مقبرة الحب الاول

مقبرة الحب الأول

وفى المساء تفاجئت عزة بعودة عمر حزينا .
عزة : مالك يا عمر ؟
عمر : موبايلى اتسرق منى .
عزة : بلغت الشرطة ؟
عمر : هو فى حاجة بتنسرق وترجع ؟
عزة : على الأقل أعمل اللى عليك .
عمر : مش فاضى لموال الأقسام هأرجع أستعمل القديم على ما ربنا يفرجها وأجيب غيره .
قال هذا وتركها ودخل حجرته ، فدخلت خلفه مسرعة ومعها النقود .
عزة : خد يا عمر هاتلك موبايل غير اللى انسرق .
عمر : خلى فلوسك معاكى يا عزة ، أنا أما يبقى معايا هأجيب .
عزة : كدة يا عمر ؟ بتعمل فرق بينا ؟
عمر : دى فلوسك وأنتى أولى بيها .
عزة : وأنا وفلوسى وعمرى تحت أمرك يا عمر .
عمر : بس انتى قلتى عايزة تجيبى بيهم حاجات فى المطبخ .
عزة : أنت أهم من أي حاجة يا عمر ، والله العظيم لتاخدهم ، وإلا قسما بالله أزعل منك .
عمر : أول ما تجى لى فلوس هاديهملك.
عزة : كدة يا عمر ؟ مصر تزعلنى منك .
عمر : خلاص يا عزة ، ما تزعليش ، هاتى الفلوس .

كان عبد الرحمن يتحدث فى الهاتف مع أحد الأشخاص ، وكالعادة كانت سميرة فى حجرتها تتظاهر بالنوم ، سمعته يتحدث عن بيع قطعة أرض زراعية خاصة به ، فقامت بسرعة وتعللت بالذهاب إلى الحمام ، وبعد رجوعه منه قالت لعبد الرحمن : فى إيه يا عبدو ؟
عبد الرحمن : أبدا ، ده الرجل اللى مأجر الأرض منى عايز يشتريها .
سميرة : طب وماله ؟ ما تبيعهاله .
عبد الرحمن : أنتى عارفة إنى مخليها للزمن للعيال .
سميرة : هى قد إيه كلها ؟
عبد الرحمن : ست قراريط.
سميرة : بس ؟
عبد الرحمن : نعمة .
سميرة : وهى الأرض دلوقتى بتجيب همها ؟ بيعها وشيل تمنها فى البنك ، العائد اللى هيجى منها أكتر عشر مرات من إيجار الأرض .
عبد الرحمن : أنا ما بأحبش الحاجة اللى فيها شبهة حرام .
سميرة : فى شيوخ كتير حللت فوائد البنوك .
عبد الرحمن : وشيوخ حرمتها .
سميرة : تاهت ولقيناها نشترى بيهم شقة فى مكان كويس .
عبد الرحمن : يا سميرة إحنا هيبقى عندنا تلات أولاد ، يعنى عايزين تعليم وجهاز ، انسى موضوع الشقة ده وفكرى فى أولادك .
سميرة : عندى حل مش هتقدر ترفضه .
عبد الرحمن : قولى .
سميرة : نشترى بيهم دهب ، الدهب كل يوم بيغلى ، وعمره ما هيخسر .
عبد الرحمن : وليه تبيعها ؟ ما تسيبيها يا بنت الناس هى بتاكل والا بتشرب ؟
سميرة : يا عبد الرحمن هتسيبها عشر سنين هتزيد كام يعنى ؟ شوف الدهب فى سنة واحدة بيزيد قد إيه ؟
عبد الرحمن : على فرض انى وافقت وبيعتها ، هأشترى بنص مليون وأكتر دهب ؟
سميرة : وماله ؟ وبعدين أنا عايزة أجدد حاجات فى الشقة ، الأجهزة كلها باظت .
عبد الرحمن : طب اجلى الموضوع ده شوية .
سميرة : خير البر عاجله ، على فكرة من قبل ما أحمل وأنت كنت واعدنى بأسورة دهب ، وحملت وما جيبتليش هدية .
عبد الرحمن : إن شاء الله أجيب لك من غير ما نبيع حاجة .
سميرة : أنت رافض ليه ؟ ما كدة كدة كله لأولادك ، هنشيل الدهب ووقت ما نحتاجه نبيعه ، وعشان ما تخسرش ممكن نجيب دهب قديم من غير مصنعية ، نحفظ بس قيمة الفلوس .
عبد الرحمن : يعنى رأيك أبيع ؟
سميرة : أيوه طبعا .
عبد الرحمن : خلاص اللى تشوفيه ، بس بلاش تعرفى الحاجة .
سميرة : حاضر .

وفى مكان عمل عزة
مديحة : إن شاء الله هنجيب الحاجة اللى اختارتيها يا عزة النهاردة ؟
عزة : لا خلاص بقى .
مديحة : خلاص إيه ؟ جيبتى؟
عزة : لا ، بس أتصرفت فى الفلوس .
سلوى : جيبتى بيهم إيه ؟
عزة : أديتهم لعمر يجيب موبايل عشان موبايله أتسرق .
مديحة : انتى عايزة تنفطينى ، بقى لما ربنا يرزقك بورث من أهلك تصرفيه كله على جوزك وبناتك ؟ ده انتى ما جيبتيش لنفسك حتى طرحة .
عزة : أصله كان زعلان قوى على الموبايل
مديحة : ما يطق يا شيخة ، تجيبى له موبايل بخمس آلاف جنيه وانتى ماشية بهدوم بهتانة ؟
عزة : خلاص بقى اللى حصل حصل .
سلوى : تخيلى كدة حصل العكس يا موكوسة وهو اللى ورث ، كان هيعمل إيه ؟
مديحة : والنبى تسكتوا بقى عشان أنا هاتشل ، البت دى ما فيش فايدة فيها .
منى : أصلها بتحبه .
مديحة : ما تحبه يا أختى ، بس تحب نفسها شوية ، طب كنتى هاتى بوتاجاز بدل اللى كل شوية يهب فيكى .
عزة : بعد ما أسد قسط كمبيوترات البنات هأجيب .
سلوى : كان لازمتها إيه تجيبى كمبيوترين ؟ ما كان كفاية واحد .
عزة : عشان كل واحدة تذاكر على جهاز ما يعطلوش بعضهم .
مديحة بسخرية : تجيبى للمحروس موبايل ، والبنات كمبيوترين ، وخليكى انتى اغسلي على الغسالة العادية اللى بتكهرب والبوتجاز اللى بيهب فى وشك.
عزة : ما أنا صلحت الغسالة .
مديحة : خدوها من قدامى بدل ما أخبطها بحاجة ، البت دى عايشة فى البلالة .
منى : غلبانة قوى .
مديحة : غلبانة إيه ؟ دى عبيطة .
سلوى : مالهاش فى لؤم الستات خالص ، والله انا حاسة إنه باعه وعمل الفيلم ده عليها عسان ياخد الفلوس .
عزة : لا عمر عمره ما يعمل كدة .
مديحة : انتى تسكتى خالص ، ألا ودينى اخبطك فى دماغك بأى حاجة ، يمكن تفوقى.
منى : اخبطيها فى قلبها يمكن عمر يقع منه .
عزة بلهفة: بعد الشر عليه .
منى : ما فيش فايدة.
مديحة : أنا قايمة من هنا قبل ما تجى لى جلطة .

انتظروا الحلقة القادمة بإذن الله