Book(2)ငါ့မှာကိုယ်၀န်ရှိနေပြီ/ငါ့မွာကိုယ္၀န္ရွိေနၿပီ[Completed]

အခန္း ၁၇၀။ ရႈပ္ေထြးမႈအႀကီးစားကိုလုပ္လိုက္သၫ့္ စိတ္မခ်ရသူတစ္ေယာက္

အခန္း ၁၇၀။ ရႈပ္ေထြးမႈအႀကီးစားကိုလုပ္လိုက္သၫ့္ စိတ္မခ်ရသူတစ္ေယာက္

အဆစ္လြဲတာလား....။

ကုဖုန္း၏လက္ အဆစ္လြဲသြားေၾကာင္း သူၾကားလိုက္မိၿပီးမၾကာမီ လင္းခိုင္သည္ အားေတာင့္အားနာျဖစ္သြားရၿပီး စိတ္မေကာင္းျခင္းႏွင့္ စိုးရိမ္ျခင္းတို႔ ေရာယွက္စြာ ေျပာလိုက္သည္။

"ေတာင္းပန္ပါတယ္ မစၥတာကု... ငါ... ငါ... အဲဒီ့လိုမရည္ရြယ္ပါဘူး..."

ေျပာၿပီးေနာက္ ခ်က္ခ်င္းထရပ္လိုက္ေသာ္လည္း သူကိုယ္တိုင္ပါဒဏ္ရာရထားသူမို႔ အနည္းငယ္ေတာ့ ေနွးေကြးေနသည္။

စုက်စ္ယန္ သူ႔ကိုျပန္ထိုင္ခိုင္းၿပီး တီးတိုးေျပာလိုက္သည္။

"ေလ်ွာက္မလႈပ္ေနနဲ႔။ အရင္ဆံုးထိုင္ေနဦး။ မင္းေျခေထာက္ကလည္း က်ိဳးတာလား တျခားတစ္ခုခုလားပဲ"

**********

ကုဖုန္းအနားသို႔ ကူညီေပးရန္ သြားၾကသူမ်ားကေတာ့ ေလာ့ယန္ႏွင့္ ယဲ့ေရွာ္ျဖစ္သည္။

ယဲ့ေရွာ္သည္ သူ႔လက္ေမာင္းၾကားမွ ထ်န္းထ်န္းကို ေလာ့ယန္ဆီေပးလိုက္ကာ ကုဖုန္းအနားတိုးသြားၿပီး ငုတ္တုပ္ထိုင္ရင္း ေမးလိုက္သည္။

"အဆစ္လြဲတာက လက္ေကာက္၀တ္လား။ တံေတာင္ဆစ္လား"

"တံေတာင္ဆစ္..."

ကုဖုန္းသည္ အလိုအေလ်ာက္ျပန္ေျဖလိုက္ၿပီးမွ သူ႔ကိုေမးသူက ယဲ့ေရွာ္ဆိုတာ သတိထားမိသလို ကိုယ္ေနဟန္ထားေၾကာင့္ ၾကက္ေသေသသြားၿပီး ကိုယ္ကိုတြန႔္လိုက္မိသည္။

"မင္း... မင္းဘာလုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာလဲ"

"မင္းရဲ့တံေတာင္ဆစ္ အရင္လိုျဖစ္ေအာင္ ျပန္‌လုပ္ေပးမလို႔ေလ"

ယဲ့ေရွာ္ၿပံဳးကာ ကုဖုန္း၏လက္ေမာင္းကိုကိုင္ၿပီး ဆြဲတၫ့္ပစ္လိုက္သည္။ ႏွစ္ႀကိမ္မ်ွ ျပန္လည္စစ္ေဆးလိုက္သၫ့္တိုင္ ကုဖုန္း၏ေအာ္သံအရ ေနရာျပန္တၫ့္သြားမည့္ပံုရပါသည္။

ယဲ့ေရွာ္ သူ႔လက္ကိုလႊတ္ေပးကာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး  အထက္စီးဆန္ဆန္ၿပံဳးကာ ေျပာလိုက္သည္။