48

680 52 13
                                    

සසින් pov

" උඹට ෂුවර්ද උඹ ඒක ඕකේ එල්ලන් හිටියා කියලා......."

" අනේ ඔව්..... මට ඒක ඕනිමයි........."

" මිනිහා මැරිච්ච ගෑණි වගේ අඬන්නැතුව හිටපන්....... අපි ඒක හොයාගමු....."

අපි දැං මේ ගොඩක් වෙලා ඉඳලා හොයන්නේ මගේ කීටැග් එක..... මං ඒකට ගොඩක් ආසයි.......

" භය වෙන්න එපා සසින්.... ඒ වගේ දේවල් වලට ඔයා ඇරෙන්න වෙන කවුරුත් කැමති නෑ....... ඒ නිසා ඒක කවුරුත් ගන්න එකක් නෑ........."

" ඇත්තටම උඹ ඔය පොඩි උන්ගේ බඩු ගන්න එක නවත්තන්නේ කවද්ද??"

" තව ලොකු උනාම........."

මෙයාලට තේරෙන්නේ නෑ...... ඒකේ තියෙන වටිනාකම ......... ඒක මේ පුංචි ඩයිනෝසර් කෙනෙක්...... කොල පාට..... මං ඩයිනෝසර්ලට හරි කැමති...... මං ඇයි කියලා පස්සේ කියන්නම්..... දැන් ඔයාලත් මේක කියව කියව ඉන්නේ නැතුව මගේ කී ටැග් එක හොයන්න උදව් කරන්න....... 😪

" උඹේ තව ලොකු වෙන්න ඉතුරු ඉතිම් ප....."

" එහ් නද්දා........ මෙතන කෙල්ලෝ දෙන්නෙක් ඉන්නවා ..........."

" ඒ නිසා මං කට පියන් ඉන්නම්.........."

උදේ මං ආපු පාරෙම ආයෙ ගිහින් බැලුවත් මට මගේ කී ටැග් එක හොයාගන්න බැරි උනා....... දැන් නම් මට ඇඬෙනවා.....

" සසී.... අඩෝ අඬන්න එපා බන්......"

" මට.....ඒක........ඕනි.............."

" මං ඔයාට ඒ වගේ එකක් අරන් දෙන්නම් ප්‍රොමිස්......."

" අනේ............."

නදුන් මගේ ඔලුව අත ගගා කිව්වත් මට ඒ කීටැග් එක ඕනි.....

" නදූ මොකද මෙතන කරන්නේ?? ඇයි මේ සසින් අඬන්නේ..??"

නෙතිරු අයියයි දිනුග අයියවයි දැක්කම මං ඉක්මනින් නද්දා පිටිපස්සේ හැංඟුනත් වැඩක් නෑ..... නෙතිරු අයියා මං අඬනවා දැකලා ඉවරයි........

" අඬනවා??"

දිනුග අයියා නදුන්ගේ අස්සේන් මාව ඇදලා අරන් මගෙ මූණට එබුනා....

" ඔව් අනේ..... මෙයාගේ මේ කීටැග් එකක් නැති වෙලා උදේ ඉඳලා අපි හොයනවා..... මේ කොළපාට ඩයිනොසර් කෙනෙක්..........."

නුඹ සිඹින්නේ මගෙ සිත විතරද?Where stories live. Discover now