Cedric Diggory ile Hayal Et

Bölüm 70

"Nympha ben gerçekten ne demem gerektiğini bilmiyorum. Ne desen haklısın. Affedilemez bir hata yaptım ve kendimden nefret ediyorum. Sana bunları yaşattığım için çok üzgünüm. Özür dilerim Nympha. Gerçekten çok özür dilerim."

"Özürlerin hiçbir şeyi değiştirmiyor Cedric. Olan oldu artık. Beni gerçekten sevdin mi ki sen?!"

"Bu nasıl soru Nympha?! Tabii ki seni gerçekten sevdim. Hâlâ daha seviyorum ve sonsuza kadar da seveceğim! Sen benim tanıdığım en harika insansın ve senin için ne gerekiyorsa yapmaya hazırım."

Nympha duyduklarıyla öfkesini farkında olmadan dindirmişti. Cedric yavaşça Nympha'ya yaklaştı. Aralarındaki mesafe yok denecek kadar azdı.

Nympha'nın göğsü heyecandan hızla inip kalkıyordu. Gözlerini ayırmadan birbirlerine bakıyorlardı. Nympha Cedric'in kendisini bu kadar kolay etkileyebildiği gerçeğinden nefret ediyordu. Bu kadar kolay olmamalıydı.

Cedric aralarındaki mesafeyi sanki mümkünmüş gibi daha da azalttı. Artık ikisinden birisi konuşsa dudakları birbirlerine deyecekti.

Nympha bunu yapmayacaktı, yapamazdı. Cedric çok yavaşça Nympha'nın dudaklarını kendi dudaklarının arasına aldı. Çok yavaş bir şekilde öpüşürlerken Cedric'in eli Nympha'nın belini kavradı ve Nympha'yı kendine çekti.

Öpüşmeleri gittikçe hızlanırken Nympha hızla Cedric'i itti.
"Bunu yapma! Bana bu şekilde davranamazsın! Hiçbir şey yokmuş gibi devam edemeyiz."

"Nympha lütfen. Sana söz veriyorum bir daha böyle bir şey olmayacak."
"Sözlerin hiçbir önemi kalmadı artık. Senin sözlerine inanmıyorum."

"Ne yapsam beni affedersin? Söyle, hemen yapacağım."
"Benim söylememle olacak bir şey değil bu. Senin affetmeli miyim, onu bile bilmiyorum. Kendin de bunun affedilemez bir şey olduğunu söyledin. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum."

"Her şeye en baştan başlayalım. Bak zaten birkaç aya mezun da olacağız. Çok az kaldı. Bunu bir ergen hatası olarak görelim ve rafa kaldıralım, lütfen. Sana yalvarıyorum Nympha. Seni kaybetmek istemiyorum."

"Beni çoktan kaybettin Cedric. Senden gerçekten inanılmaz soğudum. Sen benim tanıdığım Ced değilsin."

"Nolursun bana bir şans daha ver."
Nympha Cedric'in masum yüzüne baktı. O kadar samimi ve içten bakıyordu ki dediklerine inanmamak mümkün değildi.

"Son bir şans. Sana son bir şans daha veriyorum. Bu şansını iyi kullan Diggory."
Cedric mutlulukla Nympha'ya sarıldı ve onu havaya kaldırarak döndürdü. Nympha'yı güçlü kollarıyla çok rahat bir şekilde kaldırabilmişti.

Yere indirdiğinde bir süre birbirlerine bakıp gülmeye başladılar. Neye güldüklerini bile bilmiyorlardı ama ikisi de çok mutluydu. Özellikle de Cedric.

Nympha ise doğru karar verip vermediğini kendi içinde sorguluyordu. Kendini boş yere üzmek istemiyordu o yüzden hata yapmaktan kaçınıyordu.

"Bu gece benim yanında kalıyorsun, itiraz istemiyorum hanımefendi."
"Zayn ne olacak?"
"Onu gönderirim ben, sen merak etme."
Nympha gülümsemekle yetindi.

Aslında gitmemesi gerekiyordu. Her şeyi bu kadar çabuk unutamazdı ama o kadar yorgundu ki bir an önce yatıp uyumak istiyordu. Yeterince kendini yormuştu zaten.

Cedric'in odasına geldiklerinde Zayn yatağında yatmış tavana bakıyordu. Nympha ve Cedric'in ona baktığını görünce hızla ayağa kalktı ve kendini topladı.

"Siz... anladığım kadarıyla barışmışsınız... veya onun gibi bir şey... eee... tamam o zaman, en iyisi ben gideyim."
"Bence de, iyi olur." Dedi Cedric.