Kalpsiz canavar güzeller güzeli prensesin aşkına sahip olduğunu anladığında içinde ki amansız öfke dinmemişti. O, bu hikayenin kahramanı değildi çünkü. En başından beri yapması gereken şeyi yapacaktı, prensesin yıllarca herkesten koruyup muhafaza et...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
+
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
+
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
+++ Kafamın içerisinde bir kara liste mevcuttu. Bütün isimleri en ince ayrıntılarına kadar ölçüp tartmış ve sebeplerinin üzerinden birkaç kez geçmiştim. Ve hepsi ozanla alakalı kişilerdi. Birinci sırada dört tane çocuğu olmasına rağmen sanki korunmaya dair hiçbir şey bilmiyormuş gibi davranan okan vardı. Yaptığı üç güzel şey vardı, Öykü, deniz ve canım kuşum. Onun dışında nefes alması diğer insanlara haksızlıktı. Hayır karına karşı eskisi ilgin yoksa boşanırsın olur biter. Hayatında biri olduğu halde başkasıyla olmak saygısızlık değil de neydi? İnsanlardan ciddi anlamda nefret ediyordum. Hepsi bok çuvalının tekiydi. Normalde bok çuvalı hayatta demezdim ancak duygu geçişlerim çok fenaydı.
Donutumun son kalan kısmını mideye indirdikten sonra arkama yaslandım. Deniz dördüncü donutunu yiyordu şuan ve dudağının kenarına bulaştırmıştı hep. Yasemin ikimizi yargılayıcı gözlerle izliyor bir yandan kahvesini içiyordu. Maalesef Kuşum yoktu. O yağmurun kıçında gezmekle meşgul.
“Bunu da denemelisin şekerim. Tadı çok güzel.”
Yarısı yenmiş donutunu bana doğru uzatmıştı. Yasemin sesli bir şekilde oflayıp eline vurdu. Haliyle benim diğer donutu yeme hayalim suya düşmüştü.
“Kızı şeker konmasına mı sokmak istiyorsun deniz?”
Deniz tek kaşını kaldırdı. Kıymetlisi az kalsın yere düşecekti. Büyük ihtimal o yüzden anlık sinirlenmişti.
