Between Us

62

" O- olivencia?" Tanong ng nanay ni Alessandro ng bumisita kami dito. Agad naman akong ngumiti dito.

" Good afternoon, Mrs. Villareal, it's nice to see you again." Ngiti ko, napalunok naman siya. Nakatingin siya kay Alessandro, hindi maintindihan ang mga nangyayari ngayon sa harapan niya.

Masaya bang makita akong muli, bruha? Kung hindi dahil sa anak mo, hindi naman talaga ako pupunta dito.

" It's nice to see you too, pumasok muna kayo."

" Let's go sweetheart."

Kinuha ni Alessandro ang kamay ko, at sabay kaming pumasok ng mansiyon nila. Binati naman ako ng mga kasambahay nilang halatang gulat ng makita akong muli, buti nalang at namumukhaan pa nila ako.

" Ano ang ipinunta niyo dito?" Tanong ng nanay ni Alessandro. Hinawakan niya ng mahigpit ang aking kamay at saka ito ipinakita sa mama niya.

"We're together ma, and i want you to know about this." Napalunok naman agad ang nanay niya. Ngumiti naman ako bilang pag sangayon sa sinabi niyang iyon.

" Are you going to take your revenge iha or--"

" Ma'am, kahit naman po ganoon ang ginawa ninyo saakin, hindi ko naman po kayang maghiganti sa inyo, nanay parin po kayo ni Alessandro, may respeto parin naman po ako." Sambit ko. Ngumiti siya ng walang gana. Kahit naman ako ay nasa isip ko parin ang ginawa niya sa akin, kaya lang, pinalaki ako ng maayos ng magulang ko, kaya alam ko ng rumespeto sa mga matatanda.

" Iha, I am really sorry, for what i did. Okay? Tama kayo, nabulag ako ng pera, nasilaw ako, na mismong kaligayahan ng anak ko ay hindi ko na naisip pa. I know Alessandro really loves you, Zacharielle. He did everything, he worked hard, he sacrifices his own sleep and health, just to find ways to get back to you."  Namungay ang mga mata ko sa sinabi niya. Alam mo naman pala, bakit mo pa ginawa? To prove that you are powerful than me?

Tumingin ako kay Alessandro, he is looking at me and observing my reactions about it.

" I know ma'am. Kahit naman po siguro kami, kung pera na ang nasa harapan, siguro, iba na din ang tatakbo sa isipan namin."

" I realized everything when i heard your name on the news, and i've read your story and success on magazines and even articles. You are well- known, Zacharielle. You are so hard working, just like my son." Ngumiti ako. Hindi naman nakakasalita si Alessandro dahil pinapakinggan niya din ang sasabihin ng nanay niya sa akin. Kahit ako ay nagulat sa inasta ng kaniyang mama, akala ko ay papaalisin nanaman niya ako.

" That's too much ma'am. Hindi na po natin kailangan pang ungkatin ang mga nangyari noon."

" I know iha, i just want to say sorry." Sinserong sambit nito sa akin. Napangiti naman ako, kinuha ko ang kamay niya kahit na kabado. Ibinigay niya naman ito.

" Simula po noong bumalik si Alessandro sa akin, napatawad ko na po kayo, naintindihan ko na po ang  mga ginawa ninyo noon sa amin." Niyakap niya ako, nakaramdam ako ng pagkalambot ng puso. I guess, this is a good start? Tanggap na ako ng mama niya. We ca now enjoy our time together, hmm?

Inanyayahan niya kaming kumain muna kaya lamang ay hindi na kami pumayag pa. Nagpa set ng dinner si Alessandro sa kaniyang condo, kaya doon na kami kakain.

" Tita, kapag may time po, bisita kayo sa bahay namin, andoon naman po si mama, walang ginagawa madalas. " Pareho kaming natawa sa sinabi ko. Hinagod niya ang aking likuran. Hawak naman ni Alessandro ang aking bag. Nasa gilid ko lamang siya.

" Sure, anak. Baka sa susunod na mga araw na lamang dahil busy din ako sa ibang mga bagay."

Naglakad na kami palabas ng kanilang kulay chocolate na double doors. Nginitian ko pa nga ang mga nagbukas niyon.

" Are you happy?" Tanong ni Alessandro habang nasa hapag kainan na kami. Panay gulay ang aming kinain, hindi naman ako kakain ng karne dahil malapit na ang fashion week nila.

" Yes, i am." Ngiti ko dito. Nakainom din kami ng red wine. How i missed this scent. The fuck.

" You want to rest?"

" I badly need it, Alessandro."

Inayos niya ang kama at saka humiga ako doon, i have to get my wet wipes para matanggal ang make up sa aking binti.

" Ano ang schedule mo bukas? Sa amin ba? O sa iba?" Tanong niya.

" Hindi ko na din alam. Baka sa inyo, na kay Hyacinth ang schedule ko." Tumango siya. Tinanggal niya ang kaniyang neck tie at saka isimabit iyon sa gilid ng kama niya. Nakaupo lang ako dito sa kama niya, kakatapos ko kumain kaya mamaya maya pa ako hihiga.

Kumuha ako ng wet wipes sa bag ko at saka ipapahid ko iyon sa aking binti mamaya.

" What are those?" Sambit ni Alessandro ng makita ang ginagawa ko sa aking binti. Naka dress kasi ako kaya naman itinaas ko ito ng kaunti para makita ang left leg ko.

Kinuha ko ang wet wipes at saka ipinahid iyon sa aking hita.

" Wet wipes? Tatanggalin ko lang ang make up na nasa hita ko--"

" Bakit kailangang lagyan ng make up ang hita mo?" Napalunok ako sa sinabi niya. Hindi ako sumagot. Nanatili lang ang aking tingin sa wet wipes na unti unting tinatanggal ang make up sa aking hita at dahan dahan na ding nakikita ang bakas ng hirap ko noon.

Agad na lumapit sa akin si Alessandro at inalis ang wet wipes sa aking kamay, itinulak niya ako pahiga sa kama habang hawak ang magkabila kong kamay.

" Bakit ka may peklat sa hita mo?"

" Iyan ang nakuha noon sa mama mo, I'm really thankful that make up can actually hide that scar. Kung hindi, hindi ako mayaman ngayon." Agad umarko ang aking katawan ng bumaba ang kaniyang kamay doon sa aking hita at saka tinignan ng maigi ang aking peklat doon habang dahan dahang hinahawakan.

" Really? You are so sexy with your scars, baby, is this because of me?" Bumagsak ang dalawang kamay ko sa bed sheet ng kama ng maramdamang gumalaw ang mga kamay niya papasok sa aking pangibabang kasuotan.

" Y- yes.."

" I love it.."