Maglaho man ako isang araw
At sa mga ulap 'di na matanaw,
Iyong buksan ang
pahina ng aking tula
At basahin muli kung
paano tayo nagsimula.
Hindi man ako babalik muli
sa piling mo, Aking tinatangi,
Ipikit lamang ang
iyong mga mata
At gunitain mga
binuo nating alaala.
Aking Sinta, palagi kitang
hihilingin sa mga tala
At ipapanalangin kay Ama
na ika'y iingatan Niya.
Balang araw, unti-unti na rin ako
mabubura sa iyong alaala at puso,
Ngunit aalis man ako
sa pekeng mundo
Dala ko naman ang
pag-ibig na alay mo.
BINABASA MO ANG
Isang Daang Tula Para sa Isang Estranghera
Poesía"If a poet loves you, you will never die." I'm just a mediocre poet who never believed I will cross path with love. But destiny really works in a mysterious way. The moon may wax and wane and ocean may ebb and flow, yet poetry will remain constant...
