Bu sabah ölmüşüm. Herkes yalandan toplanmış. Bir gürültü, sessiz dedikodu, yemek yemeye gelenler... Tek bir kişi ağlamasıyla yeri göğü inletiyor. Yüreğim acıyor, keşke ölmeseydim diyorum. Annem yüreğimi dağlıyorsun, haykırışların, keşke dedirtiyor. Bu sabah yağmur yağıyor. Toprak nemli, ağlıyor. Çiçekler uğurlamaya gelmiş. Kuşlar çok sessiz. Bu sabah her şey çok sessiz. Ve ben beyaz bir çarşafa sarılı gidiyorum. Toprak başını eğdi, usulca kabul etti beni. Üzerimi örttü, uykuya dalmamı sağladı. Bir dua okundu ve çekip gittiler. Zorla annemi de götürdüler. Kimse kalmadı, hiç kimse. Korkuyorum, geri dönün diyemedim. Bu sabah yağmur yağıyor ve ben ölmüşüm. Toprak başını eğdi, çiçekler ilahi söyledi, son kez, son kez.
