MAHUR-EHVENİŞER

22.Bölüm💫

2690 kelime..

İyi okumalar💙

💫

Gözlerimi "Mahur.." diyen sesle aralarken görüş açıma Beha'nın yeşilleri girdi.

Gülümseyip gözlerimi tekrar kapattım. Uyku mahmuru bir sesle "Beha.." diye mırıldandım.

Saçımda dudaklarını hissederken "Mahur'um.." dedi.

Gözlerimi açtım. Hava henüz tam aydınlanmamıştı.

Yerimde doğrulurken Beha da ayağa kalktı. Yatağın önünde diz çökmüştü.

Kendime gelirken istemsiz üzerini süzdüm. Siyah gömleği ve siyah kot pantolonuyla fazla karizmatik duruyordu.

Saçları dağınıktı. Üstten üç düğmesi açıktı. Yatakta kenara kayıp açtığım yere elimle vurdum.

Yanıma otururken "Günaydın" diye mırılandıp yanağını öptüm.

Geri çekilmeyip başımı omzuna yasladım. "Gidiyor musun?"

Dudaklarını alnıma bastırırken elini belime doladı.

"Gideceğim. Akşam gitmeden uyandır mutlaka diye mesaj atmışsın."

"Hmm.." dedim başımı omzuna bastırırken. "Odamın anahtarını vereyim. Dosya falan lazım olursa. Bir de şey.. İlk çekmecede bir şeyler vardı. Onları da getirir misin?"

"Getiririm tabi de.."

Beni geriye çekti. Gözlerimiz buluşunca "Ne getireceğim?" Dedi.

Alt dudağımı ısırdım. "Şey.."

Gözleri kısıldı. "Ney?"

Belimdeki elini çekip önüme gelen saçları kulağımın arkasına sıkıştırdı.

"Abur cubur vardı da. Bozulmasın şimdi ben gidene kadar. Getir yiyelim"

Kahkaha atarken başımı öptü. "Bencede.." dedi susarken. "Biraz kilo al.. Sarılınca kemiğe sarılıyor gibi hissediyorum."

Belimdeki kolunu ittim. "Sarılma o zaman."

Gözlerini devirdi. "Güzelim onu mu diyorum. Yani biraz kilo alsan fena olmaz."

Sessiz kalırken alt dudağımı büktüm. "Ama çok yiyorum ki.. Yakıyorumdur"

Başını salladı. "iki ay yakamazsın artık."

Ayağa kalkmasıyla koltuk değneğimi alıp bende ayaklandım. Çantamdan çıkardığım anahtarı Beha'nın avcuna bıraktım.

"Acıkırsan kek falan da var. Ye onlardan"

"Tamam. Hadi uyu sen biraz daha çıkma"

Omuz silktim.."Geçireyim işte. Uyuyamam zaten. Salonda otururum."

Yani televizyon falan izlerdim.

Eğilip burnunu burnuma sürtünce gülümsedim. "Hmm.." dedi kısık sesle. "Geçir madem.. prova yapmış olursun"

Geri çekilince koluna girdim. Beraber odadan çıktık. Ev henüz sessizdi.

"Yalnız.." dedim kısık sesle. "Evlenince seni geçirmek gibi bir durum olmayacak. Bende geleceğim ya hani seninle."

Keyifle güldü salondan geçerken "Hamile olduğun zamanları kast etmiştim." Dedi.

Adımlarım kısa bir an dururken bu hâlime güldü. Kapının önüne geldiğimizde kolundan çıktım. Ayakkabılarını giyip karşıma geçti.