(Unicode)
ဘုန်းတော်ကြီးကျင်းမှာ ယွိကျန်းတုနှင့် ရှန်းချွယ့်တို့ ကျိန်းသေပေါက် ဒူးထောက် တောင်းပန်တိုးလျှိုးလာကြမည်ဟု ယုံကြည်ချက်ခိုင်မာနေခဲ့သူပင်။
သို့သော် အခုကိစ္စ၌ အခြေအနေတွေက သူ ယုံကြည်ချက်ရှိနေသလို ဖြစ်မလာခဲ့ပါ။
မကြောက်ဘူးဆိုလည်း မကြောက်လို့ ထားပါဦး!
ဘာကိစ္စ အခန်းထဲမှာ သူတို့နှစ်ယောက်ပဲ ရှိသလို တီးတိုးတီးတိုးလုပ်နေရတာလဲ!
ဘုန်းတော်ကြီးကျင်း အသက်တောင်ရှူမ၀တော့ချေ။ ရှူလိုက်တဲ့လေက အပေါ်မတက် အောက်မဆင်းနဲ့ သူ့ခမျာ လေနင်သေတော့မတတ်။
သူထင်လိုက်တာက ဒီနှစ်ယောက် ချန်မိသားစုအိမ်က သမီးအကြီးမလိုပဲ မှော်တံဆိပ်ကို သိရုံပဲသိပြီး အစွမ်းသတ္တိကို သိကြလောက်မှာ မဟုတ်ဘူး ဟူ၍။
ချန်သမီးအကြီးမှာ ရတနာတစ်ခုလုံးကို လက်၀ယ်ပိုင်ထားပါလျက် သာမန်အဆောင်ပစ္စည်းတစ်ခုလိုသာ အသုံးပြုနေခဲ့သည်လေ။
အသိဉာဏ်နည်းပါးသူတွေက အကြောက်တရားကိုလည်း ခံစားနိုင်စွမ်းမရှိကြတော့ဘူး ဟူသည်မှာ ဤအခြေအနေမျိုးကို ရောင်ပြန်ထင်ဟပ်ပြနေသကဲ့သို့။
ချန်မိသားစုဖက်က တန်ပြန် လက်စားချေနေမှုကြောင့် လျိုနင်းအန်၏ ဘ၀ကြီးမှာ ဒီအတောအတွင်း သိပ်ပြီး အဆင်မပြေခဲ့လှ။
စီးပွားရေးအရာမှာ သူ့ကုမ္ပဏီတစ်ခုလုံးလည်း ဒေ၀ါလီခံရလုနီးနီးဖြစ်ထားတာကြောင့် ချန်မိသားစုဖက်က အလုပ်လုပ်သူဆိုလျှင် ရင်ထဲအသည်းထဲက အလိုအလျောက် မုန်းတီးနေမိကာ ဤလူငယ်နှစ်ယောက်ကိုလည်း မထူးခြားနားစွာ နှလုံးအိမ်ထဲမှ အသည်းခိုက်လောက်အောင် မုန်းတီးမှုကို ခံစားနေမိသည်။
ဘုန်းတော်ကြီးကျင်းကဲ့သို့ သူလည်းပဲ ဒီလူငယ်နှစ်ယောက်
ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက် တောင်းပန်လာကြမည်ဟု ပုံဖော်တွေးထားသမျှ ဇာတ်ကြောင်းကနေ သွေဖယ်ထွက်သွားတာကြောင့် ဒေါသ တရှဲရှဲဖြင့် နှာမှုတ်ကာ အော်ဟစ်လိုက်လေသည်။...
"ဒီဖက်ခေတ်လူငယ်တွေ ကိုယ့်အခေါင်းကိုယ် မမြင်ရသေးသရွေ့ သိပ်မောက်မာကြတယ်ဆိုတာ အဟုတ်ပဲ
ဘုန်းတော်ကြီးကျင်း ၊ သူတို့တွေကို မဆိုင်တဲ့သူက မဆိုင်သလိုနေရတယ်ဆိုတာ ဘယ်လိုလဲ ပြပေးဖို့တော့ လိုပြီ"
