[Book-1]novelထဲဝင်သွားပြီးနောက် အသဲခွဲသမားဖြစ်လာခဲ့သောသူမ

115[U&Z]

[Unicode]

နားနေခန်းထဲက အနုပညာရှင် အားလုံးက တိတ်ဆိတ်စွာပဲ သူတို့ရဲ့ သဘော မကျမှုကို ပြသလို့နေ၏။

ကျန်းရှန့်မေကလည်း ပြောင်ပြောင်ဘွင်းဘွင်း ပြောလိုက်သည်။ "စင်ပေါ်ပဲ တက်တော့မယ် အဲ့တာတောင် သီချင်းကို လဲဆိုခိုင်းချင် သေးတာလား"

ဒါရိုက်တာကတော့ ရှက်တက်တက် အမူအရာကိုသာ ပြသလို့နေ၏။

လီဟောက်ကျယ်က အလျင်အမြန်ပဲ သူမကို ဘေးပို့လိုက်သည်။

"ဒါက ဖျော်ဖြေရမယ့် လူတွေရဲ့ ပြဿနာပဲ ဝင်ပြောမနေနဲ့"

ဒါရိုက်တာကလည်း အပြစ်ရှိသလို ကြည့်လာ၏။

"ခက်ခဲမယ်ဆိုတာ ငါသိပါတယ် ‌ဒါပေမယ့် ငါတို့ရဲ့ အစီအစဉ်ကလည်း လူ၂ယောက်လုံးကို ပြိုင်တူ အချစ်သီချင်းတော့ ဆိုခိုင်းလို့ မဖြစ်နိုင်ဘူးလေ။ တခြားလူတွေကလည်း ခက်ခက်ခဲခဲ လေ့ကျင့်ထားရတဲ့ သီချင်းတွေဆိုတော့ လဲပေးလို့ကလည်း မဖြစ်နိုင်ဘူး။ မင်းကသာ တစ်ခုတည်းသော မျှော်လင့်ချက် မို့လို့ပါ...."

ဒါ့အပြင် သူတို့ အနုပညာရှင် အားလုံးထဲ လက်ရှိ အခြေအနေအရ အာဏာအနည်းဆုံးကလည်း လင်းချင်ပေ့သာ ဖြစ်သည်။

'အမျိုးအစားတစ်ခုကို တစ်ယောက်ပဲ' ဆိုတာကိုတော့ နင်မုန့် နားလည်ပေးနိုင်လို့ရပေမယ့် သူတို့က စုထျန်းထျန်းရဲ့ အလိုတော်ကျ လုပ်ပေးတာကျတော့? မကျေနပ်မှုကို နင်မုန့် ပြောမယ်လုပ်လိုက်ရင်ပဲ လင်းချင်ပေ့က ရုတ်တရက် ပြောလာသည်။ "ရတယ်"

"??"

လင်းချင်ပေ့က သူမကိုကြည့်ရင်း ဂုဏ်ယူနေတဲ့ မျက်နှာဘေးနဲ့ တိတ်ဆိတ်စွာပဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ အကယ်၍ နင်မုန့်ဘက်က ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ပြောင်းပြန်လှန်လိုက်ဖို့ ကြိုးစားမယ်ဆိုပါက အကျိုးဆက်က ဖြေရှင်းဖို့ ခက်မှာဖြစ်သည်။ လင်းချင်ပေ့ဆိုတာ အဆိုတော် တစ်ယောက် ဖြစ်ပြီး သူ့ရဲ့ လူရည်လည်ခြင်းကလည်း သူမထက် ပါးနပ်သည်။ တကယ်လို့ သူ့ဘက်က ဒီကိစ္စကို လက်ခံတယ်ဆိုမှတော့ သူမ ဘက်ကလည်း သဘောတူပေးရုံသာ ဖြစ်သည်။

ဒါရိုက်တာကတော့ ဝမ်းသာသွားလေ၏။

"ပြဿနာကြီးကို ကူပြီး ဖြေရှင်းပေးလို့ ကျေးဇူးပါ ပေ့လေး။ ပွဲက တစ်နာရီခွဲ အတွင်းမှာ စလိမ့်မယ် ဘေးခန်းက အသံလုံ အခန်းကို အသုံးပြုဖို့ ဂီတအဖွဲ့ကို ပြောထားလိုက်မယ်။ ဆရာမစုနဲ့ မင်းနဲ့ သွားလိုက်ပြီး လေ့ကျင့်ကြမယ်ဆိုရင်ရော ဘယ်လိုလဲ?"