#រឿងទឹកភ្នែកភរិយាជំនួស
#ភាគទី46
មេឃកាន់តែត្រជាក់ទៅ មីនយ៉ុង ចាប់ផ្ដើមមិនស្រួលក្នុងច្រមុះ ហើយរងារខ្លាំងទៀត។ នាងអង្គុយឱបខ្លួនទាំងងងុយគេង ។
" អូនចាំបងយូរហើយណា! បងរវល់មែនទេ? កូនបងគេគេងហើយ យ៉ុងតាន ឃ្លានណាស់ហើយមើលទៅនោះ! អូនរំភើបណាស់ដឹងទេ បងឆាប់មកណា ប្រយត្នអូនគេងលក់បាត់តាម យ៉ុងតាន កូនរបស់បង! "
នាងនិយាយលួងលោម ខ្លួនឯង ទាំងដឹងហើយ ថាយប់ស្មើនេះទៅហើយ នរណា មករកនាងទៀតនោះ។ នាងតូចបិទភ្នែកគេង ដោយមិនអាចប្រឆាំងជាមួយភាពងងុយគេងបាន។
ក្រោយពីនាងគេងលក់ ភ្លើងឡានរបស់ ថេយ៉ុង ក៏បានមកឈប់នៅមុខនាង។ នាងតូចបើកភ្នែកឃើញ ថេយ៉ុង ចុះពីឡាន នាងសប្បាយចិត្តណាស់។ គេមិនបានភ្លេចសន្យាទេ គេមករកនាង ទោះបីត្រូវរង់ចាំយូរក៏ដោយ។
" បងមកហើយ! បងមើលទៅកូនបងគេងបាត់ហើយ! "
" អូនមិនខឹងបងទេមែនទេ? "
នាងក្រវីក្បាលដាក់ ថេយ៉ុង រួមជាមួយស្នាមញញិម ។
" តោះទៅញ៉ាំអាហារពេលល្ងាចរបស់ពួកយើង! "
" តោះ! តែយប់ហើយហ្នឹង ទៅញ៉ាំនៅទីណាទៅ? "
" ទៅញ៉ាំនៅផ្ទះរបស់ពួកយើងទៅ! "
" ចាស៎! "
នាងឱបយ៉ុងតាន បម្រុងនឹងឡើងឈរ តែក៏ត្រូវដួលទៅវិញ មកពីអង្គុយហាលខ្យល់យូរពេក ធ្វើឲ្យជើង និងខ្លួននាងរងាឡើងរឹងខ្លួន រហូតមិនអាចឈរបាន។
ថេយ៉ុង ចូលទៅជួយទប់ខ្លួននាង ទើបដឹងថា សាច់នាងត្រជាក់ដូចជាទឹកកក។ នាងអង្គុយចាំគេតាំងពីម៉ោង 7ល្ងាចរហូតដល់ម៉ោង12យប់ជាងទៅហើយ រឿងអីមិនរឹងខ្លួននោះ។
" ខ្លួនអូន!!! "
" មិនអីទេ! បងកុំបារម្ភអី អូនគ្រាន់តែរងាធម្មតាទេ! "
នាងព្យាយាមធ្វើជារឹងមាំនៅមុខ ថេយ៉ុង នាងមិនអាចបង្ហាញភាពទន់ខ្សោយឲ្យគេឃើញទេ។ នាងងើបឈរម្ដងទៀត ហើយដើរតិចចូលក្នុងឡាន ថេយ៉ុង។
" ឆឺស! ឆឺត! "
នាងទាញក្រដាសមកខ្ទប់ច្រមុះ ហើយងាកមុខចេញ កុំឲ្យ ថេយ៉ុង បានឃើញឈាមរបស់នាង។
YOU ARE READING
រឿង ទឹកភ្នែកភរិយាជំនួស ( ចប់ )
Non-Fictionនាងធ្វើគ្រប់យ៉ាងព្រោះ តែពាក្យថាសងគុណ។ នាងត្រូវរៀបការជាមួយមនុស្សដែល មិនឲ្យតម្លៃនាង មិនស្រលាញ់នាង។
