Lina dalej siedziała w samotności, a Bucky i Sam razem spędzali czas. Barnesa coś gryzło. Było to po nim bardzo widać. Nie umknęło to uwadze Wilsonowi.
- Zrobiłem coś co nie powinienem. Ale tym razem na własne życzenie...
-Żartujesz sobie ze mnie? Przecież rozmawialiśmy o tym wczoraj i wyraźnie powiedziałem ci jakie to może mieć konsekwencje. - Sam kręcił głową jak miał to w zwyczaju.
- Wiem, wiem... Ale chciałem się dowiedzieć... Czy ona to zrobiła, bo coś do mnie czuje?
- To nie mogłeś poprostu zapytać? - Wilson rozłożył ręce. - Musiałeś włożyć jej język do gardła?
- Nie wkładałem jej języka! - zmarszczył się Bucky.
- Ale bez takich obrzydliwych szczegółów, chłopie. Lepiej się módl, żeby Laura nic nie wygadała Starkowi. Skończysz ze złamanym nosem, a na dodatek ja, bo przecież miałem ją pilnować.
Bucky wydawał się grymaśny. Spuścił bezwładnie ramiona i odszedł od Sama, który nie był dobry w rozwiązywaniu takich spraw. Ten zauważył jego sfrustrowanie.
- Buck, czy ty?
Mężczyzna spojrzał w jego stronę swoimi wściekłymi oczami i rzekł:
- Już zapomniałem jak to jest coś takiego czuć i kiedy to poczułem okazuje się, że ulokowałem uczucia w nieodpowiedniej osobie...
Samowi zrobiło się przykro z powodu Buckyego, jednak wiedział, że lepiej będzie zaradzić temu w zalążku. Zanim uczucie na dobre się rozwinie.
- Czy ona też...
- Nie i nie chcę tego wiedzieć - podburzył się nagle mężczyzna.
- Od kiedy ty... - Sam próbował jak najwięcej się dowiedzieć.
- Raz przyszła do mojego pokoju, kiedy miałem koszmar. Wtedy zacząłem się zastanawiać nad tym wszystkim... a później w hotelu... pamiętam, że miałem koszmar, ale tylko pamiętam... wszystko inne zamazało się jakby ona sprawiła, że zniknęła ta cząstka mnie... Jej obecność mi pomaga, a nic niego nie jest w stanie pozbyć się tych koszmarów z mojej głowy...
- Przestań, bo zaraz się przesłodzę - skrzywił się Sam.
- Co ja mam zrobić? - spytał z nutką zdesperowania.
- Mnie pytasz? - zaśmiał się Wilson. - Myślisz, że ja wiem? Takie zadanie są nie na moje nerwy, a po drugie nie ma do nich kwalifikacji żadnych. Się zapytaj Nataszy albo Natalie jak przylecą. A może jednak nie Natalie, ale no Natasza np. zna się na romansach.
- To żaden romans - poprawił go od razu. - Ja poprostu chcę z nią spać.
Sam prawie wybuchnął śmiechem.
- Nawet nie zdajesz sobie sprawy co dwuznacznego teraz powiedziałeś.
- Przestań Sam. Chociaż raz bądź poważny. - Bucky nie miał teraz humoru na docinki ze strony kumpla.
- Dobra, dobra, rozluźnij pośladki i słuchaj. Po pierwsze trzeba było jej nie całować. Teraz tym bardziej nie będzie chciała z Tobą „spać", bo pomyśli, że jesteś jakimś zbokiem. A poza tym? O czym my w ogóle dyskutujemy? Nie jesteśmy nastolatkami. Poprostu z nią pogadaj o tym. Ona zrozumie, raczej...
- Raczej?
- To Lina Kirgan Stark... nic tutaj nie jest pewnego - Sam zamiast go pocieszać, to jeszcze bardziej go dołował.
- Tak zrobię - odparł spokojnie Bucky i wziął głęboki oddech. Wtedy nad ich głowami przeleciał quinjet. Oznaczało to, że właśnie przylecieli Avengersi.
- To będziesz miał z tym problem - odparł Sam.
- Ta... - Barnes tym bardziej stracił zapał.
Nagle z domu wybiegła Laura.
- Chodźcie! Kolacja zaraz będzie!
CZYTASZ
Frozen Hearts I,II &III| Bucky Barnes
FanfictionPART I |Lina, córka Tony'ego Starka, wprowadza się do Avengers Tower, gdzie jej sąsiadem staje się Bucky Barnes. Ich relacja szybko staje się skomplikowana - raz są wobec siebie obojętni, innym razem nie mogą się znieść, a ich wzajemne uczucia są co...
