Chapter 18
Don't Go with Him
Nagtuturo ako ng mag-ring ang phone ko. Nang tignan ko kung sino yung caller ay nagexcuse ako sa klase ko para sagutin iyon.
"Bakit?" sagot ko kay David, ano naman kayang kailangan nito?
"When Russell call you and ask you for a lunch, don't go with him."
Tatanungin ko pa sana sya kung bakit naman ako aayain ni Russell pero pinatayan na nya ko.
"Tss bastos ka talaga kahit kailan," singhal ko sa cellphone ko. Babalik na sana ko sa loob ng ng tumunog ule iyon. Rumehistro ang pangalan ni Russell kaya sinagot ko iyon.
"Hello, sabi ko sa kabilang linya.
"Hi, Athena, I just want to ask if you are free? Gusto sana kitang itreat ng lunch. You know, I want to thank you for the idea that you gave to me last time. Sobrang pumatok sa tao yung spicy thing na iyon."
Napangiti ako sa sinabi nya. Gusto ko man paunlakan ang paanyaya nya pero binilinan na ako ni David na wag sumama sa kanya.
"Pasensya na, Russell but I still have a class 'til lunch."
"Ohh, sayang naman. Next time na lang."
"Sige."
After I ended the call ay bumalik na ako sa classroom. Makalipas ang ilang sandaliay natapos na ang oras ng subject ko sa kanila.
Nililigpit ko ang gamit ko ng tumunog ang phone ko. I answer it without looking who's calling me.
"I'll wait you here outside in fifteen minutes."
Hindi ko na kailangan tignan kung sino iyon. Magsasalita pa sana ko ng pinatayan na naman agad ako ni David.
Binilisan ko lang ang pag-aayos ng mga gamit ko at nagpunta na sa labas. Nakita ko ang kotse nyang nakapark doon.
"You're late!" Inirapan ko sya at inayos ang seat belt ko. Wag nya kong mapapayou're late you're late dahil muntik na kong madapa para lang mahabol yung fifteen minutes nya.
Wala kaming kibuan sa loob ng sasakyan hanggang sa paandarin nya iyon. Nagtaka ako ng mapansin kong papunta kami sa condo.
"Wala ka ng gagawin sa office mo?" tanong ko sa kanya ng nakapasok na kami sa unit.
"Meron."
Tinatanggal nya yung neck tie nya at naupo sa sofa. Nang makita nya kong nakatingin sa kanya ay sinenyasan nya kong tumabi sa kanya.
"Untie this fucking neck tie!"
Tss! Ang init naman ng ulo nito. Sinunod ko naman yung sinabi nya. Pagtanggal ko nun ay nagulat ako ng hilahin nya ko. He hungrily kiss me. Kusang pumikit ang mga mata ko habang sinasagot ang mapupusok nyang mga halik.
Isa-isa nyang tinatanggal ang butones ko ng suot kong polo at ganon din ako sa kanya. Bumaba sa leeg ko ang halik nya papunta sa dibdib ko. At kahit na may suot pa kong bra ay ramdam na ramdam ko ang init ng hininga nya.
"Don't go with any other guys. You know what will happen if you break my rules."
Hindi ko maintindihan ang sinasabi nya, kaya hindi ako sumagot sa kanya.
"Ouch!" kinagat nya ang dibdib ko.
"Answer me!"
"O-oo. H-hindi ako sasama sa ibang lalaki." Gusto kong maiyak sa diin ng pagkakakagat nya sa dibdib ko.
"Good!"
Hindi ko alam kung anong nangyayari kay David at bakit sya nagkakaganito. Pero nasasaktan ako sa klase ng paghalik na ginagawa nya. Masyadong marahas. Pinipigilan ko ang sarili kong wag maiyak dahil nasasaktan na ko, lalo na ng biglaan nyang pinasok ang daliri nya sa pagkababae ko.
"A-ouch! David masakit."
Hindi nya ko pinansin. Nagpatuloy lang sya sa ginagawa nya. Nasasaktan na ko lalo na ng maramdaman kong pinasok nya pa ang isang daliri nya. Hindi ko na kinaya at napaiyak na ko.
"A-aray ko David masakit. Please dahan dahan lang."
Nakita kong natigilan sya ng makita nyang umiiyak ako. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at kusa ng bumagsak ang mga luha ko.
Mabilis syang tumayo sa harap ko at padabog na sinara ang pinto ng kwarto pagpasok nya doon. Napahagulgol ako ng mawala na sya sa paningin ko. Fuck! I don't fucking understand why he's acting like that. Sinunod ko naman yung sinabi nya pero bakit ganito? Nakaramdam ako ng awa sa sarili ko ng mga sandali na yun. Feeling ko para akong isang bagay. Well, para sa kanya isa lang naman talaga kong bagay na binayaran nya. Niyakap ko ang sarili ko at binuhos lahat ng sama ng loob ko.
Hinawakan ko ang dibdib ko dahil napasakit nun. Alam ko naman na nabili nya ako gamit ang pera nya pero sana wag naman ganito. Nakakababa ng pagkatao yung ginagawa nya sakin. Alam kong wala akong karapatang magreklamo. But damn! Ang sakit pala ng ganito. Yung ipamukha sayo kung anong klaseng tao ka. Na kapag nabili ka ng pera ganon ang magiging trato sayo.
Gusto ko ng itigil ito pero saan ako kukuha ng isang milyon na ibabayad sa kanya? Isang buwan at dalawang linggo na lang matatapos na ito. Magtitiis na lang siguro ako. Matatapos din to. At pag natapos ito, kakalimutan ko na lang na minsan sa buhay ko pumasok ako sa ganitong sitwasyon.
Ni hindi ko naranasan ang magkaboyfriend. Hindi ko alam ang pakiramdam ng totoong minamahal ng lalaki. Kung anong pakiramdam ang maalagaan ng may pagmamahal. At sa tingin ko hindi ko na mararanasan iyon. Sino pa bang tatanggap sakin na lalaki? I am not virgin anymore.
Kung iyong mga birhen na babae ay ginagalang ng ibang kalalakihan paano na lang ang katulad ko?
Matagal kong tinatak sa isip ko ang ganong konsepto. Na dapat kapag nagboyfriend ako ay sigurado na ko para sya na din ang mapangasawa ko. But then, life is not perfect. This is the reality. Na sa isang kwento na lang may perpektong lalaki. At hindi kwento ang buhay ko, reyalidad na ito.
At sa reyalidad na ito, kailangan kong tanggapin at harapin na hindi mangyayari sakin ang love story na pinapangarap ko. Ang magkaroon ng isang prinsipe na ituturing akong prinsesa. Ang magkaroon ng lalaking ipaparamdam sakin ang kung ano ang pagmamahal at hindi puro salita lang. Nakakalungkot. Ang sakit sakit isipin na hinding hindi iyon mangyayari sakin.
