[Book-1]novelထဲဝင်သွားပြီးနောက် အသဲခွဲသမားဖြစ်လာခဲ့သောသူမ

95[U&Z]

[Unicode]

ဆောင်းဦးအလယ် ပွဲတော်နေ့တွေတိုင်း 'နတ်ဘုရား'က အမြဲတမ်း ဟန်မေလင်းနှင့် အချိန်ကုန်ဆုံးလေ့ရှိသည်။

အခုချိန် အမှန်တရားသိသွားတာက သူ့အတွက် ဆိုးကျိုးသက်ရောက် စေနိုင်မယ် ဆိုပေမယ့်လည်း ဒီနေ့ ဟန်မေလင်းကလည်း အလုပ်မများတာမို့ သူ့ဘေးမှာ ရှိနေနိုင်တော့ သူ့ခံစားချက်တွေကို နှစ်သိမ့်ပေးနိုင်လိမ့်မည်။ ကျောင်းတက်နေတုန်း ပြောတာထက်စာရင် အခုအခြေအနေက ပိုကောင်းလေ၏။

'နတ်ဘုရား' နဲ့ စကားပြောနေသော chatboxထဲတွင် သူတစ်ခုခုကို ရိုက်နေတာ မြင်နေရတာမို့ သူမစာကို မြင်ပြီးသွားပြီဆိုတာ ထင်ရှားလေသည်။ သူတစ်ခုခု ဖြစ်သွားမှာဆိုးတာမို့ နင်မုန့် စိတ်လှုပ်ရှားကာ ကြောက်ရွံ့လို့နေ၏။

ငိုတော့မည့် မျက်နှာနှင့် နတ်ဘုရားက ဖုန်းကို ကြည့်နေမိသလို အတွေးပေါင်းစုံကလည်း ချာချာလည်နေလေသည်။ မျက်ရည်စအနည်းငယ် မျက်တောင်မှာ တွဲလဲခိုနေပုံက တောက်ပနေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေကို သန့်ရှင်းပေးနေသည့် အလား။

နင်မုန့် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ သူမ လုပ်ခဲ့တဲ့ လုပ်ရက်က အရမ်း စက်ဆုပ်ဖို့ ကောင်းလှ၏။ အတွေးနဲ့ ပတ်လည်ရိုက်နေစဉ်မှာပဲ ဖုန်းတုန်လာသည်။

နတ်ဘုရား : [ဒါဆို အမ ဒီည ကျွန်တော်နဲ့ ဂိမ်းကစားဦးမှာလား]

သူက မေးခွန်း တစ်ခုတောင် မထုတ်လာသလို ဒေါသတစ်စတောင် ထွက်မလာပေ။ သူ့ရဲ့ နူးညံ့မှုက နင်မုန့် ခံစားချက်တွေကို ပိုမိုအပြစ်ရှိအောင် လုပ်လို့ နေ၏။

နင်မုန့် : [အင်း]

နတ်ဘုရား : [နောက်အခေါက်တွေရော]

နင်မုန့် : [ဆော့မှာပါ]

ချစ်ရတဲ့လူကို ဆုံးရှုံးလိုက်ရတဲ့ နတ်ဘုရားရဲ့ ခံစားချက်ကို သူမ နားလည်သည်။ လူငယ် တစ်ယောက် အနေနဲ့ ဒေါသကို ရှေ့တန်းတင်တာထက် အရင်းနှီးဆုံး သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် မဆုံးရှုံးရအောင် ကြိုးစားမှာ ဖြစ်သည်။

နတ်ဘုရား : [ဒါဆို အကိုကြီးနဲ့အတူ နေပေးလိုက်နော် မဟုတ်ရင် သဝန်တိုနေဦးမယ်]