"မ်က္ႏွာေပၚကို မိတ္ကပ္ပါးပါးေလးတင္ဦးမလား..."
Stylist ၏အေမးကိုေရွာင္းက်န႔္ပင္ျပန္မေျဖရေသးခင္ အခ်ိန္၌ ကလိုဝီကအသည္းအသန္ၾကားျဖတ္တားလိုက္၍...
"ဘာမွမလိမ္းေပးနဲ႕ သဘာဝအတိုင္း နို႔ရည္ၾကည္ၾကည္ေလးတစ္ခုပဲလိမ္းေပး...ေတာ္ၾကာက်န႔္က်န႔္ရဲ႕ပါးေပၚကဆံခ်ည္မွ်င္ေသြးေၾကာေလးေတြကိုမိတ္ကပ္ေတြကဖုံးသြားလိမ့္မယ္..."
ကလိုဝီ၏ စကားကို stylist က နားလည္စြာျဖင့္ ေရွာင္းက်န႔္၏ဝင္းမြတ္လို႔ေနသည့္မ်က္ႏွာေလးကိုနဂိုထက္တင္းတင္းေျပာင္ေျပာင္ေလးျဖစ္လို႔သြားေအာင္နို႔ရည္ ေလးတစ္မ်ိဳးသာလိမ္းေပးလိုက္သည္။
အသက္ ၂၃ ႏွစ္အ႐ြယ္ရွိေနၿပီျဖစ္သည့္ေရွာင္းက်န႔္၏မ်က္ႏွာထက္တြင္မေျပာင္းမလဲရွိေနဆဲျဖစ္သည္က စိမ္းျပာေရာင္ဆံခ်ည္မွ်င္ေသြးေၾကာေလးမ်ားပင္ျဖစ္၏။ႏႈတ္ခမ္းေလးသည္လည္း ေဆးကူစရာမလိုဘဲ နီရဲေထြးလို႔ေနသည္ေၾကာင့္ stylist အေနနဲ႕မ်က္ႏွာကိုဘာမွပင္ျပင္ဆင္ေပးလိုက္ရျခင္းမရွိဘဲ မတိုမရွည္ဆံပင္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးမ်ားကိုသာေသခ်ာပုံသြင္းေပးလိုက္ရ၏။
မ်က္ႏွာႏွင့္ဆံပင္မ်ားျပင္ဆင္ၿပီးသြားသည့္ေနာက္ stylist က နာရီကိုၾကည့္လိုက္ကာ...
"အခု ဝတ္စုံဝတ္ထားလိုက္ရေအာင္...သြားရလာရတဲ့အခ်ိန္နဲ႕ အရမ္းကပ္ေနမွာစိုးလို႔..."
Stylist က ေရွာင္းက်န႔္ကိုအဝတ္ဆင္ေပးေနသည္ျဖစ္သည္ေၾကာင့္ ကလိုဝီတစ္ဖက္သို႔အၾကည့္လႊဲေပးထားလိုက္၏။ငါးမိနစ္ခန႔္ေလာက္ၾကာသည့္အခါမွ ေရွာင္းက်န႔္ရွိရာကို ကလိုဝီၾကည့္လိုက္ရင္း မင္သက္ လို႔သြားသည္။ေတာ္ေတာ္နဲ႕စကားမေျပာနိုင္ေသးဘဲ...
"ကြၽန္မက်ိန္းေသေျပာရဲတယ္...ဒီပုံေလးသာ ရိေပၚ ေတြ႕ရင္ အဲ့ေနရာမွာတင္႐ူးသြားေလာက္တယ္..."
ကလိုဝီ၏အိမ္ရွိ ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ေရွ႕၌ stylistႏွင့္အတူမတ္တပ္ရပ္ကာခႏၶာကိုယ္ထက္ရွိဝတ္စုံေလးကိုၾကည့္ေနသည့္ေရွာင္းက်န႔္ကကလိုဝီ၏ စကားေၾကာင့္မ်က္ႏွာထက္၌အၿပဳံးေရးေရးေလးျဖစ္ေပၚလိုက္ကာ...
