Akşam Güneşim

☀️28.BÖLÜM - Part 2☀️

Süprizzzzz erken gelen bölüm 💃🏻✨ Keyifli okumalar aşklar 😘

☀️☀️☀️

Konaktan çıktığımda kapıda kim varsa toplamıştım etrafıma. Gelecek olanlar hakkında bilgilendirdim. Baver gelmeden erkeklerden babam gelse içeri alınmayacaktı. Ciddiyeti kavrasınlar istedim.

Hastaneye sürdüm. Acilin köşesine çekili transitte kadınlar vardı. Annem yorgun gözüküyordu. Civan'ın durumu ağırlaştığında konağa dönmemişlerdi gece. Halamı ikna edebilirsem annemle yengemi, eniştemin ailesiyle Şiyar'lara gönderecektim.

Acilden giriş yapıp üst kata çıktım. Eniştemin yanında bekleyen babamla amcama yaklaştım. "Bavo," dedim başımla selam vererek. Oturduğu yerden kalktı. "Bi konuşalım."

Amcama da baktım, anladı. Benimle asansörün olduğu tarafa kadar geldiler. "Hayırdır yeğenim? Kötü haber mi?"

"Yok amca," dedim. Uzatmayacaktım. "Rojxani bu akşam misafirimizdir."

Babam belinde birleştirdiği ellerini çözdü. "Memet..."

Babam sözüne başlamadan amcam konuştu. "Doğrudur. Rojxani'nin toplanması için doğru zamandır Mem."

"Koçer bisekine!*(Koçer, dur bakalım,)" dedi babam sesini yükseltmeden. "Niyetin nedir Memet? Civan için karar Mesut'undur."

"Civan için değil bavo," dedim sözü bittiği gibi. "Yazhan'lar çizgiyi aşalı çok oldu. Dilaver'e kestik faturayı. Ondan bildik. Durmadılar. Serdal'a kesilen fatura neyin bedeli olacak bu defa? Kimin bedeli?" Amcam beni onaylar gibi başını sallıyordu. "Bedri de bir yerde Devran abi için beklemekte, biliriz. Yarına kadar Serdal'la aşık atacak değiliz. Bugün artık..."

"Senin karşında Yazhan mı olacak Mem? Sen Rojxani'yi alsan ardına, seni bir Yazhan mı bekleyecek? Önünü görmeden..."

"Hazırım ben baba," dedim bu kez sözü bitmeden. "Ben birini daha gömeceğime tüm Zoranbeg'i gömmeye hazırım."

"Memet!"

Babamın öfkesini devam ettirmedi amcam. "Yeğenim haklıdır abi. Rojxani misafirimizdir."

"Yangına körükle gitme Koçer!"

Amcam babamdan yana bakmadan konuştu. "Yangını kim başlattıysa geçti üstünden abi. Yazhan'lar yangını benim ciğerlerime koydu. Onlar nefes aldıkça yangıma körüktür benim." Bana bakıyordu. "Aldığın kararın ardındadır amcan. Yap çağrıyı." Babam karşı çıkmak üzere ağzını açacakken devam etti amcam. "O arabadan bu kez sağ çıkan gelinin öncekini unutturdu mu abi?"

Babamın yüzünde dondu bir şeyler. Tek kelime çıkmadı ağzından. Amcama baktıysa da devam ettirmedi. Amcam eniştemin yanına döndü.

"Ardımda dur bavo," dedim yalnız kaldığımızda. "Ben daha da kimseyi gömemem. Ardımda dur."

Yere bakmaktaydı. Çağrıyı yapma demedi. Yap da demeye varmazdı dili. Ellerini belinde birleştirip ardına döndü.

Elimi ceketimin cebine atıp telefonu çıkartarak onlara döndüm ardımı ben de. Gözüm Şiyar'ı buldu. Başımla çağırdım yanıma. Gelebilecek olan herkesi bu akşama çağıracaktım.

☀️☀️☀️

Kerem çok zor uyudu. Dikkatimi veremediğimden mi ne, yatırmak için enerjimi de veremedim. Odayı toparlayıp çıktığımda aşağıda kızlar toplanmış, beni bekliyorlardı.

"Zühre," diyerek bana sarıldı Asmin. Ayrılırken heyecandan çok telaş hakimdi yüzünde. Ben onunla gelenlere sarılıp selam verirken konuştu. "Şiyar aradı az evvel. Şu an olan kadınlardan fazlası olabilirmiş. Diyorlar ki..."