[Book-1]novelထဲဝင်သွားပြီးနောက် အသဲခွဲသမားဖြစ်လာခဲ့သောသူမ

24[U&Z]

[Unicode]

၅မိနစ်အတွင်းမှာပင် သီချင်းတစ်ပုဒ်ကို နင်မုန့် ရေးလို့ပြီးသွားလေ၏။ ပြီးနောက် ထိုစာရွက်ကို လင်းချင်ပေ့ဆီသို့ ကမ်းလိုက်သည်။

"ကြည့်ကြည့်!"

"..."

ဒီတကြိမ်တွင်တော့ သူမကို ကြည့်သည့် သူမျက်လုံးတွေသည် ရွံစရာ အပြည့်ဖြင့် ဖြစ်နေ၏။
'သူမက ကြောင်သွားတာလား တခုခုလား။ သီချင်းတစ်ပုဒ်ရေးဖို့ အဲ့လောက်လွယ်တယ်များ ထင်နေတာလား' လက်သီးတို့ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ရင်းသာ လင်းချင်ပေ့ တွေးလိုက်သည်။

ချက်ချင်းပင် သူသည် ထိုစာရွက်ကို ကြေမွအောင်ချေပြီးနောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်လို့ လွှင့်ပစ်လိုက်လေ၏။

"နင်မုန့် မင်းအနေနဲ့ ငါအဆင့်က နံပါတ်၁အဆင့် တေးရေးဆရာရဲ့ သီချင်းကို ဆိုဖို့ မတန်ဘူးဆိုရင်တောင် အခုလိုမျိုး သိမ်ငယ်အောင် လုပ်စရာ အကြောင်းမရှိဘူး!"

သဘောတူညီဖို့ မဖြစ်နိုင်မှန်း လင်းချင်ပေ့ သိသည့်အခါ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အခန်းထဲမှ ထွက်သွားတော့သည်။ နင်မုန့်သည်လည်း စာရွက်ကို ပြန်ကောက်ကာ သူ့နောက်သို့ လိုက်လေ၏။

"ရှင်သာ ဒီသီချင်းကို ဆိုမယ်ဆိုရင် နာမည်ကြီးမယ်လို့ ကျွန်မ အာမခံရဲတယ်!"

လင်းချင်ပေ့က သူမအား စူးရဲစွာစိုက်ကြည့်လာပေမယ့် တခွန်းမှမပြောပေ။

"ရှင် ကျွန်မကို အထင်လွဲနေပြီ! ဒီသီချင်းကို ရေးတဲ့လူက ကျွန်မ မဟုတ်ဘူး။ ကျွန်မသူငယ်ချင်းက တေးရေးဆရာ သူရေးခဲ့တာ! မြန်မြန်လေး ခနပဲ ကြည့်ကြည့်ပါ!"

"ဒါဆို အခုမင်းက မင်းသူငယ်ချင်းရဲ့ အလုပ်ကို မင်းကြိုက်တဲ့လူဆီ ပေးပစ်နေတာလား" လင်းချင်ပေ့သည် လှုပ်ရှားနေတာရပ်လိုက်ပြီးနောက် မေးလိုက်လေ၏။

နင်မုန့်သည် ပြေးလိုက်ရသည်မို့ လေရှူဖို့‌ေတာင် မနည်းကြိုးစားနေရ၏။ သူပြောတာကို ကြားလိုက်သည့်အခါ သက်ပြင်းသာ ချမိသွားသည်။ အခြေခံကျကျ ပြောရမည်ဆိုပါက လူတစ်ယောက်ရဲ့ အလုပ်ကို အသုံးပြုမည် ဆိုပါက copyright၀ယ်ဖို့ရာ လိုအပ်၏။ သို့ပေမယ့်လည်း ထိုအနုပညာရှင်အားလုံးက တကယ့်ကမ္ဘာမှဖြစ်သည်မို့ ဒီကမ္ဘာမှာ ရှိမနေ။ နောက်တမျိုးပြောရမည်ဆိုပါက သူမ ထိုအရာတွေကို အသုံးပြုချင်သည်ဆိုပါက copyright၀ယ်ယူရန် လိုအပ်မနေပေ။ အကယ်၍ သူမသာ တကယ့်ကမ္ဘာကို ပြန်ရောက်နိုင်မည့် နည်းလမ်းကို ရှာတွေ့နိုင်မည်‌ဆိုပါက ဒီပြန်မလာခင် သေချာပေါက် albumအနည်းငယ်ကို ၀ယ်ဖြစ်ခဲ့မှာပင်။