ဆ-20
⚜ အားလုံံးကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ် ⚜
တွေးကြည့်ရင်
တလောကလုံးက ကျေးဇူးတင်စရာတွေချည်းပါပဲ။
ကိုယ်ပြုခဲ့တဲ့ အတိတ်ကကုသိုလ်ကောင်းမှုတွေ
ပြန်တွေးကြည့်ပြီးတော့
အဲဒီအတိတ်က ငါဘဲဆိုပါတော့နော်။
ဘယ်သူလည်းမသိဘူး နံမည်လည်းမသိဘူး။
အဲဒါတွေးပြီးတော့ သူ့ကိုလည်းကျေးဇူးတင်တယ်။
သူလုပ်ခဲ့တဲ့ကုသိုလ်ကောင်းမှုရဲ့အကျိုးကို
ငါခံစားရတာပါနော်။
သူနဲ့ငါ ကတော့
အကြောင်းအကျိုးဆက်စပ်မှုကတော့ ရှိမယ်။
တယောက်တည်းလားဆိုတော့
တယောက်တည်းတော့မဟုတ်ဘူး။
လုံးဝ တခြားသူလားဆိုတော့
တခြားသူလည်းမဟုတ်ဘူး။
ဒါကြောင့် ဘုန်းကြီးကတော့
ဒီဘဝလည်း ကုသိုလ်ကောင်းမှုတွေလုပ်တယ်။
အဲဒီကုသိုလ်ကောင်းမှုတွေကြောင့်
နောင်ဘဝဖြစ်ရမဲ့ သူ့အတွက် ဖြစ်ပါစေ။
ဘယ်သူဘဲ ဖြစ်ဖြစ်ပေါ့။
သူ့အတွက် ကောင်းတာဖြစ်ပါစေ။
အဲဒီလို မတွေးမိဘူးလား။
နောင်ဘဝဘယ်လိုလူဖြစ်နေမယ် ဆိုတာကို
အခုကတည်းကစဉ်းစားတယ်။
စဉ်းစားပြီးတော့နောင်ဘဝအဲဒီလူဖြစ်လာဖို့အတွက်
ဘာတွေ ကြိုတင်လုပ်ထားမလဲဆိုတာ
စဉ်းစားပြီးတော့ အခုကတည်းက
ကုသိုလ်တော်တော်များများလုပ်တယ်။
နောင်ဘဝဖြစ်ရမဲ့လူဟာ
အခုဘဝငါ့ထက်ပိုကောင်းတဲ့လူဖြစ်ရမယ်။
နိမ့်ကျတဲ့လူတော့မဖြစ်ရဘူး။
အဲဒီလိုတွေးတော့ စိတ်ထဲမှာဘယ်လိုခံစားရမလဲ။
စိတ်ထဲမှာသိပ်အဓိပ္ပာယ်ရှိနေတယ်။
စိတ်ကျေနပ်မှု ရတယ်။
ဒါကြောင့် ကိုယ့်ဘဝကို အဓိပ္ပါယ်ရှိရှိ
ကျေကျေနပ်နပ်လေးနေချင်တယ်ဆိုရင်
ဒီလိုလေးလေးနက်နက်တွေးပြီး
ခံစားတတ်ဖို့လိုတယ်။
တကယ်လုပ်ဖို့လိုတယ်နော်။
တလောကလုံးကကျေးဇူးတင်စရာတွေချည်းပါဘဲ။
ကိုယ့်ကိုဒုက္ခပေးတဲ့လူတောင်မှ
တနည်းအားဖြင့်တွေးကြည့်မယ်ဆိုရင်
ကျေးဇူးတင်ဖို့ကောင်းတာပဲ။
သူဒုက္ခပေးလို့ပဲ
သည်းခံနိုင်တဲ့အလေ့အကျင့်လေးတွေ
ရသွားတာနော်။
အဲဒီတော့
ခန္ဓီပါရမီဖြည့်တယ်လို့ သဘောထားလိုက်ပါ။
ခန္ဓီပါရမီဖြည့်တာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ။
တသက်လုံးနီးပါးလောက်ပဲ ဆိုပါတော့။
အဲဒီတော့လည်း မထူးပါဘူး။
ဆက်ပြီးတော့ပဲ ဖြည့်လိုက်ကြတာပေါ့။
ခန္ဓီပါရမီကတော့ အရှုံးမရှိပါဘူး၊၊
ရုပ်ရှင်မှာ အခန်းကဏ္ဍတွေအမျိုးမျိုးရှိတဲ့အနက်
ဘယ်သူကလူကြီးနေရာ ဘယ်သူကလူငယ်နေရာ၊
လူမိုက်နေရာ သနားစရာကောင်းတဲ့ ဇာတ်ကောင်ရဲ့နေရာ စသည်ဖြင့် နေရာယူပြီး
ဇာတ်လမ်းတခုကိုစရတယ်။
အဲဒီဇာတ်ရုပ်ကို Role လို့ခေါ်တယ်။
ရာထူးဆိုတာလည်း Role တမျိုးပါဘဲ။
အကယ်၍ငါသရုပ်ဆောင်နေတာပါလား လို့မသိရင် သူတော်တော်ခံစားနေတော့မယ်။
အားလုံးဟာ သရုပ်ဆောင်နေကြတာပါ၊၊
ငါတို့ဟာ ဘဝပေးအခြေအနေအရ
အလုပ်တခုကိုလုပ်နေရတယ်။
ကိုယ်လုပ်နေတဲ့အလုပ်ကို
အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင်လုပ်မယ်။
အများအကျိုးရှိအောင်လုပ်မယ်။
ဒီအလုပ်ဟာ ငါ လို့ သတ်မှတ်မထားဘူး။
အဲဒီလိုဖြစ်သွားရင်
လွတ်လပ်တဲ့စိတ်နဲ့ အများအကျိုးကို
ပိုပြီးထိထိရောက်ရောက်လုပ်လို့ ဖြစ်သွားပြီ။
အဲဒီလို ပိုပြီးလွတ်လပ်တဲ့သူ ပိုပြီးအေးချမ်းတဲ့သူ၊
ငြိမ်းချမ်းတဲ့သူ ပျော်ရွှင်တဲ့သူ၊
အများအကျိုးကို ထိထိရောက်ရောက်
စွမ်းဆောင်နိင်တဲ့သူတွေ ဖြစ်စေချင်ပါတယ်။
ဆရာတော်ဦးဇောတိက(မဟာမြိုင်တောရ)။
