Gölgeler

137 8 0
                                    

Hayatımızda tekrar başa dönmek isteyeceğimiz , o ânı silip bir daha olmamasını dileyeceğimiz ne kadar çok yaşanmışlıklarımız vardır.Uyuyup uyanmak ve her şeyin sadece bir rüyadan ibaret olduğunu söylemek isteriz kendimize. Gel gör ki gerçekler bir kere yaşandı mı geri dönüşü olmaz . Hayatımızda bu anları   içimizde saklamaya çalışırız.Ne kadar derine atarsak atalım , bir yazı,  bir gülüş ,  ya da ensemizde duyduğumuz tanıdık bir ses , nefes ,her şeyi gün yüzüne çıkartır.Unutmak yalandır.
Kalbimizde kocaman bir mezarlık vardır. Ve yıldönümlerimizde onları ziyaret edip yas tutmaya devam ederiz.
Çığlıkla yataktan doğruldu.Saçlarının arası , yüzü , boynu, ter içindeydi.Karanlıkta onu aranıyordu.Eliyle ağzını tutup çığlıklarını susturmaya çalışır gibiydi.Bir zaman sonra her şeyin bir rüya olduğunu, şu anda burada olamayacağını idrak etti Ancak hala karanlıkları gözleriyle didik didik edip acaba burada olabilir mi diye bakıyordu. Sanki kilometrelerce koşmuştu da nefessiz kalmıştı. Nihayetinde yaşanan bütün gerginlikle, tutulan tüm kaslarını
istemsizce serbest bıraktı ve başını ellerinin arasına alarak hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.Onu rüyasında bile görmek, onun varlığını hatırlamak onu mahvetti.Evet buralarda bir yerde yaşıyor , tekrar karşıma çıkabilir, bu rüyanın özeti buydu.Hayatının en büyük utancı ve belkide hayatının bittiği yerdi. Kafasını devamlı sallıyor bu seferde unutulmayan o gerçekler sahne sahne gözünün önüne geliyordu.Sahneler netlestikce gözlerini sıkıyor sanki ondan gelen gözyaşlarından bile suçluluk duyuyordu.
Başı ağrıyarak uyandı.Gözleri şişmiş , burnu tıkanmıştı .
Hiçbir yere gidecek hali yoktu.Saate bakındı.Evden ayrılmalarına yarım saat
vardı.Gözlerini kapattı.Gözlerini yumduğu anda rüyasını tekrar tekrar yaşıyordu.O pis sırıtan yüz, o iğrenç eller üstünde dolaşıyordu. Tiksinerek irkildi.Yok hiç bir yere gidemezdi.İsyerinde olacakları düşündü gitmese çok da farkedileceği bir gün değildi.Çekimler dün bitmişti.Yavaşça telefonu aldı.Rehberden Kina Hanım'ın numarasını açtı.
_Günaydın Toyan bir şey mi oldu?
Durdu bir anda ne diyeceğini bilemedi
- Şey ben kendimi iyi hissetmiyorum. Bugün gelmesem?
Tekrar sordu , bu sefer sesi endiseliydi:
_İyi misin bir şey mi oldu ?
_Yok bir şey olmadı lütfen merak etmeyin.(Yalan söylemeyi hiç beceremezdi.)Pes eder gibi sessizlesti.Usulca:
_Rüya gördüm dedi.
Kina Hanım olayı anladı:
_Tamam canım dinlen bugün Duraksayarak:
_Şimdi evde daha kötü olmaz mısın burada iş yaparken kafan dağılır?
_ Korkuyorum.
İki tarafta da sessizlik oldu.Yine gölgeler geri gelmişti.Her adımda arkasını kontrol edecek, her seste ürperecek..Ve en kötüsü herseyi tekrar tekrar yaşayacaktı. Hatırladığı her anla kalbine bıçak saplıyor.Yerinde onu acıyla kıvrandırıyordu.
Telefonu kapattı . Şimdi sıra ona haber vermekti. Onu hep bahçede bekliyordu.Şimdi yanlarına gitmesi gerekiyordu.Merdivenleri istemsizce indi.Aşağıda kimse görünmüyordu.Salonda , odalarından çıkmasını bekledi.Kapı açıldı gömleğini düzeltiyordu.Kafasını kaldırdığı anda durdu Onunla karşılaştı.
_ Ben kendimi iyi hissetmiyorum İşe gitmeyeceğim, izin aldım.
Yemekten sonraki bir hafta boyunca ölü gibi dolaşmıştı yanlarında. Sanki ruhu yoktu da bedeni kendinden habersizdi.Otamatik olarak herşeyi yapıyor Kimseyle göz teması kurmuyor.Ne heyecanlanıyor, ne de bir şey bekliyordu.Sadece yapması gerekeni yapıyor ve odasına çekiliyordu.Mutsuzlugunu ,
umutsuzlugunu her yere döke döke gidiyordu.
Dui yüzüne baktı.Perişan bir haldeydi.
_ Tamam dedi
Toyan daha hiç bir şeye bakmadan yukarı çıktı.Halbuki Dui ardından onu uzunca seyretti.

Çalan telefona baktı, numarayı tanımıyordu. Temkinli bir sesle
_ Alo ,dedi.
Karşı taraftan elli yaşlarının üzerinde ince sesli bir kadın :

_Dui Bey, ben Kina Bolyetkhon Toyan Bey'in patronuyum.

Banane der gibi telefona bakıyordu.Kimdi bu kadın? Kim oluyordu ki telefonla arayabiliyordu? Bu salak ona numarasını mı vermişti? İyice sinirlendiğini hissetti
_Aynı zamanda annesinin yakın arkadaşıyım.Bugün Toyan'ın sesini hiç beğenmedim.O böyle bazen içine çok kapanır. Yanında birisinden destek alması lazım.Ve sanırım ilaçlarını da almıyor olabilir ?
Dui artık sabredemedi, bu kişilerle ilgili hiç bir sorunun içinde yer almak istemiyordu
_ Ne istiyorsunuz hanfendi açıkça söyleyin.Ona yardım mı edeyim.Ben onun hicbirseyi değilim.Umrumda mı yaşadıkları , hayır değil, açıkçası sizinle de muhattap olmak istemiyorum.
Kadın hemen toparladı:
_ Yanlış anladınız. Sizden hiçbir şey yapmanızı istemiyorum Bu akşam Toyan'ı ziyaret edebilir miyim ? Çatı katındaymış sanırım, sizi rahatsız etmeden yanına çıkarım.Sadece gözümle nasıl olduğunu görmek istiyorum

DönüşümHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin