blöf!

13.8K 587 7
                                    

Kapı önü

Alelacele binadan çıktım kapıda duran Selim beni görünce toparlandı arabaya yöneldi

"Baran bey neredeler Ada hanım"

Baran'la alakalı tek kelime duymak istemiyordum

"Baran beyinin canı cehenneme Selim hemen anahtarları ver bana "

Şaşkınlığı her halinden belli olan Selim "ama efendim"

O kadar sinirliydim ki bütün öfkemi Selim'den çıkarabilirdim

"hemen anahtarları ver Selim"

Tereddütle anahtarı uzatan Selim

"gideceğiniz yere ben bıraksaydım sizi"

Anahtarı aldım Selim'i iterek arabaya bindim.Selim koşturarak içeri girdi.Yol boyunca o kadının söyledikleri aklımdan bir türlü çıkmıyordu Baran'ın beni böyle bir ortama sokmuş olması da ayrıca canımı sıkmıştı. Yattığı kadınlarla beni karşılaştırmaya utanmıyor muydu? Telefonum neredeyse aralıksız çalıyordu tabi bütün aramalar Baran'a aitti,ona cevap vermeyecektim.Telefon susunca bu sefer ar arda on mesaj attı hepside telefonu açmama yönelikti.Eve vardığımda kendimi ılık suyun altına attım sinirlerimin yatışmasına ihtiyacım vardı.Banyodan çıktığımda kendimi koltuğun üstüne bıraktım.O aşüfte beni küçük görmekle kalmamış kendisi gibi Baran'ı elimde tutmak için oyun oynayabileceğimi düşünmüştü. Baran'ın nasıl bir midesi vardı,nasıl böyle bir kadınla beraber olmuştu ve nasıl beni yattığı kadının olduğu bir ortama sokmuştu,ondan başkaları da var mıydı?

Gerçi var olduklarını biliyordum ancak yüzleşmek çok farklıydı. Kapı zilinin çalmasıyla düşüncelerimden sıyrıldım.Gelen tabiî ki Baran'dı ve ben onu görmek istemiyordum.

Israrlı zil çalışları yaklaşık olarak beş dakika sürdü sonra kapıyı yumruklamaya başladı

"içerde olduğunu biliyorum Ada aç kapıyı" kapının yanına yanaştım

"defol git seni görmek istemiyorum."

Israrla kapıyı yumruklamaya devam etti

"ne oldu neden çıktın gittin."

"çık git Baran rezillik çıkmasın"

"asıl rezillik ben kapıyı kırdığımda çıkacak o yüzden şu lanet kapıyı aç ve bana ne olduğunu anlat."

"ne olduğunu öğrenmek istiyorsan git Sude fahişesine sor."

Kapı deliğinden Baran'a baktım yüzü değişmişti

"aç kapıyı konuşalım lütfen"

"ben şimdi yatmaya gidiyorum sende boşuna bekleme Baran"

"öyle olsun Ada madem kapıyı açmıyorsun bende burada beklerim."

Baran'ın sesini duymak bile sinirlerimi geriyordu üstelik bugün çok yoğun birgün geçirmiştim.Hemen ince pikenin altına girerek uyudum.Sabah uyandığımda ilk işim telefonumu kontrol etmek oldu.Baran ne aramış ,nede mesaj atmıştı.Dün akşam o beni nasıl deli ettiyse bugün bende onu deli edecektim.

Gardolabından buz mavisi dizlerin üzerinde biten bir kıyafet seçtim elbise aslında dekoltesi olan bir elbise değildi,ancak bütün vücudu sarıyordu bu bile Baran'ı deli etmeye yeterdi onu yavaş yavaş çözmeye başlamıştım.Sade bir makyaj yaptım ve saçlarımı tepeden topladım.

BEDELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin