ဒီတစ်ခါလည်းဇာတ်လမ်းသွေဖည်သွားပြန်ပြီလား?(MyanmarTranslation)

အပိုင်း(၂၈.၂)

Unicode.

မူယန်သည် နှုတ်ခမ်းကိုတင်းတင်းစေ့ထားလျက် မျက်ဝန်းထဲတွင် ပြတ်သားသောဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုနှင့်အတူ တောင်ကမ်းပါးဆီသို့တွယ်တက်ကာ ခုန်ချလိုက်သည်။ တောင်ကမ်းပါးကြီးမှာ မီတာ တစ်ထောင်မျှနက်ရှိုင်းလေပြီး တကယ်လို့ သူပြုတ်ကျသွားပါလျှင် အရိုးတစ်ခြားအသားတစ်ခြား ဖြစ်သွားနိုင်ပေသည်။လင်းယုန်တစ်ကောင်က ပျံဝဲလာစဥ် သူဟာ ချက်ချင်းခုန်အုပ်လိုက်ပြီး လင်းယုန်၏ လည်ပင်းအား ခိုစီးခဲ့ခြင်းပင်။

လင်းယုန်ကြီးက စတင်၍ အပြင်းအထန် ရုန်းကန်လာပါသော် သူက လင်းယုန်၏ လည်ပင်းကို မြဲမြံစွာဆုပ်ကိုင်ထားပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ဦးခေါင်းကိုလက်သီးဖြင့်ထိုးနှက်လိုက်လေသည်။လင်းယုန်ကြီးမှာ နာကျင်လွန်းပြီး လန့်ဖြန့်သွားလေပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကို စတင်၍ ခါရမ်းလေတော့သည်။မူယန်က လင်းယုန်ကြီးကိုချက်ချင်းမသတ်ပစ်ပေ။ မဟုတ်ပါက သူမြေပြင်ပေါ်သို့ ပြုတ်ကျသွားနိုင်သောကြောင့် လင်းယုန်၏ လည်ပင်းကိုသာညှစ်ထားလေသည်။

လင်းယုန်ကြီးက အချိန်အတော်ကြာအောင်အထိ မူယန်ကို ခါမချနိုင်ခဲ့။ ထို့အစား ထိုးနှက်ချက်များစွာကို ခံစားခဲ့ရပြီး စူးရှသောအော်သံများဖြင့်ဆူညံသွားစေခဲ့ပြီးနောက် ရုန်းကန်မှုကိုရုပ်တန့်လိုက်ကာ ကြိတ်မှိတ်သည်းခံပြီး ကောင်းမွန်စွာပျံသန်းလေတော့သည်။

မူယန်သည် လင်းယုန်ကြီးကို စီးပြီးတောင်များကို ဖြတ်ကျော်လာခဲ့စဥ် သူ့၏ မြင်ကွင်းထဲတွင် မြင့်မားသော တောင်ထွတ်တစ်ခုပေါ်လာခဲ့၏။တောင်ထွတ်အား နှင်းထုများဖြင့်ဖုံးလွှမ်းထားလေပြီး သေးငယ်သောတောင်စဥ်တစ်ခုက ဘေးပတ်ပတ်လည်တွင်ကာရံထားလေရာ ကျိူးယွဲ့ပေးသောစာလိပ်ထဲတွင်ဖော်ပြထားခဲ့သည့် ဓားသင်္ချိုင်းတည်ရှိရာနေရာနှင့် အလွန်ပင်တူလှချေ၏။

မူယန်၏ မျက်ဝန်းများက တောက်ပသွားလေပြီး လင်းယုန်ကြီး၏ဦးခေါင်းကိုရိုက်လိုက်ပြန်၏။ လင်းယုန်ကြီးက နာခံစွာပင် ထိုနေရာသို့ သက်ဆင်းပေးသည်။ ထို့နောက်သူဟာလင်းယုန်​၏ ကျောပေါ်မှခုန်ဆင်းလိုက်ပြီး စမ်းချောင်းအားဖြတ်ကာ ထိုတောင်ကြီးဆီသို့ တန်းတန်းမတ်မတ် လျှောက်လာခဲ့သည်။