Kung mahalin ka ay isang maling kumpas ng hangin
Hinding-hindi magagawang ikukubli ang pagtingin
Papatangay sa ihip, kahit ihulog man sa bangin
Ipaglalaban kita, hanggang sa ika'y maging akin.
Hindi man sang-ayon ang mga hampas ng alon
Pilit ka mang ilayo ng mga bugso at tutol na Poon
Lulunurin ka ng pagmamahal na singlalim ng balon
Tiyak na sa muling pagsisid mo, hindi ka na makakaahon.
Hahadlang man ang mga lirikong taglay ng sonata
Lilikha ng sariling komposisyon at iaalay ang musika
Iyong pakinggan at sasamahan ko pa ng harmonika
Hiling ko ay maibigan at aawitin ng puso sa pagtanda.
Kahit ang mga tugma sa taludtod ng tula ay malabo
Sisikaping itama ayos ng bawat salita na binuo
Hindi tutuldukan kung ang sukat ay hindi pa pulido
Hangga't matudla mo na ikaw ang nilalaman nito.
Nauulinigan mo ba ang ugoy na inaanod sa himpapawid?
Naaarok ba ang pusod ng dagat na hindi mapatid?
Nadarama mo ba ang himig sa tonong inihahatid?
Sinta, ang nais iparating, iyo man lang bang nababatid?
BINABASA MO ANG
Isang Daang Tula Para sa Isang Estranghera
Poetry"If a poet loves you, you will never die." I'm just a mediocre poet who never believed I will cross path with love. But destiny really works in a mysterious way. The moon may wax and wane and ocean may ebb and flow, yet poetry will remain constant...
