"Nefes almak bu kadar zorsa,
almamak bana daha iyi gelecek.
Kimse beni görmüyorsa,
hiç olmamak daha iyi gelecek.
Hayat bir yarıştan ibaretse,
kestirme bir yoldan sona erecek. Yaşayamadıklarım varsa da, yaşayabildiklerim bana yetecek. Sonunda şu egomdan ve toplum algılarılarından kurtuluyorum.
Umurumda değil dönüşü olmayan bir yola girmek.
Umurumda değil arkamdan üzülecek olman.
Eksik kalanlar hep senin içinde büyüyecek.
Omuzlarımda ki yükü bırakıyorum. Artık senin boyunu eğecek. Tanıyamadığın bir insan, okuyamadığın bir kitap,
anlaşılmadıysa beyninde sonsuza kadar çürüyecek.
Zamana bıraktığım kağıttan uçaklar elbet bir gün yere inecek.
Bu rüzgarın öfkesiyle hepsi saçışırken popülarite yine çirkin dişlerle gülecek. Son birkaç saniye yaşlılık gibi geçecek. Sıcaklığım yavaşça sona erecek. Saçacak pek fazla enerjim kalmadı artık.
Ulaştığım şey, bir çeşit doğayla denge.
Bilincimi kaybederken dudaklarımda tek bir cümle:
"Onlara iyi bakın.""
