When You Were Mine

Chapter 30

a/n: akala ko hindi aabot for tonight. And i still have a few minutes before halloween ends! Trick or treat? ;)

-----

PAGPASOK ko ng opisina ay natigilan ako ng may maabutan na bouquet of sunflowers sa desk ko. Ibinaba ko ang gamit sa desk and pickup the flowers and smell it, wala rin kasi nakalagay na note.

Napaangat ako ng tingin ng pumasok ng kwarto si Marion.

"Kathy did you—oh you get it."

"Get what?"

Iminuwestra niya ang hawak ko na bouquet.

"Oh this? Wala ngang notes kung kanino galing."

"Sa akin." He grinned.

"Oh..." Dahan-dahan ko ibinaba sa desk ang bulaklak. "Sa'yo?"

"Oo kanino mo ba ine-expect galing?" He raised his eyebrows at me.

"No one." Nag-iwas ako ng tingin. It's not like I'm expecting it was from him. "Bakit mo nga pala naisipan na magbigay nito?"

Nagkibit balikat siya. "To congratulate you? Nabalita kasi ni Daddy na nakapag-close ka daw ng deal and also para sa newest project mo."

I set aside the sunflowers and sat behind my desk. "By the way, did you know about Dan...iel?"

"That he owns Padilla Corp.?"

Tumango ako and looked away. "So ako lang pala hindi nakakaalam."

"That's not it Kathy, nalaman ko lang naman nung bumalik siya. Sinabi niya sa akin."

"Sinabi niya sa'yo? Great!"

How nice no? Nalaman niya dahil sinabi sa kanya while me? Gulatan na lang ba? Kung hindi pa napunta sa akin ang project hindi ko pa malalaman.

"Hindi ko sinabi sayo kasi ang sabi niya gusto niyang sa kanya mismo manggaling kapag nagkausap na kayo."

"Does it matter? Wala naman mababago." Nagkibit balikat na lang ako. "Why are you here nga pala?"

"Tatanong ko lang kung na-received mo yung invitation for charity fashion show na gaganapin next week."

"Fashion show? Baka yan yung show ni Just. Yes I have the invitation."

Tumango siya. "Yun lang naman, I'll see you." He kissed my cheek and left the office.

I started working and busied myself nang mag-ring ang cellphone ko, napakunot noo ako sa unknown number.

"Hello?"

"Good morning, love!"

"Daniel?"

"Bakit hindi mo alam na ako tumatawag sayo?"

"Bakit kailangan ko ba malaman?"

"You didn't save my number?!"

"Hindi." I flat out.

He groaned. "Grabe ka love, ako nga kabisado ko pa rin hanggang ngayon dati mong number."

I licked my lips. "Bakit ka ba kasi tumawag?"

"Gusto ko marinig boses mo."

I rolled my eyes. "Seriously? Hindi ka ba busy at ako kinukulit mo?"

"Busy naman, gusto ko lang umpisahan ang trabaho ko na ikaw unang maririnig ko."

"Then ako busy ako kaya wag ako kulitin mo." I dropped the call and pick up the paper para ituloy ang binabasa.

Tumunog ulit ang phone ko at hinayaan na mag-ring.