កូនឥតខាន់ស្លា(ចប់)

រាបយ៉ាងម៉េច?

ពំនូកមួយភ្នូកធំឆេះឡើងសន្ធោរសន្ធៅរដោយមានសិស្សានុសិស្សដាំទឹកសម្រាប់ឆុងមីចែកគ្នាំញុាំ
«ឆ្អិនហើយ»កាលបើបានរួចរាល់ទើបអ្នកគ្រូដួសមីមួយចានៗចែកកូនសិស្សរហូតបានគ្រប់គ្នា
«មេឃត្រជាក់ៗបានញុាំរបស់ក្តៅបែបនេះពិតជាអស្ចារ្យណាស់»សម្លេងឮលាន់កងរំពងកាត់ផ្តាច់ភាពស្ងប់ស្ងាត់ដែលក្នុងព្រៃនេះតែងតែមានកន្លងមក
«ហ្វូៗ»ផ្លុំមីឲ្យបាត់ក្តៅស្ទើរតែគ្រប់គ្នាអស់ទៅហើយនៅឡើយតែយ៉ុនហ្គីសម្លឹងមើលមុខជីមីនមិនដាក់ញញឹមចង់ដល់គុម្ពត្រចៀកហើយ
«ផឹសៗ»ទឹកដោះគៅជូរមួយដុំចោះមាត់ឡើងអស់ហុចឲ្យអ្នកដែលក្បែរប្រាណ
«មួយៗ»មើលទៅដូចជាហត់ហេវខ្លាំងណាស់បានជាញុាំលឿនៗ
«អរគុណ»មីមានរសជាហិរតិចៗបានទឹកដោះគោជូរអញ្ចឹងទៀតរឹងតែអែម
«ចុះពួកយើងហ៎?»គ្រប់គ្នាសម្លឹងមកព្រាតគ្នាឡើងម៉ាគគោកៗឃើញតែម្នាក់ហ្នឹងទេ
«អស់ហើយឃើញចោះគ្រប់កំប៉ុងអត់?»បានចម្លើយទើបលែងមើលទៀត
«បងកំពុងតែកុហកហើយ»និយាយខ្សឹបៗដាក់ត្រចៀក
«បងចង់ប៉ូវអូនមើលនេះចុះមុខឡើងស្លេកដូចគ្មានឈាមក្នុងខ្លួន»ខ្សឹបតទៅវិញ
«ហឹស ចេញឲ្យឆ្ងាយ»មុននឹងគេចចេញពីរាងក្រាសហ្នឹងសុទ្ធតែលួចចាប់មីពាក់កណ្តាលដាក់ចានទៀត
«ល្មោមញុាំ»សើចក្នុងបំពង់កជាមួយសង្ហារចរឹកកូនក្មេងម្នាក់នេះជាខ្លាំងកាន់តែយូរកាន់តែគួរឲ្យស្រលាញ់
អណ្តាតនៃព្រះអគី្គលែងសូវខ្លាំងដូចមុនទើបដាក់ដំឡូងមកកកប់ជាមួយនិងរងើក
«លេងបង្វិលដបសួរការពិតអត់?»សមាជិគម្នាក់ក្នុងចំណោមទាំងអស់គ្នាលើកគំនិតខ្លួនឡើង
«ល្អៗ»សម្លេងនៃការយល់ស្រប
«ខ្ញុំសុំមុន»ដៃស្រឡូនកាន់ដបទឹកសុទ្ធបង្វិលយ៉ាងខ្លាំងបញ្ឃប់ចំពោះមុខរាងតូច
«ជីមីនមានបងប្អូនប៉ុន្មាននាក់ដែរ?»បំដូងសំណួរឡើងស្រួលអញ្ចឹងហើយ
«ខ្ញុំគ្មានបងប្អូនហើយម៉ាក់ប៉ាទេខ្ញុំជាក្មេងក្នុងមណ្ឌលកុមារកំព្រា»ឆ្លើយទាំងញញឹុមមិនសូវជាសម
«សុំទោសដែលសួរប៉ះពាល់អារម្មណ៍ជីមីន»ក្រសែភ្នែកសម្លឹងទៅអ្នកខាងនោះទាំងដឹងកំហុស
«អត់អីទេគ្មានអីគួរឲ្យលាក់បាំងឬអាម៉ាសទេសម្រាប់ខ្ញុំកុំធ្វើមុខចឹងមើស»ចិត្តខ្លាំងដៃឆៅក៏លូកមកទាញថ្ពាល់អារីតិចៗទាំងភ្លេចខ្លួន
«វ៉ូ»ម្នាក់ៗឡើងស្រឡាំងកាំងជាមួយទង្វើអ្នកទាំងពីរតែយ៉ុនហ្គីវិញខឹងឡើងក្តៅមុខហើយ
«យ៉ុន»ដបដល់ដៃក៏ធ្វើជាបង្វិលភ្លីតមកចំជីមីនទៀត
«ជីមីននឹងធ្វើបែបណាបើសង្សាររបស់ជីមីនកំពុងតែប្រចណ្ឌនោះ?»សំណួរចាក់ដោតដល់គ្រឿងក្នុងបង្កើតជាសញ្ញាឆ្ងល់មានមន្ទិលថាអារីនិងជីមីនកំពុងលួចលាក់ទងគ្នាជាពិសេសកាយវិការអម្បាញ់និញហ្នឹងហ្មង
«មិនដឹងទេមិនដែលមានសង្សារផង»ញញឹមយ៉ានស្រសើដាក់យ៉ុនហ្គីវិញ
វេនអ្នកបន្ទាប់ៗសំណួរកាន់តែចាក់ដោត
«ខុសដែរអត់បើយើងជាសង្សារហើយបានរួមរ័កជាមួយគ្នាច្រើនលើកនោះ?»សំណួរបាញ់ចំក្បាលមុខរាងតូចនិងរាងក្រាសតែម្តង
«អត់ខុសទេសំខាន់ចេះការពារបានល្អហើយក៏អត់ត្រូវបោះបង់គ្នាចោលដែរវានខ្លួនប្រាណគេហើយមិនត្រឹមតែដឹងដៃចូលបន្ទប់ទេតែត្រូវដឹងដៃចូលរោងការផង»ចម្លើយវិជ្ជមាន50ភាគរយនិងអវិជ្ជមាន50ភាគរយបានលើកយកមកនិយាយ
«ហាស ហាៗ»ម្នាក់ៗសើចទឹលយូរៗទៅកាន់តែឈ្លើយហើយតើសនេះ
យប់កាន់តែជ្រៅគ្រប់គ្នាបំបែកទៅតង់រៀងៗខ្លួន
«មុខក្តៅម្លេះ?»ថើបតែមួយខ្សឺតបីដូចប្រដាប់ស្ទង់កម្តៅដែលមានលើផ្ទៃមុខតូចច្រមិច
«មេឃត្រជាក់ពេក»តាមពិតមិនមែនមកពីបែបនេះទេតែមកពីនៅអៀននឹងពាក្យពន្យល់រ៉ាយរាប់ដែលមិត្តរួមថ្នាក់បានលើកយកមកនិយាយ
«មកកម្តៅសាច់ដុំវិញណ៎?»ដៃរវៀមអង្អែលពីក្រោយរហូតខិតមកខាងលើ
«អ្ហាស អត់ទេអូននៅឈឺ»ព្យាយាមបដិសេធយ៉ាងខ្លាំង
«បើអត់ក៏បានមឹមៗតិចដែរ»មុខមាំប្រែជាកូនក្មេងទាមទារចំណាប់អារម្មណ៍
«គ្មានអីឲ្យមឹមទេរាបជាងថ្នល់ទៀត»និយាយចេញមកទាំងខុសពីការពិតទាំងស្រុង
«រាបយ៉ាងម៉េចអូនមានបានស្ទាបអត់?បងមឹមឡើងតាមមាត់ហើយ»ស្តាប់តែសម្តីក៏អាចជ្រាបបានខ្លះថារាងក្រាសកាន់តែរោគចិត្ត
«អ្ងើស បងឆ្តួតហើយ»សាច់ទ្រូងពីម្ខាងទៅម្ខាងឡើងស្លេកប៉ឹមកាលបើត្រូចធ្មេញខាំញិចៗធ្វើឲ្យជីមីនដង្ហក់ចង់ដាច់ខ្យល់

(ខ្ញុំមានលក់អីវ៉ាន់kpop កម៉្មង់ បង់រំលោះនិងមានរើសតំណាងចែកអីវ៉ាន់Kpopប្រសិនជាអ្នកទាំងអស់គ្នាមានចំណាប់អារម្មណ៍ចំពោះអីវ៉ាន់អីអាចចូលមើលអីវ៉ាន់លេងបានសំខាន់មានប្រាប់តម្លៃហើយស្រាប់ទៀតតាមរយ:☘ Fb:Park rj ឬ Park rj Kpop sutff☘ Telephone:0978509129 ☘ TikTok: Park_rj ☘ Instagram:Park_rj1 ជួយទិញខ្ញុំផងណាអ្នកទាំងអស់គ្នាជុបៗ😭💕)
ប្រសិនជាអាចសូមអ្នកទាំងអស់គ្នាជួយផ្តល់មតិចំពោះសាច់រឿងនូវកន្លែងណានៅក្នុងភាគនេះដែលមានការខ្វះខាតដោយលើកយកមកសរសេរប្រាប់ខ្ញុំៗនឹងកែសម្រួលនូវចំណុចនោះដើម្បីយកជាបទពិសោធនិងស្វែងយល់ពីវាបន្ថែមទៅទៀតឬផ្តល់មតិចំពោះចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នកទាំងអស់គ្នាក្រោយពីបានអានភាគនេះចប់☘☂