Dönüşüm

Umut Hep Var

Bazen ne yaparsan olmuyordu.İçimizdeki incinmişlik duygusuyla karşımızdakini affetmek istesek de affedemiyorduk..Çünkü dil çok tehlikeli ve kaldıramayacağın kadar ağırdı. Bir kere ağızdan çıkan sözler sinirle söylense dahi gerçekle eş değer yakıyordu. Belki Toyan onun için şu anda mutlu olamıyordu.Aylar sonra da olsa Dui'nin ağzından bunları duymuştu.Hatta elleri yine saçlarını okşamış çekip göğsüne yatırmıştı.Peki eksik olan neydi? İçinde tamamlanamayan o olmamışlık hissi.
Evin önünde duran arabayla yerinde biraz doğruldu. Cunna ellerini çırptı.Günler sonra evlerine kavuşmuşlardı.Dui sessizce Toyan'a fısıldadı

Bir terslik olmalı.

Toyansa söylenileni anlayamayacak kadar çok yorgundu.Devam etti.

Hem Seryoların hem de teyzemlerin arabası burada .
Cunna bekle kızım. Bir telefon görüşmesi yapayım öyle çıkalım yukarı.

Telefondakiyle konuştukça Dui'nin yüzü kızardı.

Neden ya ! Off anne off inanmıyorum ya ! Ne olacak şimdi Seryo ? Off tamam.

Toyan, O her ofladığında kalbi tekledi .Gerçekten çok yorgundu.Telefon görüşmesi biter bitmez Seryo kapıdaydı ve karşılarında çok kızgın bir Melinda vardı.
Seryo Dui'ye yönelirken Melinda direkt Cunna'ya korku ve özlem dolu bir bakışla sarıldı.Sarıldıkça daha çok kızı içine çekti sarıldı, sarıldı öptü. Bir yerine zarar gelmiş mi diye her yerine bakıyordu.Elleriyle yüzünü okşarken

"İyi misin Cunna ?"dedi.

Cunna teyzesinin korkusuna anlam veremeyip

"İyiyim Melinda Anne ",dedi

İşte o sözlerle birlikte gözlerinde günlerin korkusu sel olup aktı. Yine sıkıca sarıldı , içine soktu özlemle öptü.

"Çok özledim seni Cunna" ,dedi.

Öteki taraf da ise Seryo Dui'yi çekip

"Neredesin oğlum, bir mesajla yok oldunuz.Annen , Melinda kafayı yedi.Annen , teyzelere her şeyi açıkladı. Evde günlerdir ağıt yakıyor öldürdü bizi."

"Niye ?"

"Ne niyesi oğlum? Başınıza bir şey geldi sandık, sana ulaşamadıkça kafayı yedi."

Sonra Melinda'nın bir bakışıyla Seryo Cunna'yı alarak uzaklaştırdı .Biraz önce hasretle dolan Melinda şimdi öfkeyle Dui'ye yaklaştı.Sesini her ne kadar yükseltemese de gözleri ateş püskürüyordu.Ve ilk defa içindeki öfkeyi Toyan'a da gösterdi.
İşaret parmağını Dui'nin göğsüne vura vura

"Sen nasıl böyle aptalca bir şey yaparsın?"

"Melinda benim elimde olan bir şey değildi."

"Ya Cunna'ya bir şey olsaydı."

"Olmaması için götürdüm zaten"

Melinda anlamayarak baktı.Sonra Toyan'a döndü.

"Uğursuzluğunla hepimizi yaktın!
Dui'ye dönüp

"Yanına alarak mı koruyacaktın? Yanında Toyan varken mi koruyacaktın? Bize getirmeliydin!"

"Melinda polisler tarafından güvenli yere götürüldük.
Kızımı , sizi ardımda bırakıp nasıl giderim .Hem bunlara benim mi karar verdiğimi sanıyorsun? Her şey bir anda gelişti.Polislerin her dediğini yapmak zorundaydık."

Melinda vuran parmağını yumruğa çevirip göğsüne vurmaya başladı.Dudakları titriyordu.

"Anlamıyorsun çok korktum, sizi de kaybetmekten çok korktum."