Ölüm.
Fazlasıyla yakın.
Buralarda bir yerlerde canımı almak için bekleyen Azrail olabilir.
Şu an doğru anı bekliyordur belki de.
Bir saniye, iki saniye, üç saniye...
Dakikalar geçiyor.
Tik tak.
Tik tak.
Gözlerim kapalı öylece düşünüyorum.
Zaman biraz daha ilerliyor.
Sabırsızlanıyorum.
Doğru zamanın gelmesi için, sabırsızlıkla bekliyorum.
O an gelecek çünkü biliyorum
Zamanın ilerleyişinde ki düzen ve sessizlik, beni deli ediyordu.
Gözlerimi şimdi daha sımsıkı kapatıyorum.
Artık gelmeli,
Böylesine hevesli birini daha fazla bekletmemeli.
Fazla aptalca davranıyor, fazla..
Gözlerimi açtım ve uzandığım yerden doğrulup sırtımı soğuk duvara yasladım.
Belki de o an gelmedi.
Belki de ben fazla sabırsızım
Ya da fazla yorgun.
Haplara baktım.
Sonra pencereden gökyüzüne.
Oradan da bileklerime.
Daha fazla düşünmedim.
Hapları aldım ve şu içtim.
Sonra yeniden uzandım.
Ve gözlerimi bu kez daha sıkı kapattım.
O an gelmediyse, şu an gelmek zorundaydı.
Tebessüm ettim.
