ဒီေတာင္ေပၚေဒသကိုေရွာင္းက်န႔္ေရာက္ေနသည္မွာ ၅ ရက္ရွိၿပီျဖစ္သည္။သစ္ပင္မ်ားအုံ႕ဆိုင္းေနသည့္ေတာင္ေျခတြင္ေဆာက္လို႔ထားသည့္တစ္ထပ္ေျမဝိုင္းအိမ္ ေလးမ်ားသည္ ရိုးရွင္းလြန္းသည့္ေက်းလက္သဘာဝကိုေဖာ္က်ဴးလို႔ေန၏။
အသိမိတ္ေဆြမ်ား၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ားမရွိေသာ္လည္း သေဘာေကာင္းသည့္ေက်းလက္ေတာင္သူေတာင္သားမ်ားက ေတာင္ယာလုပ္ငန္းမ်ားလာေလ့လာၿပီးဒီေဒသတြင္အေျခခ်မည္ဟု ေျပာထားေသာ လီရွင္းႏွင့္ေရွာင္းက်န႔္ကိုေဆြမ်ိဳးအရင္းအခ်ာမ်ားအသြင္ဆက္ဆံကာေနရာထိုင္ခင္းမ်ားလည္းေပးထားျခင္းျဖစ္၏။ေရွာင္းက်န႔္တို႔အေနနဲ႕လည္း ျပန္လည္သိတတ္သည့္သေဘာျဖင့္ အိမ္ရွင္တို႔အားစားစရိတ္တခ်ိဳ႕ေထာက္ပံ့ထားတာျဖစ္သည္။
အင္မတန္ေခါင္သည့္ေဒသျဖစ္သည့္အေလ်ာက္လွ်ပ္စစ္မီးမ်ားတြင္တြင္က်ယ္က်ယ္မရွိဘဲအိမ္တိုင္းလိိုလိုဆိုလာမီးမ်ားသုံးစြဲၿပီး၊ ေနမသာသည့္ေန႕မ်ားဆိုလွ်င္ မီးအိမ္မ်ားထြန္းညွိသုံးစြဲၾကတာျဖစ္သည္။
လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးႏွင့္လယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္အတြက္ထိုေဒသ၌ ေထာ္လာဂ်ီမ်ားသုံးစြဲေလ့ရွိၿပီးသုံးဘီးကားမ်ားသည္အျမင့္ဆုံးျဖစ္သည္ေၾကာင့္ လီရွင္းယူလာသည့္ကားသည္ ကေလးမ်ားအတြက္အထူးအဆန္းျဖစ္လို႔ေန၏။
ထို႔ေၾကာင့္တစ္ခါတစ္ေလအိမ္ဝန္းေလးထဲ၌ရပ္ထားသည့္ကားအနီးသို႔ ကေလးမ်ားကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္ျဖင့္လာေရာက္ေဆာ့ကစားၾကတာျဖစ္သည္။ထိုသို႔အခ်ိန္မ်ားတြင္ ေရွာင္းက်န႔္တစ္ေယာက္အလုပ္မ်ားရသည္။
"ကားနဲ႕ေဝးေဝးသြားေဆာ့ၾကေနာ္...အခြၽန္ေတြနဲ႕မျခစ္ရဘူး ဟုတ္ၿပီလား...ကေလးတို႔ကလိမၼာတယ္... ေကာေကာေျပာင္းဖူးေလးေတြျပဳတ္ထားတာေကြၽးမယ္ေနာ္..."
ကားေဘးနားပတ္ေဆာ့ေနၾကေသာ ကေလး ၆ ေယာက္က္ိုေရွာင္းက်န႔္သူ႕အနားေခၚလိုက္သည္။ေျပာင္းဖူးစားခ်င္ၾကသည့္ကေလးမ်ားက ေရွာင္းက်န႔္ေရွ႕တြင္တန္းစီလိုက္ၾကၿပီး လက္ေလးမ်ားျဖန႔္ကာ ေတာင္းယူေနၾကသည့္အခါ ေရွာင္းက်န႔္ေဝပုံက်တစ္ေယာက္တစ္ဖူးစီေပးလိုက္၏။ေျပာင္းဖူးတစ္ဖူးစီရသြားၾကသည့္ကေလးမ်ားက ေရွာင္းက်န႔္ႏွင့္အတူတူဝိုင္းဖြဲ႕ထိုင္စားေနၾကရင္း...
