MAHUR-EHVENİŞER

36. Bölüm💫

İyi okumalar 💙

💫

Bera abimin anahtarıyla açtığı kapıdan girerken evin içinden gelen seslere gülümsedim.

Demir'in cıvıltısı bütün evi sarmıştı. Gülümseyerek ayakkabılarımı çıkarırken mutfaktan çıkan Eylem heyecanla yanımıza geldi.

Vestiyere yaslanıp ona bakarken o abimin önünde durdu.

"Simit aldın mı Bera?"

Abim Eylem'in bu hâline gülerken Eylem kaşlarını çattı.

"Aldın mı almadın mı? Almadıysan git al nolur. Böyle çıtır çıtır."

Bera abim elindeki poşeti kaldırıp karısının gözüne soktu.

"Aldım aldım. Bebeğim istemiş almaz mıyım?"

Fazla romantizm bünyeme ağır gelirken sessizce salona ilerledim. Eylem arkamdan "Kim bebeğin? Hangimize dedin?" Diye söylenirken güldüm.

Allah sabır versin abicim ne diyeyim?

Salona girdim. Amcam sabah haberlerini izlerken ben girince bana baktı.

"Günaydın amca."

Gülümsedi. "Günaydın kızım. Erkencisin."

Başımı salladım. "Öyle oldu."

Tekli koltuğa oturdum. Amcam yönünü bana çevirdi.

"Caner çıkıyormuş bugün."

Gülümseyerek onayladım. "Evet söyledi babam akşam."

"Hiç kaçırır mı?"

Sesli güldüm. "Aranızdaki ilişkiye hayranım."

Hafif güldü. Omuz silkerken "Bizde böyle anlaşıyoruz." Diye mırıldandı.

"Günaydın en sevdiğim yengem."

Cihangir'e ters ters baktım. "Sinirimi oynatma benim Cihangir. Başka yengen mi var?"

Çaprazımdaki ikili koltuğa yerleşirken başını 'ben bilmem' dercesine yana eğdi.

"En son bir tane de sarışın vardı ama."

Kaşlarım çatılırken amcam "Uğraşma gelinimle" diye kızdı.

Cihangir güldü. "Amcam yok ya. Konuş rahat rahat."

İstemsiz gülerken amcam kaşlarını çattı. "Onun yanında da söylerim."

Feda abi başını kapıdan uzattı. "Ben çıkıyorum canım ailem."

Amcam "Nereye oğlum?" Diye söylendi. "Otur kahvaltı et. Sabah sabah bi yüzünü görelim."

Feda abi ellerini saçlarından geçirdi. "Bir savcı kolay yetişmiyor. Önemli bir duruşmam var."

Cihangir yerine iyice yayıldı. "Aynen biliyorum ben o duruşmayı. Karşı tarafın avukatı da Beliz dimi? Hatta duruşma adliyede değil piknik alanında. Açık havada suçlular itirafçı olur diye düşündüler heralde."

Elimi ağzıma kapatıp gülüşümü bastırırken Feda abi şaşkınca kardeşine bakıyordu.

"Yemin ediyorum öğretmen değil istihbaratçı olmalıymışsın. Sen nerden biliyorsun bunu?"

Cihangir siyah gömleğinin yakalarını düzeltti. "Şımartıyorsunuz.."

Feda abi gözlerini devirdi. "Çıkıyorum ben.."

Başka bir şey demeden çıkarken Cihangir güldü. "Daha cicim ayları tabi. Biraz zaman geçsin göreceğim ben onu."

Amcam kaşlarını kaldırıp ona baktı. "Konuşma artist artist seni de biliyoruz. Sizin cicim ayları geçti de oldu. Hâlâ aynısınız. Önemli olan sevgi geçmesin."