Dönüşüm

Farklı Karanlıkların Buluşması

Karanlık, herkesin içinde farklı korkularla eşleşir. Kimi görünmez varlıkları canlandırır kafasında, kimi hırsızı, kimi yalnızlığın içine çektiği girdabı.. Beş yaşındaki bir çocuk ise , karanlıkla tüm kahramanlarını, koruyucu meleklerini kaybeder.Kör bir insan misali bir adım sonrası uçurummuş gibi korkar.
Çocukluğuna dair en iyi hatırladığı an buydu.Keşke hatırlamasaydı.Kapılara vurmaktan küçük elleri uyuşmuştu.Ağlamaktan hıçkırıkları bir kalp atışı gibi göğsünde inip çıkıyordu.
Burnundan akan kan çoktan kurumuş yanaklarında kabuk bağlamıştı.
_Bir daha yapmayacağım baba ..(Belki defalarca tekrar etmişti.Hatasını bilmeden.Belki işe yarar diye.Ama hiç ses yoktu. Anne demeye korkuyordu.Yoksa annesi de ceza alırdı.Bir vazoyu kırmak bu kadar kötü olmamalıydı. Benden daha pahalı demek ki vazo dedi.Ben kırıldığımda kimse ceza vermiyor.)
Hayatında kim bilir kaç kez kaldı karanlık odada .Kaç kere uyuyakaldı yerde,üstü örtülmeden.
Sonra karanlıkta oyunlar kurmayı öğrendi.Duvarlardaki gölgeleri oynattırdı çizgi film misali. Sayı sayma oyunu oynadı saydıkça daha az korktuğunu farketti.Daha az hıçkırdığını. Hatalarını anlamadan cezaları yemeye alıştı.Annesi uyarırdı.Baban çok kızgın dikkat et.Sonunda hata yapmasada dayak yiyebileceğini anladı. Babasının kızgınlığını atması gerekirdi.
Odanın köşesine kendini sıkıştırmış parmağını acıyla tutuyordu.Her şey sonrasında çok hızlı gelişti.Ne diyorsa sadece onaylamak için kafa sallıyordu.
Evin yangın merdiveni misali bir merdivenle çatı katına çıktılar.Küçük bir oda , bir banyo ve çatıya açılan teras. Oldukça bakımsızdı. Eski eşyaların bırakıldığı belli ki hiç kullanılmayan bir yer.Eliyle gösterdi
_Burada kalacaksın.
Her gün verdiğim talimatla işleri yapacaksın.Bütün temizlik sen de olacak. Temizlik,yemek çamaşır, ütü hersey!! Buraya tatile gelmedin.Senin lüks hayatın burada devam etmez.Madem karı olmaya meraklısın.Ol bakalım.Babana da güvenme, parasına da. Bu evde benim dediklerim olur.Bunu aklına yaz.Öyle her yere de gidemezsin.İşin belli.Ev ve iş arasında hiçbir yere gidemezsin.Sokakta yürüyemezsin.Markete gidemezsin.Haberim olmadan hiçbir yere adım atamazsın.Gör bakalım hapishane hayatını!
Elinde tuttuğu valizimi fırlatıp attı bir kenara.Bugünlük yer aç yat burada.Yarın hazırlarsın mekanını..Hızlı adımlarla indi bütün nefretini dökmekten keyif alır gibiydi.Belli ki babam çok acıtmıştı canını. Çaresiz bırakmıştı.Tabi ki böyle bir adamın oğlu nasıl olabilirdi?
Ya da birisine zorla bir şey yaptırmak.Bilirdi bu hissi.Anlamak kolaydı bu tanımadığı adamı.Ama onun anlamadığı ya da hiç bilemediği, kendisiydi . Babasina hiç güvenememisti.
Baba derken bile suçluluk hissederdi.Parası hiç bir zaman olmamıştı.Lüks bir hayat mı? Hayatı cezalı kaldığı odalar arasında sıkışıp kalırdı.
Ona hizmetlisinden şoförüne herkes acırdı.
Telefon sesiyle düşüncelerinden uzaklaştı.Sesin geldiği tarafa yöneldi.Parmağının sızısı hareketini zorlaştırıyordu.
-Anne
_Oğlum nasılsın, öldüm meraktan konuşabiliyor musun?
_Evet ,iyiyim.Bana bir yer gösterdi bir çatı katı
_Ne için
_Yanında olmamı istemiyor
Derin bir oh sesi duyuldu.
_Oh çok şükür iyi Oğlum. Aman yanında olma.
_Anne bir kızı var biliyor muydun?
_Ne !!Yok nereden bileyim söylemez ki bu domuz hiçbir şey .Nasıl yani karısı mı varmış?
-Ayrılmışlardır herhalde evde ikisinden başka kimse yok.
-Aman dua ediyorum oğlumAllah iyilerle karşılaştırsın. Bir kerede iyi bir insan çıkarsın karşına.
-Anne bütün işleri ben yapacakmışım.Ben yemek bilmem ki nasıl yaparım
-Nasıl yani
-Çok kızgın babama öfkesini benden alıyor.Burada hiç çalışan yok.
-Zengin olsa babanın eline düşer miydi?Kim bilir ne yaşadı da düştü eline babanın?Aman oğlum sana dokunmasında. Öğretirim ben sana yemeği de temizliği de,hiç önemli değil tamam mı? Sık dişini oğlum.Eminim babandan da o piç kurusundan da daha iyidir onunla yaşamak.
(Nasıl bir canavarlar tanımıştı ki annem, hiç tanımadığı adamın daha iyi olduğuna karar vermişti.)

Telefon kapanmıştı.Ağrıyan parmağına dokunamadı bile.Bir şilte gördü geçiverdi üstüne ne yorgan ne yastık aradı,alışkınım orada burada yatmaya , üstünün örtülmemesine ve çokça karanlığa.Çok gerilmisti bütün gün.Yenildi uykuya . Ne odayı düşündü, ne hiç birsey yemediğini ne de ağrıyan parmağını .Öylece uykuya yenik düştü.