Dönüşüm

İlk Diyalog

Gelen haberle kulakları uğuldamaya başladı.Ne zaman panik olsa o uğultu , bir tünelin içindeymiş ve oradan hiç çıkamayacakmış gibi başlardı. Ne yapmalıyım? Kimi aramalıyım ? Kendine devamlı aynı şeyi soruyordu.Seryo elinde telefonla Melinda'ya ulaşmaya çalışıyordu. Maalesef "Aradığınız kişiye ulaşılamıyor" söylenen hep aynı sözdü.
Telaşla saatine baktı.Henüz onu bırakalı iki buçuk saat olmuştu.Buraya da şimdi varmışlardı. Şimdi çıksalar yine iki buçuk saat sonra evde olabileceklerdi.Onun şimdi orada olması gerekiyordu.
Seryo çaresizce Dui'ye baktı -Annenin orada telefon iyi çekmiyor . Hem Melinda da şimdi çıksa bizimle aynı gelir.En iyisi sen çık yola ,
ben adamlarla görüşürüm.Anlayış göstereceklerdir.
-Ama bizim şimdi almamız gerekiyor Cunna'yı.
-Liz'i ara o zaman Dui.
Umutsuzca başını eğdi :
-Aradım, ama iki müşteri üst üste gelmiş nasıl diyeyim onları bırak git , Cunna'nın yanına.
Derin nefes aldı, devam etti :
-Annem de bugün hastaneye gitmiş evde değil, yaşlı kadına nasıl git çocuğu al, derim
Berdia'nın ailesi desem oğlunun çocuğu oldu ona bakıyorlar.Hem de şehrin en ucunda.
Seryo gözlerine baktı.Söylesem mi diye düşündü.Sonra bir anda söyledi :
-O zaman Toyan'a söyle .Alt tarafı okuldan alacak bir ateş düşürücü verip yatıracak , biz de o arada geliriz.
Aniden başını kaldırdı , gözlerini gözlerine dikti . Dediklerinden emin olmak için,onun söylediklerini
tekrarladı:
-Toyan'a söyleyim , ben Toyan'a söyleyim! (Yavaş yavaş heceleyerek söylüyordu.Ses tonu gittikçe yükseliyordu) Benden uzak dur demişim , kızıma yaklaşma demişim. Şimdi de bunu mu diyeyim,ve ona güveneyim öyle mi?

Seryo ellerini saçlarının arasına aldı.Dui hiç birsey demeden yanından uzaklaştı.Hala kafasında bir kaç dostu vardı. Onları da arayacaktı.
On dakikanın sonunda yenik düştü.Bugün her şey belli ki onun aleyhineydi.Seryo yavaştan ona işlemeye başladı.
-Melinda çocuğu hiç kötü anlatmıyor. Bence yapabilir , kötü bir şey olacağını düşünmüyorum.
Dui ise iyice dolduğunu hissediyordu.Ne zaman bir şeyi istediği gibi yapamasa umutsuzluk bütün kapılarını sonuna kadar açıyordu.Onun halledemediği hiç bir şey olmamalıydı.Yapamamak onun için zayıflıktı. Ve o zayıflıktan nefret ederdi. Cunna'ya istedigi gibi bakamıyordu.Devamlı kendine bunu tekrarlayıp duruyordu.Berdia'ya karşı kendini eksik hissediyordu.Cunna'ya en iyi şekilde bakmalıydı ki Berdia mutlu olsun..
Sağ eli , sol eline
dokundu , iyice sıktı. Kalbindeki ses
Berdia'nın sesine dönüştü. Sağ eli , Berdia'nın eli oldu.Çünkü Dui solaktı.Bütün vücudunu Berdia ile bölüşmüştü,sağ taraf tabi ki Berdia'nındı.
-Şiişt! sakin ol , korkacak bir şey yok.Senin bir hatan yok.
-Var !! Nasıl bu kadar
kimsesiz olabilirdi? Her şey nasıl olacaktı ? Sadece hayatları boyunca Melinda ve kendisi nasıl idare edeceklerdi? İçindeki ses devamlı cevap veriyordu
-Hayır Seryo var, annen var, benim ailem var.Cemon Teyzen var.
-Hani nerede?
-Şişt!!Sakin ol ! Sadece bir aksilik bu, olabilir
İçi çığlık çığlığa bağırdı:
-Sen olsaydın olmazdı! Sen olsaydın olmazdı! Sen olsaydın...
İç sesi defalarca tekrar etti, tekrar ettikçe canı yandı.
Sen olsaydın , sen yoksuna dönüştü.
Kalbinde kocaman bir sensizlik...
Kaybetmiş olmanın gerçekliği,
Yokluğunun sızısı,
Çaresizliğin uyanışı...
Sağ eli , sol elini daha da sıktı.Hayır ben buradayım! Derin bir nefes al canım şimdi (Derin bir nefes aldı)Ara Toyan'ı ! Hiç bir şey olmaz canım sadece eve götürecek. Sen de hemen orada olacaksın .Bugünlük böyle yap. Sonra Melinda ile acil durum planı hazırlarsınız.İkinizde yaparsınız bunu biliyorsun,
hazırlarsınız , hadi yıpratma
kendini şimdi .
-Toyan'ı nasıl ararım , o çocuğa nasıl güvenirim?
-Haftalardır izliyorsun onu, her hareketini . Söyle ne
yapabilir ?
Seryo karşıdan Dui'yi izliyordu.Koltukta oturmuş iki elini sımsıkı tutmuş ,başını ellerine dayayıp gözlerini kapatmış düşünüyordu. Seryo sadece bekliyordu.Çünkü ne zaman böyle içine dalsa , ardından gerekli kararı veriyordu. Daha birkaç dakika geçmeden ayağa kalktı, telefonu eline aldı ve koridora doğru ilerledi .Geldiğinde yüzünde hem rahatlama hem de vermiş olduğu kararın ezikliği vardı
-Ben yola çıkıyorum Seryo. Bir şey olursa beni ararsın.
Seryo ne yaptın der gibi baktı
_Toyan'ı aradım o alacak ,(durdu)annesi de geliyor Cunna ile o ilgilenecek.
-Ooo harika! Bir kadın yani bir anne bakacak daha ne olsun...
Yolda yürürken Berdia seslendi
-Gördün mü bak dedim ben sana!