Dönüşüm

Herkesin Tanrısı

Tabi ki köşeden alamadı umudu . Ama onunlayken her şey güzel olacak gibi hissetmiş, sorunlarını çözebilir gibi gelmişti.Halbuki eve yaklaştıkça bütün gerçekler onu orada bekliyordu. Suçluları eve dönmüştü. Sessizce girdiği evde usulca çatı katına doğru ilerlerken arkasından seslenilmesiyle durdu.

Geldin mi ?

Bu saçma soruya ciddiyetle

Geldim ,dedi.
Ne söyleyeceğini kestiremezken hiç ummadığı bir soruyla karşılaştı.

Nasılsın?

Sahi nasıldı ?
Bunu şimdi Dui mi sormuştu?
Aylarca süren zalimliğinden sonra nasıl olduğunu mu merek etmişti? Gözleri doldu bir anda .Çok geç kalınmış bir soruydu.Keşke aylar önce de böyle sorabilseydi nasıl olduğunu. Kırgınlık belki gözlerine vurdu belki de hiç anlamadı.Gözleri gözlerine takıldı.

"Üzgünüm. Ailen, ama en çok Cemon Teyze için. Onu hayal kırıklığına uğratmış gibi hissediyorum."

Durup da Dui'ye tekrar baktı.

Ben gerçekten çok yorgunum, inanın ben sizden çok istiyorum bu oyunun bir an önce bitmesini.

Tekrar baktığında sözler boğazında düğümlendi titrek çıktı sesi.

"Üzgünüm uğursuzluğumu size de yansıttım."

Hızlıca dönerek merdivenlere yöneldi. İlk defa bu kadar net söyleyebilmişti duygularını. Öyle ki söyledikleriyle şaşkın bir Dui kalmıştı ardında.
Söylediklerine karşılık vermeden.

"Yaran nasıl, bakabilir miyim ?

İstemeden sesi sitemli çıktı .
Aylarca süren umursamazlığından sonra böyle ilgili görünmesi. Kendi attığı dayağın sonuçlarını merak bile etmemişken.Ateşler içinde yanıp yataktan kalkamazken mutfağına girmeyi bile yasakladığı içecek bir suyu bile Yalom'un getirip odasına bıraktığı günleri acıyla hatırladı.

"Şişkinlik küçülmeye başladı. Küçüklüğümden beri yaşadığım bir şey merak etmeyin. Karnıma aldığım ağır darbelerde böyle olabiliyor.Gülümseyerek
devam etti.Bugüne kadar yediğim dayaklarda dalağımın ya da karaciğerimin yırtılmaması da bir mucize gerçi.Neyse bir gün bu nedenle ölürsem bu söylediklerimi hatırlarsınız."

Dui'nin kalbine gülle gibi indi sözleri.Ne babası ne de Valendi düşündüğü o sabah karnına hınçla geçirdiği tekmeler geldi gözünün önüne o zaman da böyle olmuş muydu? Utançla yüzünü yere eğdiğinde

"Aklınızda kalmasın ilaçlarımı alacağım şimdi, iyi geceler,"dedi.

Yatağa başını koyarken içinde bir rahatlama hissetti.O ne yapmıştı biraz önce, içinden geçenleri olduğu gibi söylemiş miydi? Bu çok güzel bir duyguydu,içine atmadan susmadan konuşabilmek Evet Hondal'ın söyledikleri etkilemişti onu.Hoşuna gitti bu hali hem de çok hoşuna gitti.
Gece ağrı ara ara yokladı kendisini. Sabaha karşı tekrar ilaçlarını aldı.Kapısının tıklatılmasıyla güne uyandı. Karşısında tahmin ettiği kişi vardı.Ne çok gelmeye başlamıştı kendisine .Halini az çok tahmin ediyordu.
Darmadağın saçlar ve şişkin gözler.