MİNE(L) -1- [Kötü Kadının Bedeni]

Bölüm 8 - Kısım 3

Odama dönmeden önce büyülü sarmaşıkların aydınlattığı bahçede ufak bir yürüyüş yapmaya karar vererek tapınağın arka tarafında kalan kapıya yöneldim. Rezza gitmek istediğim yeri anında fark ederek önüme geçip demir kapıyı benim için iterek açtı.

Dışarıya adım attığım an burnuma dolan çiçek kokularıyla gülümsedim. Kutsal Topraklar gerçekten de bu romanın içine adım attığımdan beri gördüğüm en büyüleyici yerdi. Tapınağın bahçesinde yer alan çeşmeler gecenin bu vaktinde bile çalışmaya devam ediyor, yemyeşil bahçeyi su sesleri ile dolduruyorlardı. Ellerimle çiçekleri okşayarak bahçede ilerledim. İleride yer alan uzun ağaçların altında ibadetlerden yorgun düşen hacıların dinlenmesi için yapılmış ufak bir çardak vardı. Gece vakti olduğundan hacıların hepsi kendi hanlarına dönmüş olacak ki şimdi bu çardak içinde yer alan bembeyaz iskemlelerle yalnız başına bahçenin ortasında öylece dikiliyordu.

(Gece olarak düşünelim)
Çardağa ulaşana kadar etraftaki çiçekleri toplayarak kucağımda bir buket oluşturdum. Kopardığım her çiçek yerine hızla bir başkasının büyüdüğünü görmek beni memnuniyetle gülümsetti. Beyaz iskemlelerden birine çöktüğümde burnum bahçenin güzel kokusuna çoktan alışmıştı. Oturmak yerine ellerini arkasına almış resmi asker duruşunda başımda dikilen Rezza'ya gülümsedim.

"Otur artık Rezza. Beni kimden koruyacaksın? Ateş böceklerinden mi?"

Rezza isteksizce iskemleye baksa da beni kırmayıp yanımdakine yavaşça kendini bıraktı. Topladığım çiçeklerden papatya tacına benzer bir şeyler yapabileceğimi düşündüğümden Rezza'nın başını inceledim. Kucağımdaki buket onun başını saracak kadar büyük bir taç yapmama yeterli olurdu.

Sadece gecenin sesinin duyulduğu bu vakitlerde buraya geldiğimden beri ilk kez kafamı dinleyebilecek kadar huzurlu hissediyordum kendimi. Rezza da biraz rahatlamış olacak ki kızıl saçlarını serbest bırakarak tokasını bileğine geçirip beni sakin gözlerle inceledi.

"Ne yapıyorsunuz leydim?"

"Birazdan bitecek. Eğer yapabilirsem sana hediye etmek isterim, senin için de uygunsa tabi?"

Rezza'nın şaşkınlıkla irileşen gözlerine bakıp kıkırdadım. Anlaşılan tüm hayatı savaşmakla ya da Kara Kule'nin askerlerini eğitmekle geçen biri için hanesinin leydisinden bir hediye almak oldukça sıra dışıydı.

"İçeride sana söyledikleri şeyler için üzgünüm. Bir daha sana böyle bir şey derlerse sakın sessiz kalma. Kendini savunmalısın, etrafında ben olsam da olmasam da."

Dediklerimi anladığından emin olmak için tacı yapmaya ara verip gözlerine ciddi bir biçimde baktım. Altı yaşında olabilirdim ama bu konuya dair olan ciddiyetimi Rezza da hissetsin istiyordum. İsteğim yerine ulaşmış olacak ki Rezza başını aşağı yukarı sallayarak emrime uyacağını belirtti.

"Bana büyükannenizi hatırlattınız. İlk tanıştığımızda buradakiler gibi sözler söyleyen bir kadın olmuştu. Beyaz Kule'ye bağlı olan güçlü bir doğa büyücüsüydü. Kırmızı gözlerimin şeytana bir davet olacağı konusunda Leydi Eliza'yı uyarmıştı."