ဝိညာဉ်ကူးပြောင်းပြီး နောက် အမှန်တရား { Completed } [ပြန်လည်ပြင်ဆင်နေသည်]

Chapter -56(Real World)

Unicode
————

“ ပါပါး!… မာမား! အူဝါးး…အီးဟီးးး ”

“ Dad!…Mom! ဗြဲ အီးဟီးးး ”

အဖမ်းခံထားရသောမိန်းကလေးတွေမှာလည်းသူတို့ရဲ့မိဘတွေကိုတွေ့တာနဲ့အပြေးသွားကာဖက်ပြီးငိုယိုတော့သည်။မိဘဖြစ်သူများမှာလဲထိုနည်းတူပေ။တစ်ကိုယ်လုံးရစရာမရှိအောင်ရိုက်နှက်ခံထားရသောသူ့တို့ရဲ့သမီးဖြစ်သူတွေကိုကြည့်ကဝမ်းနည်းပက်လက်နဲ့ရင်ထုမနာခံစားနေကြရသည်

သူတို့လည်းပျောက်ဆုံးနေတဲ့ဆယ်ကျော်သက်မိန်းကလေးတွေကိုပြန်ခေါ်လာပြီး သက်ဆိုင်ရာမိဘများထံကိုပြန်အပ်လိုက်တယ်။ လူကုန်ကူးတဲ့ဂိုဏ်းနှစ်ဂိုဏ်းကဒဏ်ရာရသူတွေကိုဆေးကုသစေပြီး ဒဏ်ရာမရသူများကိုတော့ အချုပ်ထဲကိုယာယီသဘောဖြင့်ထိန်းသိမ်းထားကာနောက်မှတရားစီရင်မည်ဖြစ်သည်

“ တာဝန်ကျေပါတယ်  ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ”

“ ဒါနဲ့ မင်းဆရာကဘာဖြစ်လို့ငါ့တူနားကပ်နေရတာလဲ? ”

“ ကျွန်တော့စိတ်ထင်တော့ မကြာခင်ဆရာ့ကို ရဲမှူးကြီးတူသားမက်တော်ရတော့မယ့်ပုံပဲ ”

“ ဟေ!??… ”

Mission ထမ်းဆောင်ပြီးပြန်လာကတည်းက တူတော်မောင်နားကိုကော်လိုကပ်နေတဲ့ ရဲချုပ်ကြောင့် ရဲချုပ်ရဲ့တပည့်ဖြစ်သူကိုမေးလိုက်တော့ ပြန်ဖြေလာတဲ့မေးခွန်းကသူ့ကိုရှော့အကြီးကြီးရစေသည်

{တကယ်တော့ ရှန်းလီမင်က ရဲချုပ်ပါနော် ကျိုးရှီယန်တို့ရဲတပ်ဖွဲ့ဌာနကို ရဲအုပ်အဖြစ်နဲ့လာခဲ့တာပါ ရဲမှူးကြီးနဲ့ Jack တစ်ဖြစ်လည်း ဟော်လန်ကလွဲပြီးဘယ်သူမှမသိကြပါဘူးနော်😁😁}

အခုတောင်ဘန်နာပင်အောက်မှာထိုင်နေတဲ့တူတော်မောင်နားကိုပြုံးဖြီးကာဘာတွေကပ်ပြီးပြောနေလည်းမသိပေမဲ့ ‌တူတော်မောင်ဖြစ်သူမှာတော့စိတ်ရှုတ်နေပုံ

စိတ်ရှတ်တယ်သာဆိုတယ် မျက်နှာကတော့နီရဲလို့ပဲ

“ ဒီမယ်!…ခင်ဗျားဘယ်အချိန်ထိအခုလိုပြုမူနေမှာလဲ!? ”

“ အာ…ကလေးငယ်ကလည်းကွာ ကိုယ့်ကို ကိုကိုလောက်တော့လုပ်ပါ ”