O GÜN

GÜVEN

Derin ile annemler gelene kadar oturmuştuk. Onur'un getirdiği tatlıda gerçekten çok güzeldi..
Annemler geldiğinde Derin'in yarın sabah erken okulda dersi olduğu için onu eve bırakmıştık. Eve dönerken annemin sözleriyle camdan dışarıyı izlemeyi bırakıp anneme döndüm.
''Yasemin Hanımların sana selamı vardı Ece'' dediğinde şaşırmıştım.
''Onları nerede gördünüz anne?'' dedim merakla.
''Zeynep'i almaya gelmişler Saygın Bey ile birlikte havalimanına, kahve içmeye davet ettiler hatta bizi ama senin beklediğini söyleyince ısrar etmediler'' deyince iyice meraklanmıştım. Onur neden gitmemişti ki Zeynep'i almaya? Gerçi beş yaşında çocuk değil sonuçta annesi babası gitmiş ama bu toplantı benim sinirimi bozmuştu. Saat gecenin kaçıydı..
''Anladım annecim'' deyip önüme döndüm. Telefonumu çıkarıp Onur'a mesaj yazdım.
''Onur?'' mesajı gönderdim ama ne diyecektim ki? Birkaç dakika cevap vermesini bekledim ama mesajımı görmedi. Bu beni iyice sinirlendirmişti. Eve geldiğimizde annemleri öpüp iyi geceler dedikten sonra direk odama çıktım. Hala telefonum elimde mesaj bekliyordum. Kapım çalınıp abim içeriye girince gülümseyerek telefonu yastığımın altına bıraktım.
''Prensesim, bana iyi geceler yok mu?'' derken çoktan yatağa yanıma gelmişti. Kenara kayıp ona yer açtım.
''Var tabiki, çok özledim seni'' deyip sıkıca sarıldım. Abim Derin'i bırakmaya gelmemişti. Biz evden çıkarken telefonu çalıyordu büyük ihtimalle Esenay ile konuşmuşlardı.
''Nasıl geçti üç gün bensiz?'' dedim gülerek.
''Off o kadar huzurluydu ki..'' deyince karnına vurdum bir tane.
''Abi!''
''tamam tamam şaka yapıyorum, güzeldi yani zaten öğleden sonraları genelde konferanstaydık akşamları gezdik. Zeynep her yeri biliyordu zaten gezdirdi bizi'' derken gülümsüyordu.
''Abi konuşamadık Zeynep'le siz..'' dedim ama devamını getirmedim.
''Ne biz?''
''Yani arkadaş mısınız?''
''Evet ama Esenay onu istemiyor şu üç günde on yıldır etmediğimiz kadar kavga ettik, yoruldum gerçekten..''
''Abim canım.. Ama Esenay  sanki haklı değil mi bir yandan, yani hiç adını bile duymadık senden Zeynep'i arkadaşın diye ama şimdi hem bu Polonya işi hem de arkadaş olmanız.. Tabiki arkadaşın olabilir ama bilemedim ki Esenay ile tanıştırdın mı Zeynep'i?'' Abim gerçekten üzgün duruyordu..
''Ece tanıştırmak zor değil tanıştırırım ama Esenay istiyor ki benim hiç kadın arkadaşım olmasın, kimseyle görüşmeyeyim ama kendisinin gayette erkek arkadaşları var. Sorunca da aynı okuldayız ne yapabilirim diyor? Ben karşılığını görmediğim isteklere boyun eğecek bir adam değilim ona da söyledim..''
''Ne dedi?''
''Ne diyecek bir şey demedi kapattı telefonu, ya diyorum tam işe başladım artık kendi düzenimizi kurarız.. Ben neler planlıyorum o ne yapıyor gerçekten liseli gibi kavga ediyoruz..'' deyince gülümsedim.
''Abi içinden ne geliyorsa onu yap gerçekten seviyorsan söyle anlat, yok istemiyorsan da onu da üzmeden açık açık söyle.. Yeter ki sen üzülme..'' deyip tekrar sarıldım.
''Seninle de uzun uzun konuşacağız ama şu an çok yorgunum gidip uyuyacağım yarın da beni uyandırmayın, Esenay tüm gece savaşa hazırlanır gibi hazırlanır kesin konuşmalara... Hazır değilim'' derken gülümsüyordu. Ben de güldüm.'
''Tamam tamam merak etme'' dediğimde odadan çıkmıştı abim. Yastığımın altından telefonumu çıkarıp mesaj gelmiş mi diye baktım. Yoktu.
Dayanamayıp Onur'u aradım. İki kere çaldı, sonra açıldı.
''Ece?'' bir an ne diyeceğimi bilemedim.
''Onur?''
''Bir şey mi oldu? İyi misin?''
''Hayır bir şey olmadı gayet iyiyim'' dediğimde güldüğünü duydum.
''Peki öyleyse beni neden aradın?'' dediğinde kendime kızdım neden aramıştım ki gerçekten..
''Mesaj atmıştım da cevaplamayınca merak ettim'' dedim açık açık.
''Öyle mi? Ne kadar merak ettin mesela?'' derken sesi keyifliydi.
''Neyse ben kapatayım..'' dediğimde hızlıca yanıtladı.
''Bekle'' dediğinde heyecanlanmıştım. Ne diyecekti?
''Efendim?''
''Tatlı nasıl olmuş? Yani beğendiniz mi?'' deyince afalladım. Ne söylemesini bekliyordum ki..
''Çok başarılıydı, bayıldım..'' dedim fazla beklemeden.
''Güzel sevindim, peki o zaman sana iyi geceler..''
''İyi geceler..'' deyip kapattım. İçim hiç rahatlamamıştı aksine aradığıma pişman olmuştum.. Bananeydi ki toplantısı, pastası, ne söy-
Kendi kendime söylenirken telefonuma gelen mesajı duyunca hızlıca açtım. Onur bir kamera görüntüsü atmıştı. Fotografı yaklaştırıp baktım. Üç tane kim olduğunu bilmediğim adam, Kenan ve Onur bir masanın etrafındaydı. Güvenlik kamera görüntüsünden ekran resmi alınmıştı ama diğer adamlar önlerindeki kağıtlara bakıyor olsa da  Onur kameraya gülümsüyordu. Fotografın kenarında saat tarih her şey yazıyordu. Birkaç dakika öncesinin görüntüsüydü..
Fotografa bakarken Onur'un mesajı geldi.
''Sen şimdi rahat uyuyamazsın diye kendimi kanıtlayayım dedim.. Güvensizliğini de aşacağız güzelim, biliyorum..''mesajı okuyunca yüzüme bir gülümseme yerleşmişti.. Ben ne diyebilirdim ki şimdi bu mesaja.. Telefonumu yatağımın yanındaki komidinin üzerine koyup gözlerimi kapattım.