Dönüşüm

Bakış

İki göz ile açılıp dalarız dünya denen delikten içeri.İlk bakışımız bilinen ilk meleğimize olur.Bizi koruyup kollayan , her daim bakmaya devam eden, bize baktıkça fedakarlığı sabrı öğrenen insana.Sadece bir bakışla hatalarımızdan dönmüş , seni anlayan bakışlarla ilk dostluğumuzu kurmuşuz, heyecandan bakmaya çekindiğimiz, içimizi titreten bakışlarla, kalbimizin kapıları bir bakışa fethedilmiş...
Büyüdükçe olaylara bakışımız değişip, bakış açımızı değiştirmeye başlamışız. Bir bakışla çoğu şeyleri anlayıp , ayrılığa kalbimiz korka korka yürümüşüz.
Söyleyemediğimiz sözleri bakışlarımıza yükleyip, anlaşılmak istenmişiz.
Gurbetlerde sevdiğimize
hasretle bakıp her bir zerresini gözlerimize hapsetmişiz.
Son bakışlarla bir hayatı bitirip giderken ,aklımızda sözlerden çok bakışlarla iz bırakmışızdır.
Bakmayı bilmek , biraz da sevmeye adım atmayı öğrenmektir.

En sonunda dalmıştı.Yavaşça kolumu başının altından aldım.Ellerini göğsümden çekti, kendini sağa doğru döndürdü. Hala kesik kesik hıçkırıyordu.Bugünün böyle biteceğini hiç tahmin etmemiştim.Ben de yavaş yavaş ayılıyordum.Saatime baktım gece yarısı 03.35 ti.Üstüme bir şey bakındım.Sigara içmezsem rahat edemezdim.Sandalye üzerine bırakılmış sweetimi üstüme geçirdim.Ne saçma bir gece olmuştu.Odaya geldikten sonra olanlar çok gereksizdi.Neden bu çocuğa kendimi anlatma gereği duymuştum ki ? Saçmalamıştım.Odadan çıkmadan önce son bir kez daha dönüp yatağa baktım.
Balkon kapısını açtığım gibi içeri koca bir ayaz ıslık çala çala girdi. Hemen çıkıverdim dışarı.Hızlıca sigaramı yaktım.Toyan'ın anlattıkları daha doğrusu anlatamadıkları takılmıştı kafama.Büyük ihtimalle ağlama nedeni de oydu.On dört yaş bir şeyler yaşamak için çok erken bir yaştı. Bu çocukla ilgili daha neler öğrenecektim? Yine kıyamamıştım kendisine , ama bunlar hep yanlış anlaşılacak hareketlerdi.Bir tarafım ona yakın olmak istiyor , diğer tarafım kendini geri çekiyordu. Ama o öyle çaresiz ağlarken durupta bakamazdım ya ! Kendisinde Berdia'dan parçalar buldukça afallıyordum.Evet biliyordum,
Berdia ondan çok farklıydı. Ama nasıl oluyordu da onun yaptıklarını yapıyor, onun sözleriyle konuşabiliyordu.İşte bu olanlar zaten yaralı olan kalbimi iyice çıkmaza sokuyordu.Bu düşüncelerle boğuşurken sigaramın da sonuna gelmiştim. Hiç kesmemişti bu beni.Zaten sigaranın yarısını da rüzgar içmişti.Hemen üstüne bir tane daha yaktım.Nasılsa sabaha daha çok vardı. Bahsettiği sırrı bu muydu acaba ?diye düşündüm, hiç üzerinde durmasam da söylediği günden beri aklımı kurcalıyordu , kimseye söyleyemediği şu sadece
annesinin bildiği sırrı ...
Yok bu olamazdı.Çünkü o zaman Valenle ilgili değil demişti.Düşünüyordum ama aklıma sırrıyla ilgili bir şey gelmiyordu.Annesinin hiç kimseye bahsetmedi dediği ölümü ucundan da olsa bana bahsetmişti."On üç yıldır vedalaşamadım" dediği , o babasının öldürdüğü adam olmalıydı. Benim yaşadıklarım mı ,onunkiler mi ağırdı?
Yok onun yaşadıkları açık ara farktı. En ufak bir şey de irkilmesi, hemen geri çekilmesi, herkesten korkması,
bolca susması. Aslında mutlaka bir tedavi görmesi gerekirdi.Bu kadar yaşanmışlıklar tek başına kaldırılamazdı.Vücuduma işleyen soğuk havayla titrerken, kendime gecenin bu vaktinde hala onu mu düşünüyorsun diyerek, kendimi bir güzel azarladım.İki sigara bitirmistim ve sadece onu düşünmüştüm. Son nefesi de derinden çekip, sigaramı söndürmüştüm. İçeri girdiğimde zifiri karanlık karşılamıştı beni. Karanlığa gözüm alışınca Toyan'ın kıpırdandığını farkettim.
Gözleri yarı açık gibiydi.Doğrulur gibi oldu.Hemen yatağa yanaştım.
-İyi misin miden mi bulanıyor? dedim.
Toyan oturur vaziyetteydi ama gözleri daha uyanmamış gibi anlamsız bakıyordu.Sayıklar gibiydi .Sadece

-Yok dedi ve bu sefer sola doğru kıvrılıp yattı.Bacaklarını karnına doğru çekmisti. omuzları içine dönük kollarını göğsüne kıvırmıştı Vücudunu tutuşundan üşüdüğünü farkedip örtüyü omuzlarına kadar çektirdim.Ben de üşümüştüm.Hemen örtünün altına girdim.Bana doğru dönmüştü.Hiçbir yerine dokunmamaya dikkat ederek iyice yanına sokuldum.
Gözlerimi kapattım şimdi sadece yüzüme çok hafif gelen nefesini hissediyordum.
Yanımda birisinin benimle birlikte soluması bana farklı bir huzur verdi, bu yalnız olmama hissiydi.Vücudum rahatladı ve bir süre sonra güzel bir uykunun eşiğinden içeri girdim.Ta ki sabah güneşi yüzümde dolaşan kadar.