[Book-1]novelထဲဝင်သွားပြီးနောက် အသဲခွဲသမားဖြစ်လာခဲ့သောသူမ

156[U&Z]

[Unicode]

လေးရက်ကြာပြီး နောက်မှာတော့ ပြိုင်ပွဲနေ့က ရောက်ရှိလို့လာလေပြီ။

နင်မုန့်က ပရိုဂရမ်စင်တာကို အစောကြီး ရောက်သွားတာကြောင့် ကျန်းရှန့်မေ နဲ့ လင်းချင်ပေ့တို့ကို မိတ်ကပ်ပြင်ပေးနေချိန်မှာ သူမကတော့ ထောင့်မှာ ထိုင်ရင်း တစ်ယောက်တည်း အတွေးများလို့နေ၏။

လင်းချင်ပေ့က သူမကို မိတ်ကပ်မှန်ထဲကနေ ခိုးကြည့်‌လိုက်သည်။

နင်မုန့်က ရုပ်တည်တည်နဲ့ သန်မာတဲ့ပုံ ဖမ်းထားပေမယ့် သူမ တခုခု ဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ သူ ပြောနိုင်သည်။ ကျန်းရှန့်မေကို တချက်ကြည့်လိုက်ပြီး လွှတ်ကနဲ ထွက်သွားသလို ဟန်ဆောင်ပြောလိုက်သည်။ "ဒီနေ့ မိန်းကလေးနင်ရဲ့ ပုံစံက ပိုပြီး ကြည့်ကောင်းနေတဲ့ပုံပဲ"

မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်း ဘာတွေဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာကို လင်းချင်ပေ့ သိပြီးသွားပြီဟု ကျန်းရှန့်မေက အထင်အလွဲသွားသည်။ သူမက လေးလံစွာ သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး "သူမက ငါ့ထက်တောင် ပိုသနားဖို့ ကောင်းနေသေးတယ်။ အနည်းဆုံးတော့ ငါက လမ်းခွဲလိုက်လို့ ရပေမယ့် သူမကတော့ ကွာရှင်းလို့ မရဘူး!"

လင်းချင်ပေ့ ကြက်သေ သေသွေားပြီး သူ့ မျက်ဝန်းတွေက တောက်ပလာကာ "သူမက ကွာရှင်းချင်လို့လား"

ကျန်းရှန့်မေက နှုတ်ခမ်းတို့ကို စုကျုံ့လိုက်ပြီး "အကယ်၍ သူမ ကွာရှင်းချင်တယ် ဆိုရင်တောင် အဲ့လို မလုပ်နိုင်ပါဘူး။ သူမမှာ ကြီးကျယ်တဲ့လက်ထပ်ပွဲ ရှိခဲ့တာ! သူမယောက်ျားက ဖောက်ပြန်နေရင်တောင် သီးခံပြီး နေရမှာပဲ"

လင်းချင်ပေ့က သဘောပေါက်သွားသည်။ အစောတည်းက နင်မုန့် မပျော်မရွှင် ဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ သူ သတိထားမိပြီးသား ဖြစ်သည်။ ဟိုးအရင်တည်းက သူမ ညည်းတွားခဲ့ပေမယ့် အခု အခြေအနေလောက်ထိ ရောက်နေခဲ့မှန်းတော့ သူ သတိမထားမိခဲ့။

ကိစ္စတွေက ဒီလို ဖြစ်လာတယ် ဆိုမှတော့....

ပျော်ရွှင်မှုနှင့် အတူ လင်းချင်ပေ့ရဲ့ မျက်လုံးတွေက စူးရှသွား၏။ အဲ့လိုဖြစ်တယ် ဆိုမှတော့ အဓိပ္ပာယ်က သူ့မှာ အခု အခွင့်အရေး ရှိလာပြီလို့ ဆိုလိုတာပဲ မလား?