MAHUR-EHVENİŞER

Bayram Özel Bölüm

BÖLÜMLERDEN BAĞIMSIZ!
KURGUDAN BAĞIMSIZ!
SON BÖLÜMDEN BAĞIMSIZ!
BAĞIMSIZ!
B-A-Ğ-I-M-S-I-Z!!!

Geç kalmış ve kısa bir özel bölümdür. İyi okumalar 💙

💫

"Beha hadi artık bitanem."

Bıkkın sesime Beha son yarım saattir yaptığı gibi "Hıhı" diyerek geçiştirici bir cevap verdi. Başımı iki yana salladım. Gözlerimi ütülediğim siyah gömlekten kısa bir an çekip ona baktım.

Yüz üstü uzanmış ellerini de yastığın altına koymuş uyuyordu. Bugün bayramdı. Ben erkenden kalkmış, börek yapmış bir de ütüye geçmiştim ama beyefendi hâlâ yatak keyfi yapıyordu.

"Geç kalacaksın namaza ama hadi."

Beni çok umursamadı. Oflayarak gömleğin yakasını düzelttim. Ütüyü fişten çekip gömleği askıya geçirdim.

Tıpkı benim gibi o da özel hayatını ve askeri hayatı keskin bir sınırla ayırabiliyordu. Kalk operasyon var desem ışık hızından daha hızlı hareket eder ama normal zamanda asla kalkmıyordu.

Ütü masasını ve ütüyü kenara çekip yatağa ilerledim. Dizlerimin üzerinde yanına ilerledim. Elimi yanağına koyup hafif okşadım.

"Beha'm... Çakır gözlüm, selvi boylum hadi."

Kaşları çatılır gibi olurken sessiz kalmasıyla yanağındaki elimle yanağına vurdum. "Beha kalk! Dün amcam ne dedi sana, sakın geç kalma demedi mi? Geç kaldın işte."

Gözleri hızla açıldı. Birkaç saniye hafızasını tararken aynı hızla yerinden doğrulurken güler gibi bir ses çıkarıp geriye doğru kaydım. Üzerindeki ince pikeyi atıp ayağa kalkarken "Saat kaç?" Diye mırıldandı.

Cevabımı beklemeden banyoya ilerlerken gözlerimi devirdim. "Altıya yirmi var."

Banyo kapısında dururken bana doğru döndü. "Kırk dakika var yani?"

Gözlerimi kapatıp açarak onayladım. Derin bir nefes verirken eli kapı kulpunda başını kapıya yasladı. Sakince yutkunurken gözlerini kapattı. "Yavrum o zaman niye sanki beş dakika var gibi muamele yapıyorsun?"

Güldüm. Yataktan kalktım. "Çünkü kalkmıyorsun." Yatağın üzerini düzeltirken "Hadi yıka elini yüzünü" dedim. "Anca yetiştirsin."

Başını iki yana sallayıp banyoya girdi. Yatağı düzeltip odadan çıktım. Mutfağa girip fırındaki böreği kontrol ettim. İkinci tepsiydi bu. Bir tepsi patatesli, bir tepsi peynirli yapmıştım.

Henüz pişmemişti. Ütüye başlamadan önce fırından çıkardığım patatesli böreği kesmeye başladım.

Kendim yaptım diye demiyorum ama pek güzel olmuştu be.

"Patatesli mi o?"

Sessiz sessiz yanıma gelmiş böreğe eğilmiş Beha'ya döndüm. "Evet."

Gömleğinin yakalarını düzeltti. Bıçağı koyup, üzerini örtmek için kenardaki küçük havluya yönelmiştim ki Beha elini böreğe uzattı.

Havalanan kaşlarımla "Ya hayır" diyerek elini tuttum. "Bozma şimdi"

Başını bana eğerken "Niye?" Dedi huysuzca. "Acıktım ama."

Dudağımı büzdüm. Böyle deyince de içim rahat etmiyor işte. Oflayarak elini bıraktım. Köşesindeki küçük parçayı çıkardım. Ona uzattım.