Dönüşüm

Her şey Çok Güzel Olacak

Evde olalı bir haftayı geçmişti. Artık kendini daha iyi hissediyordu.Annesi dün dönmüştü evine .O gittikten sonra başa dönmek zor olmuştu.Evde boşluğu kalmıştı. Alışmak çok kötü bir şeydi .Bir haftada dolaştığı ,oturduğu yer,terastaki vakitler, yatakta annesinin kokusu, uyurken saçını okşamaları ,ona güven veren varlığı , her şeyin burada izi kalmıştı. Çatı katına baktı.Burası evi gibi olmuştu.Yarın iş başı yapacaktı.Yemekten sonra ilk defa ekiptekileri görecekti.
Gerçi hastayken Yasmi Hanım , Alin ve Jullak aramıştı. En çok Jullak'ın aradığına şaşırmıştı.Ama iyi gelmişti.Arkadaşım da geçmiş olsun diyor , demişti. Sesi samimiydi. Sanırım yemek çok da kötü geçmemişti. Dui ile sadece bir kere karşılaştı. Yarım ağızla bir geçmiş olsun, dedi.Suratına bakmadı .Yine kendi sınırlarını çiziyordu.Bana yardım etmek istedi.Bense teşekkür etmek yerine ondan hesap sordum.Aynen böyle düşünüyordu.Ne de olsa bir zavallıyım gözünde. Yine içi sızladı. Anlaşılamamak ne kötü bir şey!

Bu hafta hasta olması belkide iyi olmuştu.Kendini şarj etmiş gibiydi.Eski defterler açılmış, acılar hatırlanmış, bolca gözyaşı dökülmüştü.Annesi uzaktan izlemiş,Cemon Teyze de devamlı konuşmuştu. Yine başladığı noktaya geri dönmüştü. Ve elinde
çalışmaktan başka onu ayakta tutabilecek hiçbir şey yoktu.

****
Sabah erkenden kalktı.Cunna okula bırakıldı. Devamında her zaman ki gibi bir şey konuşulmadı. Çünkü vücut dili benimle konuşma diyordu.Toyan hissettiği ortama uydu.Hiç konuşmadı.Arabadan inerken ona saygısızlık olmasın diye
-İyi günler, dedi .Cevap vermemesi onun tercihi olacaktı. Arabayı hareket ettirmeden
-İyi günler, dedi.
Neyse ki o kadar diyebildi.

Öğlene kadar her şey çok hızlı ve yoğun gelişti.Toyan'ı çok güzel karşıladılar.Özlenmiş olduğunu hissetmek ona iyi geldi.Ve ilginç bir şekilde kimse garip bakmıyordu.Dui haklı mıydı , paylaşmak,
yardım istemek mi lazımdı?Bakış açıları mı değişmişti? Nedenini bilmiyordu ama bir şeyler değişmişti. Yapılan işleri hızlıca öğrendi,eksiklerini tamamladı.Bu sırada ne eskiler geldi aklına , ne de Dui.Öğle arasında hızlıca çatıya çıktı.Terasta yemek yemek hoşuna gidiyordu.Fazla insan da olmazdı.Elinde sandviçi ve içeceği ile yürürken arkasından birinin çarpmasıyla dengesi bozuldu.Elindekileri zar zor tutabildi . Kendisine çarpan kişinin elindekiler yere saçıldı.Elindekileri sakince bankın üzerine bırakıp çarpan kişiye döndü
-İyi misiniz?
Bir anda dondu kaldı. Nana karşısındaydı.Burnunun ucu ve gözleri kıpkırmızıydı.Uzun kızıl saçları yüzünün bir bölümünü kapamıştı. Yerdekileri hızlıca alıp kalkmaya çalıştı
_Merhaba Toyan burada mı çalışıyorsun?
O kadar üzgündü ki Toyan'ı gördüğüne bile şaşıramamıştı.Her şeyi bir an önce geçiştirmeye çalışan bir hali vardı .Toyan bir daha baktı
-İyi misin Nana ?
Nana isminin söylenmesiyle birlikte ilk gördüğü
banka oturup kendini sıkmadan , utanmadan ağlamaya başladı.Ağladıkça vücudu sarsılıyordu.Toyan etrafına baktı.Ortalıkta kimse gözükmüyordu.Terasın arka ucunda olmaları da iyiydi.Gelen kişiler onları çok farkedemezdi.Yine de Nana gözükmesin diye kapıya doğru sırtını siper aldı.Hayatta ağlayan üzgün kişileri teselli edemezdi. Öylece bakardı. Sanki ağzından çıkacak her söz onu teselli etmekten çok rahatsız edecekmiş gibi hissederdi.Ama konuşamamak, dokunup teselli edememekte rahatsız ederdi.
Nana içli içli ağladı. İyice rahatlayınca ellerini yüzünden çekmeden gözyaşlarını silmeye başladı.Bu seferde gülüyordu.
-Harika , tanımadığım çocuğun yanında da ağladım ya.Bravo bana
Toyan da gülümsedi.
-Önemli değil, geçen hafta da ben çok ağlamıştım.
Nana bir anda yüzüne baktı.Bir erkeğin rahatça söyleyebileceği bir söz değildi.Hoşuna gitmişti.

-Burada mı çalışıyorsun?
-Evet medya yazarlık bölümündeyim.Sen ?
Bunu söylerken boynundaki karta baktı.
-Geçen hafta staja başladım.Bu sene üniversitenin son yılı staj artı okul devam edecek .
Biliyorsundur zaten .
Geçen hafta görmedim seni.
-İzinliydim,daha doğrusu hastaydım.Bugün başladım işe.
-Geçmiş olsun.
Diğer banktaki yiyecekleri göstererek
-Yemelisin, sandviçin soğuyacak.
Toyan yiyeceklerini aldı
-Yer misin bölüşelim seninle ?
Nana gülümsedi,
-Teşekkürler yedim ben , sana afiyet olsun.
Kızıl kıvırcık saçları rüzgarda gözünün önüne geldi.
Yanaklarını kaplayan çilleriyle küçük bir kız çocuğu gibiydi.
Yine durgunlaştı
-Gideyim ben, görüşürüz.