Kailangan ko Ng umuwi Ng Pilipinas. Hindi ko na kayang maghintay sa wala. Ang tagal na pero wala pa ring Borj na bumabalik dito. Bakit Ganon? Wala ba talaga kahit konting pagmamahal sa puso niya para saakin?
Vicky: ate nandiyan Ka lang pala kanina Ka pa hinahanap nila mommy kakain na.
Trish: bababa na ko Mauna Ka na.
(Unti unti nang ineempake mga gamit) magpapaalam ako kala mommy I'll go to the Philippines and look for where Borj is living di mo ko pwedeng Iwan Ng ganun lang.
Vicky: ate ano ba bilisan mo.
Trish: coming.
Bumaba na ako Ng mayroon na ko naimpake. Nakita ko Sila mommy sa hapag-kainan. They are looking up to me.
Mommy: Trish bakit ba Ang bagal mo anak?
Trish: sorry mommy
Daddy: bilisan mo kakain na tayo.
Trish: opo
Masaya Kaming lahat na kumakain. Matapos Kaming kumain ay kinausap ko na Sila.
Trish: mommy gusto ko bumalik sa Pilipinas.
Mommy: for what?
Trish: gusto ko lang magbakasyon.
Vicky: sino pupuntahan mo dun?
Trish: SI basti
Mommy: ohh nice sige papabook kita Ng flight mo sasabihin ko Kay Tito Rick mo na your going there.
Trish: ok mom thanks.
Mommy: welcome Trish.
Daddy: go na mag empake Ka na Ng gamit mo para ready Ka na.
Trish: opo dad.
Tinakasan mo ko borj matapos mo malaman na gusto kita. Susundan kita kung nasaan Ka man ngayon. Ganto ako sa ginawa mong pang iiwan sakin sa Italy. Alam Kong walang Tayo pero papatulong ako Kay basti para maagaw Ka Kay Roni. Si Roni Ang nag iisang sagabal sating dalawa kung mapupunta Kay basti SI Roni eh di saakin Ka mapupunta. Nice team work.
YOU ARE READING
The Return Of The Long Lost Friend
Teen FictionAng kwentong ito ay Mula sa kathang isip lamang. Dahil Hindi makamove on sa Stefcam love team. I tried to use my imagination to make some conflicts better than what happen to G-mik. Kung anuman po Ang inyong nabasa ito ay sinasabi ko ngang gawa gaw...
