Tebrikler

49 6 0
                                    

"Toyan onları da masaya bırakabilirsin "

"Tamam efendim ".

Gözleri üzerimde uzunca dolaştı. Ve dudağındaki  kıvrımlarında saklamaya çalıştığı memnuniyeti .O her ne kadar söylemese de karşısında oturan Jullak hiç çekinmeden söylemişti.

"Aferin Toyan sunum harikaydı.Gurur duydum oğlum sen anlatırken. İşte bu bizim çalışanımız ,dedim."

Alin ellerini masaya hafifçe vurarak

"Ben de tebrik ederim Toyan,adamlar giderken çok memnun görünüyordu"

Onlar konuştukça ben kızardım , ağzımı mutluluktan kapatamıyordum.Son noktayı Zonyun Hanım koydu.

"Yapacak tabi , kimin asistanı o ? Ben yetiştirdim sıkıysa başarılı olmasın! "

Herkes bir anda gülmeye başladı. İçeri kendisinden önce topuklarının sesi gelen Yasmi Hanım her zamanki gibi yanımıza varmadan konuşmaya başladı

"Evet arkadaşlar biraz önce şampuan firmasından  aradılar.İşi almışız. "

İçim eriyip gitmisti ilk defa benim sayemde bir iş kabul edilmişti. Jullak ellerini kaldırıp

"Çak oğlum," dedi

O sevinçle eline vurdum.Yasmi Hanım gözleri parlayarak yüzüme bakıyordu.

"Tebrik ederim Toyan , özellikle sunumu anlatan beyin çok etkileyici olduğunu söylediler."

Herkes anlaşmış gibi bir anda bir "Oooo" çektiler.
Zonyun Hanım eliyle masaya dayanarak ayağa kalktı.

"Madem çok etkilenmişler bırakalım projenin
başkanlığını Toyan yapsın."

Bir anda sessizlik oldu ve yaşadığım sevinç yerini korkuya bıraktı .

"Yoo , lütfen Zonyun Hanım henüz buna hazır değilim."

Bir kaşını havaya kaldırarak

"Ne demek hazır değilim "

Son noktayı Yasmi Hanım koydu.

"Zonyun Hanım öyle diyorsa hazırsın demektir Toyan , seni projenin başkanı yapıyorum."

Ben itiraz edemeden alkış kopmuştu bile.Sonra her şey hızlıca ilerledi .Normal muhabbetler ve iş çıkışı.Bense orada kaldım.Elim ayağım tutmuyordu.Hep birilerinin yardımcısıydım.Şimdi nasıl bir projeyi yönetirdim.Nana'yı aradım , çok sevindi ancak benim amacım tebrik edilmek değildi. Büyük bir cesarete ihtiyacım vardı.Teem ile olduğu içinde fazla konuşamadık.Annemle konuştum onun da Nana'dan farkı yoktu.Yok aradığım sırdaşı bulamamıştım.Sonra birden Yalom geldi aklıma.Evet o  her şeye hep mantık çerçevesinden bakardı.Kesin beni anlardı. Telefonla konuşup evde uygun olduğunu anlayınca iki saatliğine uğramakta sakınca görmedim.İçeri girdiğimde eliyle sus işareti yaptı belli ki Bettsy uyuyordu.Odasının kapısını kapatıp yanıma geldi.

"Güzel bir haber verdin ama niye canın sıkkın duruyor anlamadım.

"Çünkü İlk defa bir projeye başkanlık yapacağım."

İşte o zaman baş salladı

"Anladım tabi korkuların doğal

"Ya yapamazsam Yalom ? "

DönüşümHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin