Akşam Güneşim

☀️38.BÖLÜM - Part 3☀️

Merhabaaaaa 🥰 Bölümü erken attım. Sizi özledim çünkü 🥹

Kanal linkini isteyenlere tek tek özelden attım ama görünmüyormuş çoğu kişide 🥲 Birazdan instagram hikayesine tekrar koyacağım girebilmeniz için. ( instagram —> fatmametinhikayeleri) Merak etmeyin son spoilerları daha yazmadım. Çok şey kaçırmadınız 🥰

Ben yine yorumlarda olurum. Keyifli okumalar💃🏻

☀️☀️☀️

Güne başlayalı bir beş dakika olmadan üçüncü kez esnediğimde, ağzımın kenarlarının yırtılacağını sanmıştım. O üşengeçlikle kalkıp banyoya geçmiş, hızlıca yıkanıp giyinerek çıkmıştım. Açılır sandığım uykum aksi şekilde ağırlaşmış, ıslak saçlarımın suyunu çekmesin diye tam takamadığım yazmamla odama koşmuştum.

Saçlarımı kurusun diye salık bırakıp, yattığı yerde kendi halinde ağlamadan debelenen Mir'i kucakladım. "Annem sen kalktın mı?"

Fısıldamış olmama rağmen Memet gözlerini aralayıp kapadı. "Saat kaç?"

Kocamın yanına doğru kaydım popo üstü. Çıplak göğsünün üzerine yüzüstü bıraktım Mirişk'imi. "Daha erken ama Şiyar'ları geçireceğim demiştim. Kalkman gerek."

Memet tek gözünü aralayıp üzerine bıraktığım Mir'e baktı. Gözlerini geri kapattığında oğlunu sarıp kendiyle birlikte yan çevirmişti. Mir'in kokusunu derin derin solurken boynundan öptü birkaç kez.

Mir gıdıklandığı için güldüğünde Memet kahkahamsı sese şaşırmış, tekrar açmıştı gözlerini. Birbirinin aynı mavileriyle bakıştılar önümde. "Kahkaha atmayı da öğrendin sen ha?"

Aynı kahkahayı bir daha duymak ister gibi peş peşe birkaç kez daha öptüğünde döşeğe bileğimi yaslanıp onları seyrediyordum keyifle. O kahkaha seslerine uykusu hafif Kerem'in kalkacağını bildiğimden çoktan üstündeki örtüyü çekmiştim. "Sen nasıl en sona kaldın uykucu? Kalk artık." Uyanır uyanmaz şiş suratıyla öyle neşeli nasıl güldüğüne hâlâ şaşırdığım oğlum doğrudan kendini üstüme atmıştı.

Memet onu da çekti yanına. Mir'i öptüğü kadar derin öptü ya kendimi o saadetin içinde döşeğe bırakmıştım ben de. Böylesi bir sabaha tekrar kalkmak isteyecek uyku dolanıyordu gözlerimde. Aralarına sızıp uyusam da kahkaha seslerine bir daha uyansam ne olurdu?

Memet oğlanları da yamacıma uzatarak doğruldu yerinden. "Koridor müsait midir?"

Benim olduğum tarafa doğru dönmek için debelenen Mir'in ellerini kendime çekip avuçlarından öperken cevapladım. "Şimdilik müsait. Ama nasıl ki ben şuradan şuraya bile biri uyanıksa diye örtüsüz gidemiyorsam sen de öyle havluyla gezemezsin artık." Tek kaşımı da kaldırdım sözümü söylerken. "Madem kaynananla baldızınla aynı evde yaşayacaksın, banyoda giyinmeye alışacaksın Memet Merxas."

Uykudan şişmiş gözlerine rağmen bir bakışıyla öyle mavi mavi bir aydınlığa buluyordu ki beni, ciddi tutacağım sözlerimi baltalıyordu gülmelerim. Nazını dilinden düşürmeyen kız çocukları gibi eteğimi sallayacak gibi kırılıyordu omuzlarım karşısında.

"Allah Allah?"

"Mesela," dedim geceki çıkardıklarını ardımdan alıp yanına doğru itelerken. "Banyo sıcakken geç çabuk. Ben de kahvaltıyı hazır ederim birazdan."

Memet yerdeki kıyafetleri giyinip banyoya geçerken ben önce Mir'i sonra Kerem'i baştan aşağı değiştirmiştim. Valizdeki giysiler epey azalmıştı. Yıkamam gereken çamaşırdan bir dağı banyoya köşesine istiflemiştim. İlk boşlukta onları elden geçirmem gerektiğini aklımın bir köşesine yazıp çocuklarımın oyun heveslerine alet oldum bir süre.