[Book-1]novelထဲဝင်သွားပြီးနောက် အသဲခွဲသမားဖြစ်လာခဲ့သောသူမ

122[U&Z]

[Unicode]

ဟော်ပေ့ချန်က စံအိမ်ထိန်းသိမ်းသူကို ရှောင်လုံပေါင်း[1] နဲ့ ရွှေဖရုံသီးဆန်ပြုတ်၊ နင်မုန့်ရဲ့ အကြိုက်ဆုံး အစားအသောက်တွေကို ပြင်ပေးထားရန် စိတ်အားထက်သန်စွာ ပြောခဲ့တာ ဖြစ်သည်။

[1] ရှောင်လုံပေါင်းဆိုတာ ကျန်းစူးပြည်နယ်က တရုတ်ပေါက်စီကို ပြောတာပါ။

သို့ပေမယ့်လည်း နင်မုန့်က သူမအခန်းထဲမှ ဆင်းလာတဲ့အချိန်တည်းက တံခါးဆီသို့သာ တန်းတန်းမတ်မတ် သွားခဲ့တာ ဖြစ်ပြီး ဟော်ပေ့ချန်အနေနဲ့ သူမကို စကားပြောခွင့်လေးတောင် မရခဲ့တာဖြစ်သည်။

ပြီးတော့...လင်းချင်ပေ့? သူက ဘယ်သူလဲ? ဘယ်သူကမှ သူ့လောက် မတော်ဘူး?

ထမင်းစားခန်းထဲမှာ အေးစက်တဲ့ အငွေ့အသက်တို့ လွှမ်းခြုံနေသလို ဟော်ပေ့ချန်ရဲ့ အမူအရာက မည်းမှောင်လို့သွားသည်။ သူ့ရှေ့မှာ စားပွဲအပြည့် စားစရာတွေ ရှိနေပေမယ့်လည်း အခုတော့ စားချင်စိတ် အလုံးစုံက ပျောက်ကွယ်သွားပြီ ဖြစ်သည်။

ထိုင်ခုံမှ ထလိုက်ပြီး အရှေ့တံခါးဆီကို လျှောက်သွားလိုက်သည်။ သူ မရောက်သေးခင်မှာပဲ ပန်းရောင် Maseratiကားက ကျယ်လောင်တဲ့ အသံနဲ့အတူ မြင်ကွင်းထဲမှ ပျောက်လို့သွားလေ၏။

...

ဟော်ပေ့ချန်ရဲ့ မျက်နှာက ပိုလို့တောင် မည်းမှောင်သွားပြီး တကိုယ်လုံးမှာလည်း အန္တာရာယ်ရှိတဲ့ အငွေ့အသက်တို့ လွှမ်းခြုံသွားသည်။

ဖုန်းကို မြှောက်လိုက်ပြီး ဟော်ပေ့ချန် နင်မုန့်ကို စာပို့လိုက်သည် : [မင်း ဘယ်သွားတာလဲ?]

စာရောက်လာတဲ့ အချိန်မှာ နင်မုန့်က ကားမောင်းနေတာ ဖြစ်သည်။ ကားမောင်းတာကို အာရုံစိုက်ရမှာမို့ သူမ voice messageသာ ပို့လိုက်သည် : "ဂွတ်မောနင်း ယောက်ျား~! ကျွန်မနိုးလာတုန်းက ရှင့်ကို ဘယ်နေရာမှာမှ မတွေ့ခဲ့ဘူး! ဒါကြောင့်ပဲ သွေးတွင်းသကြားဓာတ် နည်းသလိုတောင် ခံစားလိုက်ရတယ်! ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး အဲ့လောက်အစောကြီး ကုမ္ပဏီကို သွားရတာလဲ~ကျွန်မ အခု အလုပ်အတွက် TV stationကို သွားနေတာ ဒါပေမယ့် စိတ်မပူပါနဲ့ ကျွန်မ ဒီည စောစောပြန်လာပြီး ရှင့်အတွက် ခေါက်ဆွဲပြင်ပေးမယ်~"