မနက္ ၈ နာရီပင္မထိုးေသး တြန္းလွဲပုခက္ေလးထဲမွကေလးငယ္ကိုေရွာင္းက်န႔္ခ်ီထုတ္ခဲ့ကာအိမ္ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာ၍ အိမ္ကအလုပ္သမားတစ္ဦးအားနို႔ဘူးျပင္ခိုင္းလိုက္သည္။ေရွာင္းက်န႔္က ကေလးကိုဆိုဖာေပၚပက္လက္ေလးခ်ထားလိုက္ၿပီး သူကလည္း ကေလးေဘးတြင္ဝင္ထိုင္၍ လက္ထဲကပလုတ္တုတ္ ေလးကို လွည့္ကာေခ်ာ့ျမဴလို႔ေန၏။
အိပ္ေရးဝေနသည့္ကေလးငယ္ကေရွာင္းက်န႔္လွည့္ျပေနေသာပလုတ္တုတ္၏အသံေလးကိုနားေထာင္ရင္းဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္ေန၏။မၾကာမီေရွာင္းက်န႔္တို႔အနီးသို႔ အလုပ္သမားတစ္ဦးေရာက္လာကာနို႔ဘူးေႏြးေႏြးေလးကိုယူလာခဲ့သည္။ေရွာင္းက်န႔္ကနို႔ဘူးေလးကိုကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်ဆြဲယူလိုက္ၿပီး ကေလးငယ္၏ပါးစပ္ေရွ႕သို႔ေတ့ေပးလိုက္၏။နို႔ဆာေနၿပီျဖစ္သည့္ကေလးငယ္က တႁပြတ္ႁပြတ္ျမည္ေအာင္စုပ္ယူေနလွ်င္ပဲ ေရွာင္းက်န႔္သေဘာက်လိဳ႕ေနတာျဖစ္သည္။
"မျပင္ဆင္ရေသးဘူးလား Bae..."
အလုပ္သြားဖို႔အသင့္ျဖစ္ေနဟန္ရွိသည့္ ဝမ္ရိေပၚကအကၤ်ီလက္ၾကယ္သီးမ်ားကိုခ်ိန္ညွိကာအေပၚထပ္မွဆင္းလာရင္း ေရွာင္းက်န႔္ကိုေမးလိုက္သည္။ဝမ္ရိေပၚဆင္းလာသည္ကိုပင္အာ႐ုံထဲမရွိသည့္ေရွာင္းက်န႔္က အေမးကိုလည္းၾကားလိုက္ျခင္းမရွိဘဲ ကေလးနဲ႕သာဆက္၍ကစားေနသည္။
ဝမ္ရိေပၚကေရွာင္းက်န႔္ေခ်ာ့ျမဴေနသည့္ကေလးကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ ေရွာင္းက်န႔္ေဘးတြင္ဝင္ထိုင္၍ပါးျပင္ႏုႏုေလးကိုတစ္ခ်က္နမ္းလိုက္၏။
"ျပင္ဆင္ေတာ့ေလ...ဂြၽန္ေစာင့္ေနၿပီ..."
"ငါ မလိုက္ခ်င္ဘူး...အိမ္မွာပဲေနခ်င္တာ..."
ေရွာင္းက်န႔္ေျပာရင္း ကေလး၏ႏႈတ္ခမ္းမွစီးက်လာေသာ နို႔ရည္ေလးမ်ားကို သူ႕လက္ခုံေလးျဖင့္သုတ္ေပးမည္ျပင္လိုက္စဥ္ ဝမ္ရိေပၚတားလိုက္ကာ...
"Bae ရဲ႕လက္ေလးေတြေပလိမ့္မယ္..."
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး Darling ကလည္း..."
ေရွာင္းက်န႔္ကသူ႕လက္ခုံေလးကိုသာအသုံးျပဳ၍ ကေလး၏ပါးစပ္ကိုသုတ္ေပးလိုက္၏။နို႔ဝသြားၿပီျဖစ္သည့္ကေလးကို ေရွာင္းက်န႔္ေပြ႕လိုက္ၿပီးသူ႕မ်က္ႏွာေလးနဲ႕ယွဥ္၍ဝမ္ရိေပၚကိုျပလိုက္ကာ...
