MAHUR-EHVENİŞER

22.Bölüm Part-2💫

İyi okumalar 💙

💫

Araba durduğunda derin bir nefes verdim. Beha yolda Ferman'ı indirmişti. Yani galiba evinin önüydü ama yol ortası olması da yüksek ihtimaldi. Şu an Beha'ya pek güvenemiyordum.

"Seninle karargahta görüşeceğiz" demişti.

Beha hızla arabadan inerken yavaşça kemerimi çıkardım. O kadar sinirliydi ki hâlâ sakinleşmemişti ve ben 'kemerini tak' demeye bile çekinmiştim.

Cihangir arka koltuktan inerken kapım açıldı. Beha yüzüme bakmadan beni kucağına alıp ayağıyla kapıyı sertçe kapattı.

Önden giden Cihangir'in açtığı kapıdan girip direk kaldığım odaya yöneldi.

Alt dudağımı ısırırken Beha'nın yüzünde mimik oynamıyordu.

Cihangir'e yönelik "Uzun bir süre gözüme gözükme" derken omzunun üstünden arkamızda kalan Cihangir'e baktım.

Ama..ama bu hikayede yanan niye ben oldum ya?

Odamın kapısını bacaklarımın altındaki eliyle açıp içeriye girdi. Beni yatağa bırakıp kapıyı kapattı.

Arkası dönük beklerken eliyle burun kemerini sıktı. İlk defa bu kadar sinirliydi ve ben nasıl sakinleştireceğim bilmiyordum.

Çünkü fazla ciddiydi.

Bir anda bana dönünce irkildim. "Senin bu ayakla ne işin var dışarda?!"

"Beha bağırıp durma tamam. Oldu bir kere"

"Oldu bir kere.." dedi inanmazca. "Ya durumun bir tek ben mi farkındayım. Sen bana niye söylemiyorsun! Kendi başına iş yapıyorsun. Normal zamanda olsa neyse ama ayağın alçılı Mahur. Mekanda kavga çıksaydı bir şey olsaydı napacaktın?"

Yatak başlığından destek alıp ayağa kalktım. "Yine olsa yine yaparım tamam mı? Doğmamış yeğenimi öldürdü o kız..Daha bilmediğimiz neler var kim bilir! Yanına mı kalsaydı?"

Benim de sesim yükselirken ben haklıydım. Galiba..

Eliyle hemen yanındaki dolaba sertçe vurdu. "Kalsaydı lan! İki yıl kalmış iki ay daha kalsaydı! Onun yüzünden benim sevdiğim kadının başına bir gelmeyecek! Onun yüzünden benim kardeşlerimin başına bir şey gelmeyecek!"

Odanın kapısı tıklatıldı. "Beha noluyor oğlum? Ne bağırıyorsun?"

Melek Hanım'ın sesiyle gözlerini kapatıp açtı. "Yok bir şey anne"

Kapı kolunu indirdi hızla. Gözleri üzerimizde gezinirken "Nasıl yok bir şey. Niye bağırıyorsun kıza?" Deyince arkasında beliren Cihangir koluna girdi.

"Kendileri halleder anne onlar gel sen"

Melek Hanım endişeyle bana bakarken şaşırsam da başımla onayladım.

Dudaklarını birbirine bastırıp Beha'ya döndü. "Gözüm üstünde"

Beha onu umursamazken dışarıya çıkıp kapıyı kapattılar.

"Siz bir şey yapsaydınız o zaman!" Dedim biraz kıstığım sesimle. "Doğru düzgün araştırsaydınız.!"

Bakışları tekrar bana dönerken alayla güldü. "Sorsaydın söylerdim zaten. Araştırmadık mı sanıyorsun? O rapor gerçek! Çünkü adam gerçek doktor. Yazdığı imzaladığı her şey mahkemeye göre gerçek!"

"N-ne?"

Dişlerini sıktı. Dediğime çok takılmadı. "Doktor sana ayağının üzerine basma diyor. Otur diyor yaptığın işe bak!"