Dönüşüm

Masallara İnanmak

Odanın kapısını yavaşça çekti. Yarım saat süren uyutma sürecini zaferle bitirmenin rahatlığıyla  salona doğru ilerledi.Gözleri karanlıktan aydınlığa geçişte kamaştı, sevdiği koltukta doğrulup kendisine yer açtı.Yorgundu hem de çok yorgun. Gözlerinden başlayan ağrı alnına , oradan başına doğru sinsi bir yol izliyordu.Karanlık ağrısına iyi gelmisti ama bu seferde yorgunluğu üstünden atmaya çalışıyorduYalom cevabını bilse de yine sordu

"Uyudu mu ?"Gelip hemen yanına çöken vücut , ezbere bildiği şekilde ellerini ellerinin arasına aldı.

Çok şükür hemen uyudu "

"Koca bir hafta seni sayıklıyor, ben uyuturdum ama seninle uyumak istiyor"

Geldiğinden uyku saatine kadar Betssy ile oynamıştı.

"Biliyorum,ben de özlüyorum ama işte  elimden gelen bu."

Yalom onu rahatlatmak ister gibi.

"Güzel oynadınız "dedi.

Monstro ağrıyan gözlerini tutarak parmaklarıyla alnının iki yanını ovmaya başladı.Yalom Monstro'ya uzunca baktı.Kendini yıpratana kadar çalışıyordu.

" Çok mu ağrıyor "

Başıyla evet der gibi salladı.

"Bugün çok yoğun bir gündü.Genel toplantı vardı.Amcam ve çakalları karşısında hep uyanık olmak zorundaydım. Çok gerildim.

"İstersen masaj yapabilirim ."

Monstro şaşırarak

"Yapar mısın?

"Neden yapmayım ?"

diyerek tebessüm etti. Bundan yüz bulan Monstro bir çocuk gibi hemen muzurca gülümseyip, yanına uzandı ve başını  onun dizlerine koydu.Yalom esmer uzun parmaklarını ilk başta iki kaşının arasında dairesel hareketler yaptı ve yavaş yavaş sakaklarına doğru ovmaya başladı.Bu hareketle mayışan Monstro gözlerini kapattı
.
"Oo çok güzel.Buna ihtiyacım varmış"

Yalom, onun  ince uzun yüzüne gözleri kapalıyken uzun  uzun  baktı.Sabahtan akşama kadar soluksuz çalıştığını anlattıklarından biliyordu.
Bazen yaptıklarını dinlerken bile yoruluyordu.Haftanin yedi günü işle ilgilenirdi.Uzun süren mesailer ama ne yapar eder perşembe günleri erken ayrılırdı işinden.

"Çok yoruluyorsun.Kendini çok hırpalıyorsun.

"Ne yapabilirim,koca bir şirketi  yönetiyorum.
Etrafimda her an ayağımı kaydıracak insanlar var . Bu böyle devam edecek  , yapacak bir şey yok."

"Çok mu gerekli , yani bu başkanlık?

Monstro gözünü açtı .İnanmaz gözlerle  baktı.

"Tabi ki bu babamın bana mirası, elbette başkan olacağım."

"Anlıyorum da hayatın böyle mi geçecek?Amcanla beraber ...

Monstro sertçe sözünü kesti.

"Ne münasebet, şirket,  babamın şirketi. Kendi elleriyle kurmuş.Annem babamı kaybettiğinde Yirmi beş yaşında bile değilmiş. Sadece bu şirketi onlara vermemek adına hiç evlenmemiş hayatını şirkete ve bana adamış. Amcamlar da kendilerinin olmayan şirkete sahip olmaya çalışmışlar.