MAHUR-EHVENİŞER

45.Bölüm💫

5900 kelime...

İyi okumalar 💙

💫

Gözlerimi alarmın sesiyle açarken hâlâ aydınlanmamış havayla alarmı kapattım. Sıcak yatağımda keyifle gerinirken mutluydum. Ve en büyük sebebi de timin dönüyor olmasıydı.

Tek başımayken çok sıkılıyordum. Sabahtan akşama kadar bilgisayara dosya geçiriyordum. Ama tim döndüğüne göre görevler de başlayacak demekti.

Eh bir de 14 Şubat'tı bugün. İlk sevgililer günümüzdü. Beha'nın çok umursayacağını sanmıyorum ama hediye falan alsa mıydım? Ya da çıkışta bir yerlere mi gitseydik?

Kendi kendime omuz silktim. Sevene her gün sevgililer günüydü.

Derin bir nefesle yerimde doğruldum. Alışkanlık olsa gerek ilk önce telefonumu alıp açarken üzerimdeki yorganı bırakmak istemiyordum.

Herhangi bir bildirim yoktu. Açtığım gibi geri kapatıp yataktan çıktım. Banyoya girip elimi yüzümü yıkadıktan sonra üzerimi değiştirdim. Koyu mor eşofmanımı ve siyah uzun kollu triko kazağımı giydim. Çantamı ve silahımı da aldıktan sonra odadan çıktım.

Diğer günlerin aksine evin içinde fazlaca ses vardı. Uyanmış olmalıydılar. Çantamı salona bırakıp mutfağa girdim.

Annem vardı. "Günaydın."

Omzunun üzerinden bana dönüp gülümsedi. "Günaydın kızım. Otur hemen.."

Masayı işaret etti. "Babanla Beha da gelir şimdi. Cihangir de uyandı galiba."

Annemin yanına yaklaşıp yardım edebileceğim bir şeyler var mı diye bakarken kaşlarım havalandı.

"Niye kalktı babam. Erken değil mi?"

Başını salladı. "Bir ihale var. Onun için çalışıyorlar. Erken gideceğim dedi."

Bir şey demedim. Sessizce onaylarken tabağa koyduğu kızarmış ekmeleri masaya koydum.

"Günaydın."

İçeriye giren babama döndüm. Gülümseyerek "Günaydın" derken yaklaşıp yanağımı öptü. Geri çekilmeden bende onun yanağını öptüm. Dudakları kıvrılırken içeriye Beha girdi.

Bakışlarım ona kayarken "Günaydın" deyişine babam karşılık verdi. Elimi hemen yanımdaki sandalyeye yaslarken babam masaya oturdu. Gözlerim tıraşlanmış yanaklarında gezinirken dudak büktüm. Alışmıştım sakallarına.

Ses çıkarmayışımla göz kırpıp başını salladı. 'bir şey yok' dercesine omuz silktim. Beha da otururken annem koluma dokundu. "Geç hadi hazır her şey."

Babamın yanına Beha'nın karşısına oturdum. Annem de çaylarımızı koyup oturunca Beha'ya baktı. "Cihangir uyanmıştı sanki.."

Çayına şeker atarken annemi onayladı. "Uyandı uyandı da.. Toparlanıp gelene kadar."

Elini 'ohoo' dercesine salladı. Güldüm hafif. Tabağımı doldurmaya başlarken Feda abi girdi içeri. Beha'nın yanına otururken gözlerini ovuşturdu.

Babam güldü. "Bu saatte seni ayağa diken şeyi merak ediyorum."

En uykuya düşkün olan kesinlikle Feda abiydi. Beha sırtına vurdu hafif. "Aşktır ne olacak başka?"

Feda abi gözlerini devirirken elini yanağına yaslayıp gözlerini kapattı. Kahvaltımızı yaparken babam konuştu.

"Eve gelecek misin çıkışta?"