Between Us

41

" The hottest supermodel of all time, spotted leaving the airport."

" Sachzna Zacharielle Olivencia, the hottest supermodel, spotted leaving the airport after her red carpet walk in the US."

" The supermodel spotted leaving the airport and quickly heading back to her condominium."

Napailing nalang ako habang naririnig ang mga balita sa tv. Nakarating na nga ako galing US. So what?

" Ma'am Sachzna, kailan daw po kayo uuwi sa bahay ninyo?" Tanong ng staff ko. Meet Hyacinth, may staff. Siya lagi ang kasama ko throughout the day. Kakarating ko lang galing US, gaya nga ng sabi sa balita, nagkaroon ako ng pagkakataon na maka model sa red carpet kasama ang mga bigating supermodel sa ibat ibang lugar.

" Maybe tomorrow, i'll go home. Did you check my emails already? I have my appointment this coming friday, right?" I asked my staff. She quickly check my emails through her phone. After that, she looked at me at smile.

" Yes ma'am. You have your appointment this coming friday. And you have your photoshoot tomorrow." Inayos ko ang mga gamit ko. Tinanggal ko ang aking heels at saka inilagay sa box nito. It's a white 6 inches Luois Vuitton Heels. And i really love it.

Binigyan ako ng roba ng aking staff at saka hinayaan niya akong magtanggal ng damit sa harapan niya. She's a girl anyway. At matagal ko ng nakasanayan ito. I trust her.

" What time is it?"

" It's 10 in the morning ma'am."

Umalis na ang aking tauhan. At saka hinayaan niya akong lumublob muna sa aking bathtub. Bukas ay makikita ko na ulit ang mama ko. Ilang araw din ang itinagal ko sa US. At marami akong pasalubong na nabili sa kaniya.

" Hello? Can i order some food? Iyong hindi masyadong nakakataba, paki--"

" Omygod. Ms. Olivencia? Is this you?"

" Yes." Nakarinig ako ng tili sa kabilang linya. Kaya inilayo ko ng kaunti ang aking telepono sa tainga ko. Ng makarecover ito ay agad siyang nagsalita ng malumanay, napakusilap ako dahil doon. Kung hindi lang ako gutom ay baka hindi na ako magorder dahil sa ginawa niya. Ang sakit sa tainga ng tili niya.

" I'm sorry, Ms. Olivencia, you're food will be delivered after 10 minutes, thank you for calling us. Have a nice day!"

Minutes passed, i'm done with my night routines. Nagsuot na ako ng tsinelas ko at saka nagpalit ng damit. Humiga muna ako sa kama ko habang naghihintay na mapunta ang pagkain ko dito. May mga guwardiya naman ako sa labas ng aking condo kaya walang mangyayaring masama saakin.

" Here's your food ma'am, enjoy."

" Thanks."

Kumain ako ng aking gabihan. Hindi naman masyadong marami ang kinakain ko dahil nag iingat ako sa aking katawan. Hindi ako pwedeng tumaba, hindi din ako pwedeng pumayat. Sakto lang ang aking katawan kung ganoon. Panay gulay at prutas din ang kinakain ko. Minsan naman ay tsaa at kung ano ano pang pagkaing walang taba.

" Hello? Dashiell?" Sagot ko sa kabilang linya. Hanggang ngayon parin naman ay magkaibigan kami ni Dashiell. Ilang taon na din sila ng kaniyang nobya. 3 years has passed. Akalain mong buhay pa ako ngayon. Walang jowa, pero mayaman.

Kumikita ako ng milyon sa pagpose lang sa camera at paglakad lakad ng ibat ibang bagay na mamahalin. At nabibili ko na ang mga gusto ko. I want to be a policewoman, yes, but my mind changed. Alam niyo naman ang nakaraan ko hindi ba? Buti nalang at nagkaroon ako ng ganitong oppurtonidad.

" Nakauwi ka na ba? Kalat na kalat sa media na nakauwi ka na, panay naman stolens, bawal ka bang kuhanan ng litrato?" Tumawa ako sa sinabi niya. Agad akong humiga sa aking kama ng natapos akong uminom ng aking vitamins. Tapos na din naman ako sa aking skin care routine kaya makakapagpahinga na ako.

" Oo, illegal ang pagkuha ng aking litrato, kaya panay magugulong litrato ang nakuhanan nila saakin." They will pay thousands or even millions, just to have a photo of me. Kahit na stolen pa yan, at kailangan nilang ilabas sa media, kailangan nilang akong bayaran ng malaki para doon.

" Really? So kapag ba magpapakuha din ako ng litrato sayo, babayaran din kita?"

" No, you don't have to. Just a hug will do." Tumawa kaming dalawa sa sinabi ko. Dashiell is now a licensed engineer, and also, his girlfriend is an architect.

" Where are you anyway? Can i go to your house?" Malumanay na sambit niya. Tumingin ako sa aking relo. Hindi ko pala natanggal ito. Buti nalang at hindi gaanong mahal ang isang ito.

" Bukas nasa bahay ako, doon nalang tayo magkita."

" Okay, see you tomorrow then, goodnight." Pinatay niya ang tawag. Inilapag ko ang aking telepono sa gilid na lamesa na katabi ng kama ko. I can't believe it. Hindi ko inaasahan na ganito ako kasikat. Hindi ko alam na ganito ang buhay ko pagtapos ng nangyari 3 years ago. I'm so proud of myself for accomplishing this kind of life. Damn it.

" Bukas ka ba uuwi? Magpapahanda ba ako anak?" Si mama ang naiwan sa mansiyon namin. Yes, you heared and read it right. Nakapag patayo na ako ng sarili naming mansiyon ni mama. Kahit na dalawa lang naman kami na naroon. Minsan naman ay doon natutulog ang mga pinsan ko at mga tita ko.

" Opo ma, anjan din po bukas si Dashiell kaya magluto po kayo ng marami, ayain niyo din po sila tita na diyan na muna matulog para magkakasama tayo." Nakarinig ako ng hikab galing kay mama. 12am na din kasi. Bakit nga pala hindi pa ito tulog ng ganitong oras?

" Sige anak, maghahanda ako, mga paborito mong pagkain ang ipapaluto ko--"

" Huwag ka masyadong magpagod ma, hayaan mo na silang magluto, para naman hindi ka mapagod." Tumawa si mama sa kabilang linya. Kaya nahawa ako doon. I really admire my mom for giving my life. Hindi ako ganito at wala ako dito kung wala si mama. So habang andito pa siya, i wanna spoil her and give her what she wants.

" Sige anak, matulog ka na, see you tomorrow."

" Goodnight ma, i love you.."