"Ben seni sevmek dışında ne yaptım? Senden başka biri nasıl sevilir onu bile bilmiyorum ben. Yıllar sonra gelip oynadın mı benimle? Ne geçti eline ya! Ne geçti! Seviyorum ya ben seni! Aşığım sana ben! Ama sen? Sen sevdin mi beni? Ya sevmeyi geç! Sen...
"Azra iyi misin? Ses ver anneciğim. Bir şey söyle. Kapıyı da kilitlemişsin. Kızım korkutuyorsun beni ama!" Annemin sesinin yanı sıra Gece de bana sesleniyordu kapının ardından. Gece bir önceki gün gelmişti düğün için Atlas ile birlikte. Mert'in evinde kalmalarını teklif etmiştik ama Gece benimle kalmak istediğini söylemiş, Atlas'ı da Mert ile kalması için ikna etmişti.
Annem ve Gece'nin telaşlı bir şekilde bir kez daha seslenmesiyle yüzümü kurulayıp çıktım lavabodan. Annem beni gördüğünde şok olmuş, bana ne olduğunu sormuştu. Gece'nin de ondan farkı yoktu.
"İyiyim kızlar. Bu aralar çok stres altındayım ya mideme vuruyor hep." Aslında sebebi bebeğimdi. Ve dün gizlice doktora gitmiş, muayene olmuştum. Neyseki gördüğüm kabusların aksine sağlıklı bir bebekti.
Annem "Gel sana bir papatya çayı yapayım." dediğinde "Hayır anne vaktim yok. Eve gidip hazırlıkları kontrol etmem gerekiyor. Akşama kınam var ve herşey hazır olmalı." diyerek odama yöneldim. Annemde peşimden söylenerek geliyordu. Sonunda pes edip sütlü kahve yapmasını istedim ve annemin mutfağa gitmesiyle hazırlanmaya koyuldum. Birlikte kahvelerimizi içtikten sonra ben Gece ile evime gelmiş, Mert'in kişisel asistanı olan Buse'den hazırlık ile ilgili detayları öğrenmiştim.
Yoğun ve yorucu geçen iki saatin ardından oradaki çalışanlardan bize kahve yapmasını istemiş ve Gece ile güneşli günün tadını çıkarmak için kendimizi koltuğa attık.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Azra seninle konuşmak istediğim bir konu var." dedi Gece. Sesi biraz durgundu. Aslında dünden beri onda bir tuhaflık olduğunu anlamış fakat üzerine gitmek istememiştim. Kahvelerimizin gelmesiyle Gece önce kahvenin yanında getirilen tatlılardan ağzına atıp geriye yaslandı. Ben beklentiyle ona bakarken o sıkıntıyla oflayıp bana baktı.
"Ne olmuş olabilir ki bu kadar kötü?" dedim ama hali hal değildi.
"Sevgi." diye başladı. Hemen ardından gözlerinin dolduğunu görmüştüm.
"Sevgi Atlas'ın eski sevgilisi ve birkaç gün önce bana Atlas'tan hamile olduğunu söyledi." diye tamamladı sözlerini. Ben kocaman gözlerle ona bakarken o gözünden akan yaşı sildi. Sildikçe yenisi akıyordu. Bense ne diyeceğimi bilemez halde donup kalmıştım.
"Hem de daha sadece bir buçuk aylık. İnanabiliyor musun ya? Delireceğim bak cidden! Biz bu adamla neden mutlu olamıyoruz Azra?" Artık gözyaşları hızlanmış, nefes alışları kesik bir hale gelmişti.
"Gece, kuzum emin misin? Atlas sana bunu yapmaz. Yapamaz." dedim anlamaya çalışıyordum. Çünkü Atlas'ın bunu yapabileceğine ihtimal vermiyordum. Gece'ye olan bakışları bile farklıydı.
"Yaptı ama işte. Kız hamile. Ya offff! Yeter cidden yeter artık!" diye isyan ettiğinde "Kıyamam sana ya." diyip Gece'yi kendime çekip sıkıca sarıldım. Sanki ihtiyacı buymuş gibi daha da şiddetli ağlamaya başladı. Hormonlarım mıydı beni tetikleyen? Yoksa yaşadığı bu olay mıydı bilmiyorum ama ikimizde küçük çocuklar gibi ağlıyorduk.
